Επίθεση σκύλου στο αφεντικό του?

[sir-elric]

αμα τρωει ξυλο δαγκωνει τι ανωτερος και κατωτερος εκεινη την ωρα δεν θυμαται αυτα που διαβασε για την ιεραρχια το σκυλι

για να το λες εσυ κατι θα ξερεις

 

[Dr.Zhivago]

Ο πιο συνηθισμένος λόγος που ένα σκυλί θα δαγκώσει τον ιδιοκτήτη του είναι η ιεραρχία.

Ένας σκύλος που με κόπο (ή όχι) κατάφερε να εδραιωθεί στην θέση του αρχηγού δε θα αφήσει τον ιδιοκτήτη του,που ξαφνικά θυμήθηκε να "το παίξει αφεντικό",να του πάρει την αρχηγία!

Θα κοιτάξει επίμονα,θα καβαλάει πάνω του,θα γρυλίσει και αν ο ιδιοκτήτης "δεν παίρνει από λόγια",θα την "αρπάξει" την δαγκωνιά του.

Τώρα,ανάλογη του σκύλου (φυλή-τύπος) και ανάλογη του χαρακτήρα του που έχει χτιστεί με τον καιρό,θα είναι και η επίθεση.

Δεύτερος λόγος,σε συχνότητα είναι ο φόβος.
Τα σκυλιά που είναι φοβικά ή στα οποία ασκείται αδικαιολόγητη και υπέρμετρη βία θα δαγκώσουν.Θα δαγκώσουν γιατί νιώθουν να απειλούνται.

Μια άλλη παρατήρηση είναι πως 8 στους 10 ιδιοκτήτες μικρόσωμων σκύλων έχουν δεχτεί δάγκωμα από τα σκυλιά τους.
Το θέμα "περνά στα ψιλά" γιατί η "ζημιά" είναι ανάλογη του μεγέθους του σκύλου.
Τις περισσότερες φορές η επιθετικότητα και η "λύσσα" των μικρόσωμων σκυλιών προς τους ιδιοκτήτες τους,αλλά και προς τρίτους γίνετε "χάζι" και αφορμή για γέλιο.

Συμφωνώ κι επαυξάνω!

Είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ το πόσοι δεν ενοχλούνται που τους δαγκώνει ο σκύλος τους (ή και τα παιδιά τους!). Πόσοι το έχουν απλά ΣΥΝΗΘΗΣΕΙ και προσπαθούν να μην τον "πολυενοχλούν" (δηλαδή να είναι καλά κι υπάκοα αφεντικά!).

Στους μεγαλόσωμους συνήθως η άντρες είναι που έχουν το πρόβλημα. Όταν τους πρωτογρυλίσει το κουτάβι τους ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ (θα γίνει φύλακας σου λέει!) σύντομα το φοβούνται και αργά η γρήγορα τους επιβάλλεται και με τα δόντια του.

Στα μικρόσωμα είναι αλήθεια - μάλλον τα ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ γυρνάνει να δαγκώσουν (τουλάχιστον υπό πίεση) το αφεντικό τους.

Πόσοι είναι που δεν μπορούν ούτε να κόψουν τα νύχια των σκύλων τους γιατί ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ τα δόντια τους;;;;;;

Οι σκύλοι επιτίθονται πολύ συχνά στα αφεντικά τους.
Το κακό είναι πως συνήθως τους ΑΞΙΖΕΙ κι όλας!

Είναι πραγματικά απειροελάχιστες οι φορές που φταίει ο σκύλος κι όχι ο ιδιοκτήτης.

Σοκαρίστηκα πραγματικά με αυτά που διάβασα από μερικούς εδώ (που είπαν οι σκύλοι δεν επιτίθονται στους ιδιοκτήτες τους, ή δεν επιτίθονται αν δεν τα χτυπάει). ΠΟΥ ΖΕΙΤΕ;

Τα 99% των σκύλων που δαγκώνουν τους ιδιοκτήτες τους είναι απλά
ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΑ. Το πρόβλημά τους είναι πως κανείς δεν τους ενέπνευσε τον σεβασμό.

Λίγοι σκύλοι δαγκώνουν γιατί έτρωγαν ξύλο, και αν το κάνουν το κάνουν από φόβο ή την ώρα του ξύλου γιατί λειτουργεί το ένστικτο της επιβίωσης (ή εσύ ή εγώ ένα πράγμα). Το ξύλο κόβει τα φτερά του σκύλου και το κάνει ανασφαλές/φοβικό/υποδουλωτικό/δειλό. Η έλλειψη ΠΕΙΘΑΡΧΙΑΣ είναι αυτό που επιτρέπει στους περισσότερους σκύλους να δαγκώνουν (άσχετα με το μέγεθος ή τη φυλή).

Ότι είπε ο Dogo δηλαδή.

 

[kokoni]

αμα τρωει ξυλο δαγκωνει τι ανωτερος και κατωτερος εκεινη την ωρα δεν θυμαται αυτα που διαβασε για την ιεραρχια το σκυλι

έχω δεκάδες παραδείγματα που αυτό που λές δεν γινόταν ούτε στο ελάχιστο-

ξυλο με το τσουβάλι
κι ο σκύλος αρνί με όλους
και αν έλεγε "έλα" το δίποδο "του" ο σκύλος κόλλαγε το λαιμό στο μπούτι του δίποδου και τον κοίταγε "μηνμεβαρήσειςσεπαρακαλώ"

επίσης πολλά παραδείγματα σκύλων που δάγκωναν χωρίς να έχουν φάει εφημεριδιά ούτε στον αέρα δίπλα τους

όλες οι υπόλοιπες απαντήσεις είχαν μιά δόση αλήθειας
ακόμα και το όφ τόπικ του φίλου μου με τα φίλα είχε-απλά ήταν για άλλο τόπικ


βέβαια οφείλω να ομολογήσω ότι το δεκάδες είναι μκρό δείγμα για τα εκατομμύρια των σκύλων που υπάρχουν -οπότε μπορεί να έπεσα στις εξαιρέσεις

 

[kango1]

άσχετα με το μέγεθος ή τη φυλή)

Συμφωνώ σχεδόν με όλα όσα είπε η ζιβάγκο η ο dogo..
αλλα διαφωνώ πως δεν παίζει ρολο η φυλή..

Το μέγεθος είναι εντελώς άσχετο και φαίνεται ότι ζούμε στον μεσαίωνα αν κατηγοριοποιουμε ρατσιστικά ότι τα μεγάλα δαγκώνουν η τα μικρά...
Αλλα αυτό είναι μια άλλη συζήτηση...

Πιστεύω πως οι φυλές που τα σκυλιά δεν είναι τόσο ανθρωποκεντρικα.., πιο ανεξάρτητα, από κακια εκτροφή συντελεί στον χαρακτήρα..
και άρα και στο ποσο πέρα από τον ιδιοκτητη αυτό το σκυλί να "ανθίσει" με την τέλεια εκπαίδευση και προσέγγιση από τον ιδιοκτητη..

Ξέρω ιδιοκτητες που είχαν 2 σκυλιά (όχι παράλληλα) και ενώ τα μεγάλωσαν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο το ένα εβγαλε δόντια το άλλο όχι..
Ναι δεν του κόψαν τον αέρα.., ναι αναπαρήγαγαν με τον τρόπο τους αυτήν την συμπεριφορά.., ναι ηταν στην κατηγορια κακομαθημένο, αλλα η διαφορα ηταν οτι στο δεύτερο δεν χρειάστηκε ποτε αυτή η επεξήγηση..

Πιστεύω είναι και στο dna του σκυλιού..
είναι και στην φυλή..

Aς πάρουμε παράδειγμα τα φιλα..
Πολλές πιο πολλές πιθανότητες να εξελιχθεί ένα σκυλί "ατίθασο" παρα ένα νέας γης..

Άρα ναι για εμενα τον πρώτο και κύριο λόγο τον έχει ο ιδιοκτητης, αλλα και η πρώτη ύλη που θα "πλάσει" ο ιδιοκτητης, βάζει το χεράκι της στο αποτέλεσμα..

 

[Dr.Zhivago]

Έχεις απόλυτο δίκιο. Φυσικά και παίζει ρόλο και η "πρώτη ύλη". Πολλά σκυλιά δαγκώνουν πιο εύκολα από άλλα... δεν είπε κανείς το αντίθετο.

Είναι όμως και πολλοί ιδιοκτήτες που είναι "μανούλες" στο να καταφέρουν σχεδόν το ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ σκύλο να τους δαγκώσει.... μάλιστα κάποιοι πανύβλακες ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ τον σκύλο τους να τους δαγκώνει! Πχ, το πειράζουν μέχρι να το κάνουν έξαλλο "για παιχνίδι" και το αφήνουν στην ησυχία του ΜΟΝΟ αφού τους δαγκώσει!!!!!!!

Δεν μου αρέσει να "κατηγοροποιώ" αλλά δεν έχω δει ΠΟΤΕ γυναίκα να κάνει τέτοιες χαζομάρες....

Έχω δει βέβαια γυναίκες να μαλώνουν τον σκύλο (με ξύλο ή χωρίς) για ΠΟΛΛΗ ώρα (μιλάμε πάνω από 10 λεπτά!) και να μην σταματούν μέχρι ο σκύλος να αγριέψει γιατί δεν άντεχε άλλο μάλωμα ή/και αποφάσισε πως η γκόμενα ΤΡΕΛΑΘΗΚΕ!!!

Είναι το ΠΛΕΟΝ βασικό οι σκύλοι μας να μας έχουν απόλυτη εμπιστοσύνη. Τι είδους συμβίωση μπορεί να υπάρξει όταν ο σκύλος αποφασίσει πως τα έχουμε ΧΑΜΕΝΑ;

Κάποτε μου έφυγε ένα κουτάβι μου (5μηνών) σε άγνωστη περιοχή, και το έψαχνα για 15 λεπτά μέχρι να το βρώ. Σφυρίζω απίστευτα δυνατά και ήξερα πως με άκουγε και με "έγραφε". Έγινα ΕΞΑΛΛΗ! Ήθελα να το σκοτώσω στο ξύλο όταν το βρήκα (δίπλα στο αυτοκίνητό μου με περίμενε μεσ' στη καλή χαρά!).

Επειδή έτρεμα από τα νεύρα μου, δεν το πλησίασα καν και ούτε του μίλησα. Είπα στην μητέρα μου να το βάλει λίγα λεπτά στο αμάξι μέχρι να ηρεμίσω. Εννοείται πως δεν το μάλωσα καθόλου (γιατί; αφού στην ουσία ΕΓΩ έφταιγα που δεν πρόσεξα το κουτάβι σωστά).

Παρ' όλ' αυτά ο σκύλος ΠΟΤΕ δεν με παράκουσε ξανά σε όλη του τη ζωή.

Πιστεύω ΑΚΡΑΔΑΝΤΑ πως ο "καπνός" που έβγαινε από τ' αυτιά μου σε συνδιασμό με το ότι δεν τον μάλωσα, αλλά απλά τον "σνόμπαρα" για λίγο ήταν μεγάλο μάθημα!

Αντί να χάσει την εμπιστοσύνη του στο αφεντικό του, την ΕΔΡΑΙΩΣΕ εκείνη την ημέρα.

Αυτό ακούγεται "οφ τόπικ" αλλά δεν είναι. Η έλλειψη εμπιστοσύνης είναι που κάνει τους περισσότερους σκύλους να δαγκώνουν. Ακόμη και στα "κακομαθημένα" που ούτε καν το "ΜΗ!" δεν έχουν ακούσει ποτέ. Γιατί για τον σκύλο, ΜΟΝΟ το δυνατό και ΑΞΙΟ αφεντικό αξίζει εμπιστοσύνη. Αξίζει να υπομένει να του κόβει τα νύχια, γιατί ΞΕΡΕΙ πως ξέρει ΠΑΝΤΑ καλύτερα.

Η εμπιστωσύνη ενός σκύλου ΔΕΝ κερδίζεται μόνο με την έλλειψη βίας ή άδικου μαλώματος. ΔΕΝ φτάνει να μην βαράς τον σκύλο σου.

Κερδίζεται μέσα από σωστή και ΔΙΚΑΙΗ συμπεριφορά του ιδιοκτήτη και ΔΙΚΑΙΟ μάλωμα και ΔΙΚΑΙΗ επιβράβευση. Πρέπει ο σκύλος να ξέρει ΚΑΛΑ ποιός είναι ο αρχηγός και να είναι κι ιδιαίτερα ευτυχισμένος που κάποιος τόσο άξιος έχει αναλάβει όλες τις ευθύνες.

Διαφορετιά, πάντα θα υπάρχει ο κίνδυνος του δαγκώματος.

 

[kango1]

Η εμπιστωσύνη ενός σκύλου ΔΕΝ κερδίζεται μόνο με την έλλειψη βίας ή άδικου μαλώματος. ΔΕΝ φτάνει να μην βαράς τον σκύλο σου.

Κερδίζεται μέσα από σωστή και ΔΙΚΑΙΗ συμπεριφορά του ιδιοκτήτη και ΔΙΚΑΙΟ μάλωμα και ΔΙΚΑΙΗ επιβράβευση. Πρέπει ο σκύλος να ξέρει ΚΑΛΑ ποιός είναι ο αρχηγός και να είναι κι ιδιαίτερα ευτυχισμένος που κάποιος τόσο άξιος έχει αναλάβει όλες τις ευθύνες.

+ 1000

 

[harryf3]

Dr Zhivago, τα δυο τελευταια σου πολυτιμα ποστ (οπως και άπειρα άλλα) μου εδωσαν δεκαδες μηνυματα.
Οχι μονο για το δαγκωμα στα αφεντικα, που ευτυχως δεν μας απασχολησε ποτε.
Εγω καλως ή κακως ειμαι της "απαλής" σχολης.

 

[Dr.Zhivago]

Κι εγώ!