Επίθεση από το σκυλί μου σε μένα
- Thread starter mika
- Ημερομηνία δημιουργίας
Δες και το rage συνδρομο, δηλαδή σύνδρομο αιφνίδιας επιθεσης. Το κανελλί κοκερ θεωρείται το πιο επικίνδυνο σκυλί ακομα και απο το πιτ μπουλ.Googlare to . Oπως όμως το περιγράφεις το σκυλάκι ήταν ταλαιπωρημένο και ακομα απο νάρκωση.Μέσα στη θολουρα αυτό μπορει το χέρι σου να το περασε για κάτι άλλο και να το δάγκωσε ή ψυχολογικά να ήταν αλλού για αλλου. Μην του κρατήσεις κακία ισως και να μην θυμάται τι έκανε και σε ποιόν να το έκανε.
Oπως και να έχει όμως ειναι μια ράτσα που θέλει παρακολουθηση.
Oπως και να έχει όμως ειναι μια ράτσα που θέλει παρακολουθηση.
Last edited:
Σε εχει ξαναδαγκωσει ποτε? Εχει ξαναεπιτεθει ποτε σε καποιον? Καθε φορα που ναρκωνουμε σκυλι ο κτηνιατρος μας λεει να το αφησουμε να ξυπνησει πληρωςκαι μονο του σε ησυχο δωματιο και να μην το ακουμπησουμε μεχρι να συνελθει τελειως διοτι μπορει να δαγκωσει επειδη δεν εχει πληρη συναισθηση του περιβαλλοντος. Το καθε σκυλι χωρις να εχει σχιζοφρενεια 'η προβληματικη συμπεριφορα. Το ειπε και η Frenchiefan αλλα δεν της δωσατε σημασια. Γιατι με την πρωτη σκεφτομαστε το χειροτερο?
Στο δεύτερο περιστατικό δεν έχω παρα να συμφωνήσω με την άποψη που ειπώθηκε και πιο πάνω: οφείλεται καθαρά στη νάρκωση. Είναι ακριβώς το ίδο πράγμα με τους ανθρώπους. Ολική νάρκωση = παραισθήσεις, απώλεια της αίσθησης χώρου, χρόνου, αδυναμία αναγνώρισης ανθρώπων ακόμα και των οικείων.
Από την άλλη στο πρώτο παράδειγμα σαφώς το πρόβλημα είναι ιεραρχίας. Δεν είναι στο dna του σκύλου να μας σέβεται επειδή και μόνο τον πήραμε στο σπίτι μας, θέλει δουλειά για να σεβαστεί και υπακούσει κάποιον και σφαλιάρες στους πωπούς δεν λύνουν το πρόβλημα.
Δεδομένου δε του ιστορικού του σκύλου όπως το περιγράφεις χρειάζεσαι μεγαλύτερη προσπάθεια και καθόλου μα καθόλου τιμωρίες του τύπου χτυπημα, δεμένος στο λουρί (και μάλιστα από νάρκωση!!) κ.ο.κ.
Τα σκυλιά τα αγαπάμε και τα λατρεύουμε όλοι μας αλλά αυτό δε φτάνει και συνήθως αποκλειστικά αυτό είναι καταστροφικό.
Από την άλλη στο πρώτο παράδειγμα σαφώς το πρόβλημα είναι ιεραρχίας. Δεν είναι στο dna του σκύλου να μας σέβεται επειδή και μόνο τον πήραμε στο σπίτι μας, θέλει δουλειά για να σεβαστεί και υπακούσει κάποιον και σφαλιάρες στους πωπούς δεν λύνουν το πρόβλημα.
Δεδομένου δε του ιστορικού του σκύλου όπως το περιγράφεις χρειάζεσαι μεγαλύτερη προσπάθεια και καθόλου μα καθόλου τιμωρίες του τύπου χτυπημα, δεμένος στο λουρί (και μάλιστα από νάρκωση!!) κ.ο.κ.
Τα σκυλιά τα αγαπάμε και τα λατρεύουμε όλοι μας αλλά αυτό δε φτάνει και συνήθως αποκλειστικά αυτό είναι καταστροφικό.
