Ορίστε κατάντια το Μουφ μπροστά στο μουσακά που μόλις βγήκε από το φούρνο. Η πόρτα που βλέπετε είναι η μόνη που έχει το κάτω πάτωμα και οδηγεί στο γκαράζ. Το γκαράζ δεν έχει μόνωση, είναι σκοτεινό, έχει θερμοκρασία 50 βαθμούς και απαγορεύεται να βάλω το σκύλο εκεί από το συμβόλαιο μου, συν το ότι θα τον βασάνιζα και δεν κάνω τέτοιο πράγμα στο Μουφ. Η κουζίνα είναι ένα με το σαλόνι, την τραπεζαρία, το χωλλ, το δωμάτιο μουσικής και το διάδρομο. Οκ, έχω ένα βεσεδακι που κλείνει με πόρτα, αλλά είναι σκοτεινό, 2 τετραγωνικών. Η σκάλα που πάει πάνω είναι ανοιχτή και τα σκυλιά έχουν πρόσβαση μόνον στο διάδρομο του πάνω πατώματος αφου οι κρεβατοκάμαρες και τα μπάνια είναι κλειστά. Οι δυο κρεβατοκάμαρες είναι τα άδυτα των αυτών, αφου πρόκειται για τη βιβλιοθήκη και το γραφείο μου και αν καταστραφεί κάτι καταστράφηκα επαγγελματικά. Η σουίτα μου (κρεβατοκάμαρα, συνεχόμενο δωμάτιο για ντουλάπες, μπάνιο και walk-in closet) επίσης είναι κλειστή, αφου κι εκεί έχω βιβλία και αν κλείσω σκύλο μπορεί να καταστρέψει κάτι από άγχος. Π.χ. άφησα τα στόρια κατεβασμένα και μου έχουν χαλάσει κομμάτι τους. Τα στόρια είναι αμερικανικά, άρα κάκιστης ποιότητας και σπάνε εύκολα. Αυτό που ενοχλεί τους σκύλους στην κρεβατοκάμαρα είναι το να βλέπουν από τα παράθυρα κόσμο και να μην μπορούν να δουν από κοντά τι γίνεται.
Στο υπόγειο δεν τους κλείνω διότι αν και ολόκληρο διαμέρισμα είναι πάλι συνεχής χώρος με ξενώνα που κλείνει με πόρτα και μετά σαλονάκι, δωμάτιο ραψιματος, κάβα και γυμναστήριο, πάλι open plan, συν το ότι κλείνω το αρκουδίσιο εκεί κάτω για να μην ξεπαραδιαστω τελείως σε ηλεκτρικό. Άρα η μόνη μου επιλογή είναι το ισόγειο που έχει κλιματισμό και που μπορώ να αφήσω πρόσβαση στον πίσω κήπο που έχει δυο μέτρα περίφραξη.
Οι ζημιές γίνονται όταν μένουν οι δυο τους μόνοι. Όταν αφήνω το Μουφ μόνο του δεν υπάρχει πρόβλημα.
