Έχω ακούσει διάφορα περί της διελκυστίνδας που αρέσει σε όλους τους σκύλους συμπεριλαμβανομένου φυσικά και του Μουφ. Συγκεκριμένα μου έχουν πει ότι πρέπει πάντα να νικάω εγώ διότι το Μουφ το βλέπει κυριαρχικά το πράμα. Αν και συμφωνώ ότι μιμείται ενστικτωδώς τον αγώνα μεταξύ δυο σκύλων για το κουφάρι του ζώου στη φύση, δεν είμαι σίγουρη ότι πρόκειται πάντα για κυριαρχία. Ενώ π.χ. έχει πλάκα ως παιχνίδι και το Μουφ μπορεί να θέλει να το παίξει αρχηγός, πολλές φορές, όταν είμαι πολύ κουρασμένη όπως π.χ. αυτή τη στιγμή που έχω και πονοκέφαλο, δεν έχω καμιά όρεξη να παίξω. Το Μουφ έρχεται φυσικά και μου φέρνει το σκοινάκι ή την μπάλα του να παίξουμε, αλλά εγώ είτε αγρόν αγοράζω και το αγνοώ, είτε παίζω με μισή καρδιά και του δίνω την μπάλα ή το σκοινάκι σχεδόν αμέσως, κυρίως μάλιστα αν τραβάει πολύ και είμαι πραγματικά κομμάτια απ' την κούραση. Σ' αυτή την περίπτωση το Μουφ όμως δεν το παίζει αρχηγός και τσαντίζεται πολύ διότι δεν παίζω σωστά, οπότε έρχεται και μου δίνει το σκοινάκι ή την μπάλα για να του τα δώσω εγώ και να ξαναξεκινήσουμε το παιχνίδι. Και άμα το αγνοήσω και του τα δώσω πίσω καμιά φορά γκρινιάζει!
ΤΙ σημαίνει αυτό? Ότι θέλει να νικάει κανονικά και όχι με ζαβολιές? Γενικά τι θέλει να κάνει με τη διελκυστίνδα?
ΤΙ σημαίνει αυτό? Ότι θέλει να νικάει κανονικά και όχι με ζαβολιές? Γενικά τι θέλει να κάνει με τη διελκυστίνδα?