Και δεν κανουμε τιποτα για αυτο επειδη ειναι φυσιολογικο?
Εγω το θεωρουσα ως ανεπιθυμητη συμπεριφορα και προσπαθουσα να το φερω σε επαφη με περισσοτερους αρσενικους σκυλους. Λαθος? Να το αφηνω να εκφραζεται ελευθερα?
Αυτό που για το σκύλο είναι φυσιολογική συμπεριφορά, δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι είναι επιθυμητή συμπεριφορα για τον ιδιοκτήτη του.
Φυσιολογική συμπεριφορά για ένα αρσενικό σκύλο είναι, για παράδειγμα και το μαρκάρισμα με ούρα, αλλά δεν είναι επιθυμητό να μαρκάρει στα έπιπλα και στις κουρτίνες μας.
Η κοινωνικοποίηση μπορεί να βοηθήσει ως ένα βαθμό στην αποτροπή εμφάνισης αυτής της μορφής επιθετικότητας, αλλά και πάλι εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως η φυλή του σκύλου (γεννητικό «αποτύπωμα» της συμπεριφοράς), η ηλικία του (η εφηβεία, για παράδειγμα, είναι μια περίοδος που συμβαίνουν σημαντικές μεταβολές στα επίπεδα των ορμονών των σκύλων και αυτό έχει επίδραση και στο χαρακτήρα του ζώου) κτλ.
Η εκπαίδευση μέσω της επιβολής πειθαρχίας μπορεί επίσης να βοηθήσει σημαντικά.
Ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως πως πρόκειται για φυσιολογική συμπεριφορά που μπορεί να εκδηλωθεί με την κατάλληλη αφορμή. Γι’ αυτό το λογο προσεχουμε και δεν επαναπαυόμαστε.