Από το μέλος spyrodragon
Επιληψία και επιληπτικές κρίσεις στον σκύλο
Σαν πρόλογος
Χρωστούσα αρκετό καιρό μία εκτενείς ανάλυση του θέματος και ήρθε η στιγμή με αφορμή και κάποιες πρόσφατες δημοσιεύσεις, να ξεπληρώσω το χρέος.
Γενικά
Οι επιληπτικές κρίσεις οφείλονται σε ανώμαλες και μη ελεγχόμενες ηλεκτρικές ώσεις των νευρώνων του εγκεφάλου που έχουν παροξυστικό χαρακτήρα και είναι παροδικές.
Οι ώσεις αυτές παράγονται από μία ομάδα νευρώνων, αποτελόντας έτσι την επιληπτογόνο εστία και εντοπίζονται στην φαιά ουσία του φλοιού των εγκεφαλικών ημισφαιρίων, του μεταιχμιακού συστήματος, του υποθαλάμου και του θαλάμου.
Από την επιληπτογόνο εστία εξαπλώνονται, δια μέσω των νευρώνων, σε όλο το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα (Κ.Ν.Σ.).
Επιληπτική κρίση μπορεί να έχουμε είτε κατόπιν προηγούμενης δράσης ορισμένων διεγερτικών παραγόντων όπως είναι η κόπωση, ο πυρετός, τα έντονα φωτεινά και ακουστικά ερεθίσματα, η πολύπνοια-ταχύπνοια, ο οίστρος και άλλα, είτε αυτόματα, χωρίς την προηγούμενη δράη αυτών των παραγόντων.
Από κλινική άποψη, σε μια τυπική επιληπτική κρίση διακρίνουμε τέσσερα στάδια:
1. Το πρόδρομο στάδιο, που προηγείτε για ώρες ή και ημέρες της επιληπτικής κρίσης, κατά το οποίο παρατηρούνται αλλαγές της συμπεριφοράς, με ανησυχία, υπερκινητικότητα και ανασφάλεια.
2. Η αύρα ή αλλιώς η έναρξη της επιληπτικής κρίσης που εκδηλώνεται με τα παραπάνω φαινόμενα (λόγος για τον οποίο δύσκολα διαφοροποιούνται στα ζώα αυτά τα 2 στάδια).
3. Αυτή καθαυτή η επιληπτική κρίση, με ποικίλα συμπτώματα ανάλογα την εντόπιση της επιληπτογόνου εστίας ανατομικά και την διασπορά της στο Κ.Ν.Σ.
4. Μετεπιληπτικό στάδιο, το ζώο επανέρχετε στην φυσιολογική κατάσταση.
Τα στάδια διαφέρουν από ζώο σε ζώο, ως προς την κλινική εικόνα τους.
Οι επιληπτικές κρίσεις αφείλονται σε οργανικές εγκεφαλοπάθειες, διαφόρου προέλευσης (ενδοκρανιακά αίτια), σε μεταβολικά νοσήματα, σε τοξικώσεις (εξωκρανιακά αίτια) και σε λειτουργικές διαταραχές των νευρώνων (ιδιοπαθής επιληψία).Η πρόγνωση των κρίσεων εξαρτάται από το αίτιο που τις προκαλεί.
Οι όροι επιληπτικές κρίσεις και επιληψία δεν είναι ταυτόσημες.
Επιληψία είναι η παθολογική κατάσταση που χαρακτηρίζετε από την περιοδική εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων, χωρίς να υφίσταται ενεργός και εξελισσόμενη εγκεφαλοπάθεια.
Η επιληψία μπορεί να είναι κληρονομικής προέλευσης και να οφείλεται σε βιοχημικές διαταραχές των νευρώνων ή να είναι επίκτητη και να οφείλεται στην ύπαρξη επιληπτογόνου εστίας, που προκλήθηκε από κάποια προηγούμενη εγκεφαλοπάθεια.
Στην ιδιοπαθή και στην επίκτητη επιληψία δεν διαπιστώνονται άλλου είδους νευρικά συμπτώματα μεταξύ των επιληπτικών κρίσεων, σε αντίθεση με αυτές που οφείλονται σε άλλα έξω και ένδοκρανιακά αίτια.
Status epilepticus ορίζεται η παθολογική κατάσταση, όπου οι επιληπτικές κρίσεις διαδέχονται η μία την άλλη γρήγορα, χωρίς το ζώο να προλαβαίνει να συνέλθει πλήρως.
Επιληψία και επιληπτικές κρίσεις στον σκύλο
Σαν πρόλογος
Χρωστούσα αρκετό καιρό μία εκτενείς ανάλυση του θέματος και ήρθε η στιγμή με αφορμή και κάποιες πρόσφατες δημοσιεύσεις, να ξεπληρώσω το χρέος.
Γενικά
Οι επιληπτικές κρίσεις οφείλονται σε ανώμαλες και μη ελεγχόμενες ηλεκτρικές ώσεις των νευρώνων του εγκεφάλου που έχουν παροξυστικό χαρακτήρα και είναι παροδικές.
Οι ώσεις αυτές παράγονται από μία ομάδα νευρώνων, αποτελόντας έτσι την επιληπτογόνο εστία και εντοπίζονται στην φαιά ουσία του φλοιού των εγκεφαλικών ημισφαιρίων, του μεταιχμιακού συστήματος, του υποθαλάμου και του θαλάμου.
Από την επιληπτογόνο εστία εξαπλώνονται, δια μέσω των νευρώνων, σε όλο το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα (Κ.Ν.Σ.).

Επιληπτική κρίση μπορεί να έχουμε είτε κατόπιν προηγούμενης δράσης ορισμένων διεγερτικών παραγόντων όπως είναι η κόπωση, ο πυρετός, τα έντονα φωτεινά και ακουστικά ερεθίσματα, η πολύπνοια-ταχύπνοια, ο οίστρος και άλλα, είτε αυτόματα, χωρίς την προηγούμενη δράη αυτών των παραγόντων.
Από κλινική άποψη, σε μια τυπική επιληπτική κρίση διακρίνουμε τέσσερα στάδια:
1. Το πρόδρομο στάδιο, που προηγείτε για ώρες ή και ημέρες της επιληπτικής κρίσης, κατά το οποίο παρατηρούνται αλλαγές της συμπεριφοράς, με ανησυχία, υπερκινητικότητα και ανασφάλεια.
2. Η αύρα ή αλλιώς η έναρξη της επιληπτικής κρίσης που εκδηλώνεται με τα παραπάνω φαινόμενα (λόγος για τον οποίο δύσκολα διαφοροποιούνται στα ζώα αυτά τα 2 στάδια).
3. Αυτή καθαυτή η επιληπτική κρίση, με ποικίλα συμπτώματα ανάλογα την εντόπιση της επιληπτογόνου εστίας ανατομικά και την διασπορά της στο Κ.Ν.Σ.
4. Μετεπιληπτικό στάδιο, το ζώο επανέρχετε στην φυσιολογική κατάσταση.
Τα στάδια διαφέρουν από ζώο σε ζώο, ως προς την κλινική εικόνα τους.
Οι επιληπτικές κρίσεις αφείλονται σε οργανικές εγκεφαλοπάθειες, διαφόρου προέλευσης (ενδοκρανιακά αίτια), σε μεταβολικά νοσήματα, σε τοξικώσεις (εξωκρανιακά αίτια) και σε λειτουργικές διαταραχές των νευρώνων (ιδιοπαθής επιληψία).Η πρόγνωση των κρίσεων εξαρτάται από το αίτιο που τις προκαλεί.
Οι όροι επιληπτικές κρίσεις και επιληψία δεν είναι ταυτόσημες.
Επιληψία είναι η παθολογική κατάσταση που χαρακτηρίζετε από την περιοδική εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων, χωρίς να υφίσταται ενεργός και εξελισσόμενη εγκεφαλοπάθεια.
Η επιληψία μπορεί να είναι κληρονομικής προέλευσης και να οφείλεται σε βιοχημικές διαταραχές των νευρώνων ή να είναι επίκτητη και να οφείλεται στην ύπαρξη επιληπτογόνου εστίας, που προκλήθηκε από κάποια προηγούμενη εγκεφαλοπάθεια.
Στην ιδιοπαθή και στην επίκτητη επιληψία δεν διαπιστώνονται άλλου είδους νευρικά συμπτώματα μεταξύ των επιληπτικών κρίσεων, σε αντίθεση με αυτές που οφείλονται σε άλλα έξω και ένδοκρανιακά αίτια.
Status epilepticus ορίζεται η παθολογική κατάσταση, όπου οι επιληπτικές κρίσεις διαδέχονται η μία την άλλη γρήγορα, χωρίς το ζώο να προλαβαίνει να συνέλθει πλήρως.
