Η απαιτηση και συναμα επιθυμια ολης της σκεπτομενης φαμιλιας,γιατι υπαρχει και η βενιαμιν της παρεας που ακομα δεν μπορει ηλικιακα να εκφερει αποψη και να εξωτερικευσει τη σκεψη,ηταν αν βρεθει αυτος ο σκυλος,να ειναι ΜΟΝΟ ασπρος...Λευκος σαν το φως,να λαμπει σαν τον Ηλιο.Η μυθολογια,καπου διαβασα,ελεγε οτι ο Θεος Απολλων,χαρισε αυτο το σκυλο στην αδερφη του Αρτεμις για να την συντροφευει στο κυνηγι.Ο Απολλωνας αλλωστε ηταν και ο Θεος του Φωτος...Φοιβος!Συνδιαστηκε με τη μυθολογία αλλά και με τα χρωματα,με το λαμπω του Ηλιου της Χωρας μας...και προεκυψε το Ονομα πριν ακομη βρεθει ο σκυλος.Μπαμπα Φοιβο να τον λεμε...οπως ξερετε ολοι οι πατεραδες,οι κορες μας υπερβαινουν τις επιθυμιες μας!Αυτο ηταν...
22 Νοεμβριου 2010 τα χαρμοσυνα νεα ηρθαν απο το φιλο Κωστα"Να σας ζησει ο μικρος"... Περιττο να πω για την δικη μου χαρα αλλά και για την χαρα των γυναικων της φαμιλιας μολις τους μετεφερα τα νεα...Να τον δουμε κιολας ε;εγνεψε η συζυγος...Αλλωστε ηταν το μονο αγορι απο τη γεννα,αναμεσα σε 4 ακομη αδερφες του...
Η πρωτη φωτο εδειχνε τον μικρο 5 ημερων!
παρεα με την αδερφη του!
Και ο μικρος αρχισε να βυζαινει απο τη μανα του,μια Ε.Π.45 κιλων και 4,5 κοντα χρονων,την Τζινα!
Και μεγαλωνε μεσα στην αγκαλια της φαμιλιας του αλλά και ολου του χωρου που τον γεννησε...
Με ανεξαρτητο και βλοσυρο θαρρεις βλεμμα
Και εφτασε η μερα που πηγαμε πανω στα βουνα για να τον φερουμε σπιτι!
Ηταν 55 ημερων ο Φοιβος...Μολις τον αντικρυσαμε νοιωσαμε λες και τον ξεραμε απο χρονια.Τοσες πολλες κουβεντες ειχαν γινει μεταξυ της φαμιλιας,τοση η γλυκια αναμονη.
-Νατος μπαμπα πεταχτηκε η μικρη...
Οπως τον φανταζομουνα.Δεν αργησε ουτε διστασε να ερθει αμεσως κοντα μας.Κανενας φοβος,κανενας δισταγμος.Ωραια σκεφτηκα,ο μικρος ταιριαξε με τη μια...
Το μονο που με στεναχωρησε καπως,μου εσφιξε καπως την καρδια,η αληθεια να λεγεται,ειναι η σκεψη μου-βουβη δεν την ειπα καν στη φαμιλια....-που τον πηρα απο τα βουνα που γεννηθηκε για να μεγαλωσει κοντα μας αλλά στην πολη μακρυα απο τη Φυση.Μιλαμε για τετοια τοπια...
Μεσα στη Φυση και στην αγκαλιά της Ελληνικης γης...
Μια τελευταια φωτο αγκαλιά με την αδερφη του-οι αλλες ειχαν χαιρετισει για αλλου,φυγανε για να φυλανε κοπαδια-αυτη θα εφευγε για σπιτι,οπως και το καρντασι της...
Οι γονεις του δεν ητανε εκει.Το καθηκον βλεπεις.Ηταν χιλιομετρα πιο κατω φυλαγανε το κππαδι,μην ακουστει λυκος να ειναι εκει...Ισως καλυτερα που δεν ηταν εκει.Δεν ξερω,γονιος κι εγω ισως και να ηταν καλυτερα που λειπανε...
Αφου χαιρεταμε τα μερη που τον εφεραν στη ζωη,παιρνουμε το δρομο για το σπιτι...
22 Νοεμβριου 2010 τα χαρμοσυνα νεα ηρθαν απο το φιλο Κωστα"Να σας ζησει ο μικρος"... Περιττο να πω για την δικη μου χαρα αλλά και για την χαρα των γυναικων της φαμιλιας μολις τους μετεφερα τα νεα...Να τον δουμε κιολας ε;εγνεψε η συζυγος...Αλλωστε ηταν το μονο αγορι απο τη γεννα,αναμεσα σε 4 ακομη αδερφες του...
Η πρωτη φωτο εδειχνε τον μικρο 5 ημερων!
παρεα με την αδερφη του!
Και ο μικρος αρχισε να βυζαινει απο τη μανα του,μια Ε.Π.45 κιλων και 4,5 κοντα χρονων,την Τζινα!
Και μεγαλωνε μεσα στην αγκαλια της φαμιλιας του αλλά και ολου του χωρου που τον γεννησε...
Με ανεξαρτητο και βλοσυρο θαρρεις βλεμμα
Και εφτασε η μερα που πηγαμε πανω στα βουνα για να τον φερουμε σπιτι!
Ηταν 55 ημερων ο Φοιβος...Μολις τον αντικρυσαμε νοιωσαμε λες και τον ξεραμε απο χρονια.Τοσες πολλες κουβεντες ειχαν γινει μεταξυ της φαμιλιας,τοση η γλυκια αναμονη.
-Νατος μπαμπα πεταχτηκε η μικρη...
Οπως τον φανταζομουνα.Δεν αργησε ουτε διστασε να ερθει αμεσως κοντα μας.Κανενας φοβος,κανενας δισταγμος.Ωραια σκεφτηκα,ο μικρος ταιριαξε με τη μια...
Το μονο που με στεναχωρησε καπως,μου εσφιξε καπως την καρδια,η αληθεια να λεγεται,ειναι η σκεψη μου-βουβη δεν την ειπα καν στη φαμιλια....-που τον πηρα απο τα βουνα που γεννηθηκε για να μεγαλωσει κοντα μας αλλά στην πολη μακρυα απο τη Φυση.Μιλαμε για τετοια τοπια...
Μεσα στη Φυση και στην αγκαλιά της Ελληνικης γης...
Μια τελευταια φωτο αγκαλιά με την αδερφη του-οι αλλες ειχαν χαιρετισει για αλλου,φυγανε για να φυλανε κοπαδια-αυτη θα εφευγε για σπιτι,οπως και το καρντασι της...
Οι γονεις του δεν ητανε εκει.Το καθηκον βλεπεις.Ηταν χιλιομετρα πιο κατω φυλαγανε το κππαδι,μην ακουστει λυκος να ειναι εκει...Ισως καλυτερα που δεν ηταν εκει.Δεν ξερω,γονιος κι εγω ισως και να ηταν καλυτερα που λειπανε...
Αφου χαιρεταμε τα μερη που τον εφεραν στη ζωη,παιρνουμε το δρομο για το σπιτι...