Γεια σας πρώτα απ' όλα!!
Εδώ και περίπου 5 μέρες τα πράγματα δεν πάνε καλά και θέλω μια γνώμη από σας.
Κατ' αρχήν ο σκύλος μας είναι απίστευτα λιχούδης και είναι μαζί μας 3,5 μήνες. Μέχρι πριν 5 μέρες τα πράγματα πήγαιναν θαυμάσια. Είχε αρχίσει να ακούει σχεδόν όλες τις εντολές αρκετά εύκολα, έπιαζε με όλα τα σκυλάκια μια χαρά και μπορούσαμε πλέον να του πάρουμε κάτι από το στόμα (ακόμα και φαγώσιμο) χωρίς να γρυλύσει καθόλου, είτε στη βόλτα είτε στο σπίτι. Πριν 5 μέρες λοιπόν ενώ γυρνάγαμε από τη βόλτα στο πάρκο άρπαξε ένα κομμάτι ψωμί από κάτω. Ο φίλος μου τότε τον έπιασε και τον ανασήκωσε από το κολάρο λέγοντας του ''άστο'' κλπ. Μέχρι εκεί όλα καλά. Σε κάποια φάση έρχεται ένα άλλο αρσενικό (με το οποίο γενικότερα παίζουν πολύ καλά) και πάει να τον μυρίσει. Και εκεί αγριεύει πολύ. Τα τραβάμε και τα δύο και αρχίζει ο φίλος μου να τον σπρώχνει προς τα κάτω για να ξαπλώσει (κάτι που έκανε πάντα μόλις τον κρατάγαμε έτσι) και όπως έχει σκύψει αρκετά κοντά του, γυρνάει ο Carlo με ανοιχρό το στόμα και τον πετυχαίνουν κάτι κυνόδοντες. Πανικοβαλόμαστε λίγο εκείνη τη στιγμή και τον πιάνω εγώ, που με το που πάω να του πω να κάτσει μου γυρνάει. Φύγαμε και πήγαμε κατευθείαν σπίτι όπου μετά ο Carlo σχεδόν έτρεμε ολόκληρος μόλις πηγαίναμε να τον ακουμπήσουμε. Και από εκείνη τη μέρα και μετά έχει αρχίσει να αγριευει πιο πολύ. Γρυλίζει πολύ πιο συχνά και έχει ξαναρχίσει με τα άλλα σκυλιά να γίνεται κάπως πιο επιθετικός αν του πάρουν το μπαλάκι και τέτοια. Παράλληλα από χθες εμφάνισε συμπτώματα τραχειοβρογχίτιδας και σήμερα ήταν πολύ νευρικός και με τα άλλα σκυλιά και με τους ανθρώπους γύρω γύρω. Και τώρα το βράδυ που άρπαξε κάτι από τα σκουπίδια και τον μαλώσαμε, γρύλισε πάλι και ενώ τις άλλες φορές κοίταζε αλλού, τώρα κοίταζε στα μάτια. Με λίγα λόγια σαν να γυρίσαμε στις πρώτες μέρες που τον είχαμε μαζί μας.
Τι καταλαβαίνεται εσείς από όλα αυτα? Μήπως η κατάσταση ξεφέυγει από μας και πρέπει να μιλήσουμε με εκπαιδευτή?
(συγγνώμη για το τεράστιο κείμενο. προσπάθησα να τα πω αναλυτικα και βγήκε έτσι)
Εδώ και περίπου 5 μέρες τα πράγματα δεν πάνε καλά και θέλω μια γνώμη από σας.
Κατ' αρχήν ο σκύλος μας είναι απίστευτα λιχούδης και είναι μαζί μας 3,5 μήνες. Μέχρι πριν 5 μέρες τα πράγματα πήγαιναν θαυμάσια. Είχε αρχίσει να ακούει σχεδόν όλες τις εντολές αρκετά εύκολα, έπιαζε με όλα τα σκυλάκια μια χαρά και μπορούσαμε πλέον να του πάρουμε κάτι από το στόμα (ακόμα και φαγώσιμο) χωρίς να γρυλύσει καθόλου, είτε στη βόλτα είτε στο σπίτι. Πριν 5 μέρες λοιπόν ενώ γυρνάγαμε από τη βόλτα στο πάρκο άρπαξε ένα κομμάτι ψωμί από κάτω. Ο φίλος μου τότε τον έπιασε και τον ανασήκωσε από το κολάρο λέγοντας του ''άστο'' κλπ. Μέχρι εκεί όλα καλά. Σε κάποια φάση έρχεται ένα άλλο αρσενικό (με το οποίο γενικότερα παίζουν πολύ καλά) και πάει να τον μυρίσει. Και εκεί αγριεύει πολύ. Τα τραβάμε και τα δύο και αρχίζει ο φίλος μου να τον σπρώχνει προς τα κάτω για να ξαπλώσει (κάτι που έκανε πάντα μόλις τον κρατάγαμε έτσι) και όπως έχει σκύψει αρκετά κοντά του, γυρνάει ο Carlo με ανοιχρό το στόμα και τον πετυχαίνουν κάτι κυνόδοντες. Πανικοβαλόμαστε λίγο εκείνη τη στιγμή και τον πιάνω εγώ, που με το που πάω να του πω να κάτσει μου γυρνάει. Φύγαμε και πήγαμε κατευθείαν σπίτι όπου μετά ο Carlo σχεδόν έτρεμε ολόκληρος μόλις πηγαίναμε να τον ακουμπήσουμε. Και από εκείνη τη μέρα και μετά έχει αρχίσει να αγριευει πιο πολύ. Γρυλίζει πολύ πιο συχνά και έχει ξαναρχίσει με τα άλλα σκυλιά να γίνεται κάπως πιο επιθετικός αν του πάρουν το μπαλάκι και τέτοια. Παράλληλα από χθες εμφάνισε συμπτώματα τραχειοβρογχίτιδας και σήμερα ήταν πολύ νευρικός και με τα άλλα σκυλιά και με τους ανθρώπους γύρω γύρω. Και τώρα το βράδυ που άρπαξε κάτι από τα σκουπίδια και τον μαλώσαμε, γρύλισε πάλι και ενώ τις άλλες φορές κοίταζε αλλού, τώρα κοίταζε στα μάτια. Με λίγα λόγια σαν να γυρίσαμε στις πρώτες μέρες που τον είχαμε μαζί μας.
Τι καταλαβαίνεται εσείς από όλα αυτα? Μήπως η κατάσταση ξεφέυγει από μας και πρέπει να μιλήσουμε με εκπαιδευτή?
(συγγνώμη για το τεράστιο κείμενο. προσπάθησα να τα πω αναλυτικα και βγήκε έτσι)
