Λενακι μπορει να σου ακουστει καπως χαζο,αλλά εγω δεν ήθελα να το περιοριζω να βγει γιατι μεσα στην αγελη ειναι και αδερφια της,καποτε ηταν και η μαμα της.Οποτε δεν μου πηγαινε με τιποτα να την κραταω μεσα και ετσι πηραμε αερα.. Αυτο στο λεω για να καταλαβεις υπο ποιες συνθηκες ξεικινησε ολη η ελευθερια και γιατι τωρα με στεναχωρει να την περιορισω.
Επιθετικότητα ημίαιμου-τη γνώμη σας!
- Thread starter VASSO88
- Ημερομηνία δημιουργίας
Είναι σύνηθες φαινόμενο όταν δεν απασχολούμαστε με το σκύλο μας από κουτάβι -κ απλώς συνυπάρχουμε-, να δημιουργούνται τέτοια προβλήματα, κ όταν έχει έρθει η ώρα να τα αντιμετωπίσουμε -γιατί κάνουν δύσκολη την καθημερινότητα κ τη συμβίωσή μας μαζί τους-, να μην ξέρουμε από πού να ξεκινήσουμε!
Ξεκινήστε με τα βασικά, δηλ. συμπεριφορά μέσα στο σπίτι, φαγητό, παιχνίδι, βόλτα κ.λπ. κ ύστερα να ασχοληθείτε με τη συμπεριφορά της ως προς εσένα κ τους άλλους σκύλους.
Βρες γρήγορα έναν καλό εκπαιδευτή κ κάντε κ ομαδικά μαθήματα, θα σας βοηθήσει.
Ξεκινήστε με τα βασικά, δηλ. συμπεριφορά μέσα στο σπίτι, φαγητό, παιχνίδι, βόλτα κ.λπ. κ ύστερα να ασχοληθείτε με τη συμπεριφορά της ως προς εσένα κ τους άλλους σκύλους.
Βρες γρήγορα έναν καλό εκπαιδευτή κ κάντε κ ομαδικά μαθήματα, θα σας βοηθήσει.
Last edited:
Επειδή κι εγώ είχα πάρει τον δικό μου απο φιλοζωική που σημαίνει ότι πριν ήταν αδέσποτος,πιο πριν δεν ήξερα αν ΄ζουσε σε σπίτι,θα σου πω ότι ήταν ήδη δυο χρονών!
Στη βόλτα το τράβηγμα που έκανε ήταν το κάτι άλλο,και φυσικά δεν υπήρχε περίπτωση να συνυπάρξει με άλλα σκυλιά όταν τα συναντούσαμε στη βόλτα,έκανε σαν αγρίμι!
Ειχα την ίδια απορία αν σε συτή την ηλικία θα μπορούσαμε μέσω εκπαιδευτή να διορθώσουμε τη συμπεριφορά του,αλλά δεν πήγαινε άλλο η κατάσταση!
Μάλιστα τον πήγα και σε δεύτερο εκπαιδευτή,για άλλους λόγους,αλλά πραγματικά έγινε άλλο σκυλί! Επαψε να τραβάει στη βόλτα έχει αρχίσει σιγά σιγά να συναναστρέφεται με άλλα σκυλιά(όχι με όλα) υπάρχει όμως μεγάλη διαφορά!
Είναι και μένα πολύ κυριαρχικός και προσπαθούμε ακόμα και τώρα να τον διορθώνουμε!
Επίσης η βόλτα του και η εκτόνωση του να ξέρεις παίζει μεγάλη ρόλο!
Προσπαθούμε μέσο όρο κάθε μέρα δυο ώρες να τον πηγαίνουμε και μετά με διάφορα παιχνίδια να τον εκτονώνουμε γιατί αλλιώς δεν ησυχάζει!
Ουτε εγώ τον είχα απο κουτάβι για να του μάθω πράγματα απο την αρχή,αλλά οσο είναι καιρός ακόμα και σε αυτή την ηλικία μπορείς να βελτιώσεις πολλά. Πρέπει να ασχολείσαι όσο μπορείς μαζί του και να μην το αφήνεις μόνο του πολλές ώρες!
Η γνώμη μου είναι να ψάξεις άμεσα για εκπαιδευτή!
Στη βόλτα το τράβηγμα που έκανε ήταν το κάτι άλλο,και φυσικά δεν υπήρχε περίπτωση να συνυπάρξει με άλλα σκυλιά όταν τα συναντούσαμε στη βόλτα,έκανε σαν αγρίμι!
Ειχα την ίδια απορία αν σε συτή την ηλικία θα μπορούσαμε μέσω εκπαιδευτή να διορθώσουμε τη συμπεριφορά του,αλλά δεν πήγαινε άλλο η κατάσταση!
Μάλιστα τον πήγα και σε δεύτερο εκπαιδευτή,για άλλους λόγους,αλλά πραγματικά έγινε άλλο σκυλί! Επαψε να τραβάει στη βόλτα έχει αρχίσει σιγά σιγά να συναναστρέφεται με άλλα σκυλιά(όχι με όλα) υπάρχει όμως μεγάλη διαφορά!
Είναι και μένα πολύ κυριαρχικός και προσπαθούμε ακόμα και τώρα να τον διορθώνουμε!
Επίσης η βόλτα του και η εκτόνωση του να ξέρεις παίζει μεγάλη ρόλο!
Προσπαθούμε μέσο όρο κάθε μέρα δυο ώρες να τον πηγαίνουμε και μετά με διάφορα παιχνίδια να τον εκτονώνουμε γιατί αλλιώς δεν ησυχάζει!
Ουτε εγώ τον είχα απο κουτάβι για να του μάθω πράγματα απο την αρχή,αλλά οσο είναι καιρός ακόμα και σε αυτή την ηλικία μπορείς να βελτιώσεις πολλά. Πρέπει να ασχολείσαι όσο μπορείς μαζί του και να μην το αφήνεις μόνο του πολλές ώρες!
Η γνώμη μου είναι να ψάξεις άμεσα για εκπαιδευτή!
Πάντως, παρότι διάβασα όλα τα posts του θέματος... δεν έχω μπορέσει να καταλάβω αν η σκυλίτσα της VASSO88 δάγκωσε τα 2 (περί ων ο λόγος) "αδύναμα" σκυλάκια...
Τελικά, εκεί με το ξύλο και τις φωνές, η σκύλα το είχε δαγκώσει το σκυλί?
Είχε σταθερά κλειστό το στόμα της στη δαγκωνιά και γρύλιζε? ή κούναγε και το κεφάλι της, με τη γνωστή κίνηση "kill" των αρπακτικών?
Τα ρωτάω αυτά, γιατί όλοι έχουμε δει σκηνές κυριαρχίας, με τις οποίες έχουμε τρομάξει, έχουμε φρίξει... αλλά, δεν έγινε ζημιά, έγινε απλά "κυριαρχία - υποταγή", τελικά...
Και το αντίστροφο... έχουμε δει σκηνές που δεν ήταν τρομακτικές και ο ένας σκύλος δάγκωσε και "τίναξε" πέρα-δώθε τον άλλο και τον πλήγωσε άσχημα...
Έ, λοιπόν, παρότι διάβασα προσεκτικά, η λέξη "δάγκωμα", "δάγκωσε", δαγκωνιά"... δεν προκύπτει... ίσως, βέβαια, δεν διάβασα τόσο προσεκτικά...
Θα πρότεινα να ξεκαθαριστεί, λίγο περισσότερο, αυτό.
Τώρα, σε σχέση με το φίμωτρο, με το οποίο είμαι από τους "προβληματισμένους" (και "προπονημένους") ιδιοκτήτες, έχουν δίκιο τα μέλη που υποστηρίζουν ότι το φίμωτρο μπαίνει, για σύντομο χρονικό διάστημα και πάντα με την παρουσία και τον έλεγχό μας, όταν:
- δεν γνωρίζουμε καθόλου τον σκύλο...
- ο σκύλος μας είναι (επιθετικά) απρόβλεπτος... ή, ακόμα καλύτερα, όταν είναι (επιθετικά) προβλέψιμος, αλλά δεν ξέρουμε τη στιγμή που θα "την κάνει"...
- ο σκύλος μας ξέρουμε ότι δεν έχει "ατσάλινα" νεύρα και πρόκειται να περάσει αναμενόμενη κατάσταση υψηλού στρες (πυκνό πλήθος, πλοία, κτηνίατρος κλπ.)...
- φέρνουμε (αναγκαστικά) σε πρώτη επαφή δύο άγνωστα σκυλιά (του ιδίου φύλου) που πρόκειται να συμβιώσουν άμεσα... και, πάντα, σε ελεγχόμενο χώρο...
Υ.Γ. Για το θέμα της εκτόνωσης (σωματικής και ψυχικής!) δεν το συζητάω κάν... για τη συγκεκριμένη (κυριαρχική) σκυλίτσα, 2 βόλτες την ημέρα, από 45 λεπτά ως 1 ώρα η κάθε βόλτα...
Υπενθυμίζω ότι, στη "Μητέρα Φύση", τα σκυλιά ή και οι λύκοι, το πρώτο πράγμα που σκέφτονται δεν είναι το να τρέξουν όλα μαζί... Το πρώτο πράγμα που κάνουν είναι να ξεκινήσουν το περπάτημα...
Τελικά, εκεί με το ξύλο και τις φωνές, η σκύλα το είχε δαγκώσει το σκυλί?
Είχε σταθερά κλειστό το στόμα της στη δαγκωνιά και γρύλιζε? ή κούναγε και το κεφάλι της, με τη γνωστή κίνηση "kill" των αρπακτικών?
Τα ρωτάω αυτά, γιατί όλοι έχουμε δει σκηνές κυριαρχίας, με τις οποίες έχουμε τρομάξει, έχουμε φρίξει... αλλά, δεν έγινε ζημιά, έγινε απλά "κυριαρχία - υποταγή", τελικά...
Και το αντίστροφο... έχουμε δει σκηνές που δεν ήταν τρομακτικές και ο ένας σκύλος δάγκωσε και "τίναξε" πέρα-δώθε τον άλλο και τον πλήγωσε άσχημα...
Έ, λοιπόν, παρότι διάβασα προσεκτικά, η λέξη "δάγκωμα", "δάγκωσε", δαγκωνιά"... δεν προκύπτει... ίσως, βέβαια, δεν διάβασα τόσο προσεκτικά...
Θα πρότεινα να ξεκαθαριστεί, λίγο περισσότερο, αυτό.
Τώρα, σε σχέση με το φίμωτρο, με το οποίο είμαι από τους "προβληματισμένους" (και "προπονημένους") ιδιοκτήτες, έχουν δίκιο τα μέλη που υποστηρίζουν ότι το φίμωτρο μπαίνει, για σύντομο χρονικό διάστημα και πάντα με την παρουσία και τον έλεγχό μας, όταν:
- δεν γνωρίζουμε καθόλου τον σκύλο...
- ο σκύλος μας είναι (επιθετικά) απρόβλεπτος... ή, ακόμα καλύτερα, όταν είναι (επιθετικά) προβλέψιμος, αλλά δεν ξέρουμε τη στιγμή που θα "την κάνει"...
- ο σκύλος μας ξέρουμε ότι δεν έχει "ατσάλινα" νεύρα και πρόκειται να περάσει αναμενόμενη κατάσταση υψηλού στρες (πυκνό πλήθος, πλοία, κτηνίατρος κλπ.)...
- φέρνουμε (αναγκαστικά) σε πρώτη επαφή δύο άγνωστα σκυλιά (του ιδίου φύλου) που πρόκειται να συμβιώσουν άμεσα... και, πάντα, σε ελεγχόμενο χώρο...
Υ.Γ. Για το θέμα της εκτόνωσης (σωματικής και ψυχικής!) δεν το συζητάω κάν... για τη συγκεκριμένη (κυριαρχική) σκυλίτσα, 2 βόλτες την ημέρα, από 45 λεπτά ως 1 ώρα η κάθε βόλτα...
Υπενθυμίζω ότι, στη "Μητέρα Φύση", τα σκυλιά ή και οι λύκοι, το πρώτο πράγμα που σκέφτονται δεν είναι το να τρέξουν όλα μαζί... Το πρώτο πράγμα που κάνουν είναι να ξεκινήσουν το περπάτημα...
Last edited:
Όταν βλέπουμε τέτοια συμπεριφορά καλό είναι να πηγαίνουμε σε ειδικούς αφού δεν μπορούμε εμείς να την διορθώσουμε (έλλειψη γνώσεων). Άλλες μέθοδοι δεν δίνουν μόνιμες λύσεις και το πρόβλημα σε καμία περίπτωση δεν παίζει να εξαφανιστεί από μόνο του ως δια μαγείας!
1) Αυτό λέω κι εγώ, με το προηγούμενο post μου: Ποιά συμπεριφορά βλέπουμε? Κυριαρχική? Επιθετική? Φυσιολογική? Αφύσικη?
2) Μία "άλλη μέθοδος" είναι η εκτόνωση (και, ίσως και η πειθαρχία) της σκυλίτσας, όπως είπαν αρκετά μέλη... βόλτα! Πολλή βόλτα! Εκεί "γνωρίζεσαι" με το σκύλο σου... εκεί δένεσαι και συνηθίζει - διορθώνει ο καθένας τα "χούγια" του άλλου...
Επαναλαμβάνω: Birds fly, fish swim and dogs walk!
Αυτό δεν χρειάζεται να είσαι εκπαιδευτής για να το προτείνεις ανεπιφύλακτα...
Viviana μου δινεις μεγαλο κουραγιο με αυτο που λες!
JohnK τους ορμαει και δειχνει να τα δαγκωνει αλλα τα σκυλια,ευτυχως,δεν εχουν πληγες.Βεβαια δεν μπορω να ξερω πως θα ειχε εξελιχθει η κατασταση αν δεν την μαζευ.
Νιώθω πως δεν μπορώ να της εχω καμια εμπιστοσυνη.
Επίσης θεωρώ πως είναι επιλεκτικά επιθετική γιατί όπως ορμάει σε αυτα τα δυο ενώ με τα άλλα παίζει μια χαρα,έτσι κανει στους ανθρωπους.
Μπορει να κανει χαρές σε κάποιον άγνωστο που θα δει στο δρομο και μπορεί και να του ορμήξει χωρις προειδοποίηση(αυτά όταν παμε βόλτα εδώ στην Αθήνα),επίσης όταν την πλησιάζουν άγνωστα αδέσποτα πάλι ειναι με τις ώρες της.Μπορεί να αδιαφορήσει, μπορει να κανει χαρες και μπορει και να αφινιασει.
Κατι άλλο που δεν εχω αναφερει ειναι πως εχω και ενα άλλο αρσενικό μικρόσωμο σκυλακι 2 χρονια μεγαλυτερο με το οποίο τα πηγαίνουν σχετικά καλά και παίζουν αρκετή ωρα μαζί.
Λέω όμως σχετικά καλά γιατί περσυ,μια μερα στο σπίτι μας που βρεθηκε κατω ενα μπισκοτο του όρμησε πολύ ασχημα με αποτέλεσμα να του βγαλει το ένα ματακι.Αλλά απο τότε δεν εχει ξαναδώσει τετοια σημάδια.
Τώρα όσο για το φίμωτρο το σκεφτόμουν για την περιπτωση που αναφερεις :
- ο σκύλος μας είναι (επιθετικά) απρόβλεπτος... ή, ακόμα καλύτερα, όταν είναι (επιθετικά) προβλέψιμος, αλλά δεν ξέρουμε τη στιγμή που θα "την κάνει"...
Για τις βολτες παντως θα αρχίσω απο σημερα κιολας να τις αυξάνω.
JohnK τους ορμαει και δειχνει να τα δαγκωνει αλλα τα σκυλια,ευτυχως,δεν εχουν πληγες.Βεβαια δεν μπορω να ξερω πως θα ειχε εξελιχθει η κατασταση αν δεν την μαζευ.
Νιώθω πως δεν μπορώ να της εχω καμια εμπιστοσυνη.
Επίσης θεωρώ πως είναι επιλεκτικά επιθετική γιατί όπως ορμάει σε αυτα τα δυο ενώ με τα άλλα παίζει μια χαρα,έτσι κανει στους ανθρωπους.
Μπορει να κανει χαρές σε κάποιον άγνωστο που θα δει στο δρομο και μπορεί και να του ορμήξει χωρις προειδοποίηση(αυτά όταν παμε βόλτα εδώ στην Αθήνα),επίσης όταν την πλησιάζουν άγνωστα αδέσποτα πάλι ειναι με τις ώρες της.Μπορεί να αδιαφορήσει, μπορει να κανει χαρες και μπορει και να αφινιασει.
Κατι άλλο που δεν εχω αναφερει ειναι πως εχω και ενα άλλο αρσενικό μικρόσωμο σκυλακι 2 χρονια μεγαλυτερο με το οποίο τα πηγαίνουν σχετικά καλά και παίζουν αρκετή ωρα μαζί.
Λέω όμως σχετικά καλά γιατί περσυ,μια μερα στο σπίτι μας που βρεθηκε κατω ενα μπισκοτο του όρμησε πολύ ασχημα με αποτέλεσμα να του βγαλει το ένα ματακι.Αλλά απο τότε δεν εχει ξαναδώσει τετοια σημάδια.
Τώρα όσο για το φίμωτρο το σκεφτόμουν για την περιπτωση που αναφερεις :
- ο σκύλος μας είναι (επιθετικά) απρόβλεπτος... ή, ακόμα καλύτερα, όταν είναι (επιθετικά) προβλέψιμος, αλλά δεν ξέρουμε τη στιγμή που θα "την κάνει"...
Για τις βολτες παντως θα αρχίσω απο σημερα κιολας να τις αυξάνω.
VASSO88 έχω την αίσθηση, ότι το σκυλί σου δεν είναι απρόβλεπτο.
Νομίζω ότι δυσκολεύεσαι να καταλάβεις τα σήματα που εκπέμπει. Γιατί όλα τα σκυλιά "προειδοποιούν" για την κάθε τους κίνηση.
Τρία χρόνια στο σπίτι σου, έπρεπε να μπορείς να αναγνωρίσεις τα προειδοποιητικά σημάδια, για κάθε ενδεχόμενη κατάσταση.
Μήπως χρειάζεσαι κι εσύ λίγο παραπάνω διάβασμα;
Στην γλώσσα του σώματος του σκύλου σου, ας πούμε;
Για ρίξε μια ματιά, στα σεμινάρια του Dog Talk - Owners Psychology School
Μπορεί να σου φανούν χρήσιμα.
Κατά την γνώμη μου, χρειάζεσαι απαραίτητα, την βοήθεια εκπαιδευτή.
Νομίζω ότι δυσκολεύεσαι να καταλάβεις τα σήματα που εκπέμπει. Γιατί όλα τα σκυλιά "προειδοποιούν" για την κάθε τους κίνηση.
Τρία χρόνια στο σπίτι σου, έπρεπε να μπορείς να αναγνωρίσεις τα προειδοποιητικά σημάδια, για κάθε ενδεχόμενη κατάσταση.
Μήπως χρειάζεσαι κι εσύ λίγο παραπάνω διάβασμα;
Στην γλώσσα του σώματος του σκύλου σου, ας πούμε;
Για ρίξε μια ματιά, στα σεμινάρια του Dog Talk - Owners Psychology School
Μπορεί να σου φανούν χρήσιμα.
Κατά την γνώμη μου, χρειάζεσαι απαραίτητα, την βοήθεια εκπαιδευτή.
Σαφώς!
Γι' αυτό και επισήμανα, προηγουμένως: "επιθετικά προβλέψιμο"...
Και τα πράγματα γίνονται πιο ξεκάθαρα, μετά την αφήγηση της VASSO88, για το "επεισόδιο" με το άλλο σκυλάκι της... είναι κλασικό περιστατικό, εκεί που υπάρχουν 2 σκυλιά... το μόνο που διαφέρει είναι ότι το ταμπεραμέντο κάποιων σκύλων είναι πιο "φλογερό" από άλλων...
Θεωρώ ότι η σκυλίτσα το φωνάζει με κάθε τρόπο: "χρειάζομαι αρχηγό!!!"
Και, για να γίνεις καλύτερος "αρχηγός" πρέπει να μελετήσεις αρκετά... τη γλώσσα σώματος, τα σήματα, δηλαδή, που εκπέμπει ο σκύλος... και τι προηγείται (αφορμές - αιτίες) και τι έπεται (συνέπειες) των σημάτων αυτών...
Σε πρώτη φάση, ένας εκπαιδευτής θα δώσει τα βασικά, σαν κατευθύνσεις...
Σε δεύτερη φάση το διάβασμα και η παρατήρηση του σκύλου μας... δεν μπορείτε να φανταστείτε τι μου μαθαίνουν, καθημερινά, τα σκυλιά μου (ακόμα και όταν ξεκουράζονται), όταν τα παρατηρώ προσεκτικά... και (σα μαθητής δημοτικού) αναφωνώ: "κοίτα να δεις πόσο φανερό είναι αυτό που μου δείχνει!!!"...
Last edited:
