Από καθαρά προσωπική εμπειρία από την στιγμη που τα σκυλιά μου μπήκαν μόνιμα μέσα στο σπίτι (μετά από μεγάλο αγώνα που έδωσα) ο χρόνος φροντίδας τους σε σχέση με πριν διπλασιαστηκε. Εκτός σπιτιού δεδομένου ότι η εξωτερική θερμοκρασία δεν είναι σταθερή μαδουσαν μόνο αρχές της άνοιξης και αρχές φθινοπώρου, αυτό πρακτικά σημαίνει ότι δεν χρειαζόταν να τα χτενιζω 2 φορές την εβδομάδα αλλά 1 φορά τον μήνα(εκτος από την εποχή που ξεκινούσαν να μαδανε). Επίσης δεν χρειαζόταν να κάθομαι μετά από κάθε βόλτα να τα πλένω, να τα σκουπίζω προκειμένου να μπουν μέσα, όσο για τον χρόνο που τους αφιέρωνα σχετικά μέσα με έξω δεν άλλαξε καθόλου, τους προσέφερα την ίδια ακριβώς βόλτα/ άσκηση είτε βρίσκονταν εντός είτε εκτός σπιτιού. Όσο αφορά τους εξωτερικούς κινδύνους είναι ακριβώς οι ίδιοι όπου και αν βρίσκονται. Θα μιλήσω με παραδείγματα. Τα τσιμπουρια τα βρίσκουν στην βόλτα, τουλάχιστον τα δικά μου μιας και η αυλή μας δεν έχει χόρτα, γκαζόν κλπ. Την άνοιξη όπου είναι σε έξαρση τα έχω δίπλα μου περπατώντας στην άσφαλτο αποτρέποντας τα να μπαίνουν σε χωράφια. Παρόλα αυτά είναι τραγικό ότι ακόμα και έτσι γεμίζουν καθώς ακόμα και ο δρόμος που περπατάμε έχει πολλα, πέρα από τα σκυλιά κάθομαι να ψάχνω και εμένα καθώς σκαρφαλώνουν πάνω μου. Για την σκνιπα πάλι εμένα ο σκύλος μου παρόλο που του έβαζα οτι προστασία υπήρχε, νόσησε( παρόλο την προστασία και την διαμονή του εντός σπιτιού) και ξέρετε η αλήθεια είναι ότι το βρίσκω εξαιρετικά ειρωνικό τα σκυλιά των γειτόνων μου που δεν έχουν μπει ποτέ μέσα στο σπίτι να κοιμούνται μέσα στα χόρτα δίχως καμία προστασία, να φτάνουν στα γεράματα χωρίς να εμφανίσουν ποτέ τους πρόβλημα(και φυσικά εύχομαι να συνεχίσουν έτσι). Όσο για την φόλα που αναφέρθηκε σε άλλο ποστ μπορεί άνετα κάποιος να την ριξει στην αυλη περιμένοντας ο σκύλος να βγει έξω για να την φάει αρκεί να τον αφήσεις από τα μάτια σου για 1 λεπτό όχι παραπάνω( μιλάω εκ πείρας). Τέλος γιατί έγραψα σεντόνι, μια εκπαιδεύτρια μου είχε πει κάποτε ότι της εριξαν φόλα στο μπαλκόνι και όταν βγήκε ο σκύλος έξω απλά την έφαγε.Πάντως ο "έξω" σκύλος απαιτεί περισσότερο κόπο και χρόνο αναλογικά. Τι εννοώ:
Οι σκύλοι εντός σπιτιού είναι (όταν είσαι σπίτι) συνέχεια μαζί σου. Ακόμη και το χρόνο που δεν παίζεις μαζί τους ή δεν τους βγάζεις βόλτα είναι χρόνος που περνάς ΜΑΖΙ τους, π.χ. όταν βλέπεις τηλεόραση ή τους έχεις για υποπόδιο όταν κάθεσαι στο PC. Οι σκύλοι αυτοί σε "χορταίνουν" και δεν κρέμονται από πάνω σου, νιώθουν ευχαριστημένοι ακόμη και με την παρουσία σου.
Αντίθετα, ο σκύλος που δεν ζει μαζί σου στο σπίτι, έχει όπως και να το κάνουμε στερητικό σύνδρομο. Φαίνεται άλλωστε, θα κάνει σαν τρελός όταν θα σε δει, με πιο έντονες αντιδράσεις, περιμένει πως και πως να σε δει, είσαι για αυτόν το κλου της ημέρας.
Έχω 2 σκύλους εντός σπιτιού και 1 σκύλο έξω, σε γειτονικό μου κτήμα, μια περίπτωση όπου αν δεν πήγαινε εκεί θα κατέληγε μάλλον on the otherside που λένε. Στον έξω σκύλο έχει πολύ περισσότερο κόπο η ενασχόληση μαζί του γιατί αναγκάζομαι να βγαίνω από το σπίτι παντός καιρού, δεν καλύπτω μαζί του χρόνο σε απλά καθημερινά πράγματα, περνάω αναγκαστικά λίγο χρόνο μαζί του, ξέρω ότι μπορεί να κινδυνεύσει από σκνίπα, τσιμπούρι, σαρανταποδαρούσα, φίδι και έχω τύψεις κάθε φορά που τον αφήνω πάλι μόνο του. Να μην τα πολυλογώ, σκέφτομαι να κάνω καμια προσπάθεια μήπως του βρω κανα κανονικό σπίτι στο εξωτερικό γιατί εδώ στην καλύτερη θα τον θέλουν μόνο για να τον έχουν αλυσοδεμένο σε μάντρα.
Όχι, το έξω δεν είναι ισάξια με το μέσα και είναι για κάποιες περιπτώσεις. Αλλά όπως έγραψα και πριν είναι καλύτερα από καταφύγιο ή δρόμο.