καλημέρα,
ας δώσω μερικές παραπάνω λεπτομέρειες. όταν φέραμε τον άρη στο σπίτι, υπήρχε ήδη η ρούνη, ένα θηλυκό γκόλντεν. θέλω να πω δε μεγάλωσε σε απομόνωση. επίσης κάνουν παρέα μ'ένα άλλο θηλυκό ΕΠ. παίζουν, τρέχουν κλπ
όταν βγάζω τον άρη έξω, με λουρί πάντα, και τύχει να συναντήσουμε κάποιο άλλο σκυλί, και δη αρσενικό, τον βλέπεις ότι τσιτώνεται, τραβάει προς το μέρος του, γρυλίζει (που αυτό βέβαια δεν ξέρω αν είναι καθαρή επιθετικότητα ή απλώς θέλει να προσεγγίσει το άλλο σκυλί, να το μυρίσει ίσως, να παίξει. απλώς εγώ δεν αφήνω, γιατί δεν ξέρω τι θα γίνει). μια φορά, στον περιφραγμένο χώρο που το πάω την ώρα που έτρεχε μέσα, ανοίγει την πόρτα ένας άλλος σκύλος, λίγο μικρότερος του, αλλά πάνω κάτω στα ίδια κυβικά (δε λέω για κείνο το μικρό που ήταν ήδη μέσα στο χωράφι και τη σκαπούλαρε απ'τα κάγκελα). λοιπόν μόλις τον παίρνει είδηση τρέχει προς το μέρος του και τον βούτηξε από το σβέρκο. δεν τον πλήγωσε, αλλά σοκαρίστηκα. βέβαια έτσι κάνει και με τη ρούνη όταν παίζουν. είναι λίγο άγαρμπος. το θέμα είναι ότι το'σκασε απ'την πόρτα και ο δικός μου και ο άλλος προφανώς. ο άρης δεν έλεγε να τον αφήσει και φυσικά δεν μπορούσα να τον πιάσω. ο άρης κυνήγησε τον άλλον μέχρι την αυλή ενός σπιτιού (ίσως να ήταν το δικό του σπίτι, ίσως απλώς βρήκε πόρτα να κρυφτεί). εκεί κατάφερα και τον έπιασα. ευτυχώς ο άλλος σκύλος δεν έπαθε τίποτα, γιατί ξαναεμφανίστηκε την άλλη μέρα. μήπως όλα αυτά είναι ιδέα μου, δεν πρόκειται να συμβεί τίποτα και απλώς θέλει να παίξει;
αλλά γιατί όταν συναντώ άλλους με σκύλο και με δουν με κάποιο από τα δικά μου, η πρώτη τους κουβέντα είναι, είναι αρσενικό ή θηλυκό;
ελπίζω να ήμουν διαφωτιστική και να μην σας μπέρδεψα χειρότερα..