Να δούμε λίγο και αυτό το θέμα...Ενημέρωση στο χώρο της έκθεσης.
Καταρχήν, θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας πως πρέπει να υπάρχει ενημέρωση ΠΡΙΝ την έκθεση ΓΙΑ την έκθεση ώστε να προσελκύσει όσο το δυνατόν περισσότερο κοινό και μάλιστα νέους και "άσχετους". Άλλη μια προϋπόθεση για τα παραπάνω είναι ο χώρος που γίνεται η έκθεση να είναι εύκολα προσβάσιμος και να προσφέρεται για κάτι τέτοιο (με γνώμωνα ότι δεν γίνονται 50-100 εκθέσεις τον χρόνο, αλλά 5-6).
Τα προσπερνάμε αυτά γρήγορα και φτάνουμε στη μέρα της έκθεσης και τον χώρο της. Ο επισκέπτης πρέπει να περνά απαραίτητα από την γραμματεία ή από ξεχωριστό μέρος "υποδοχής" όπου θα παίρνει έντυπο υλικό που θα τον ενημερώνει για το τι είναι αυτό που γίνεται σήμερα εδώ και γιατί, θα έχει ένα χάρτη του χώρου με ένα βασικό πρόγραμμα ώστε να μη γυρνάει "σαν την άδικη κατάρα" και ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ θα του δίνεται κατάλογος (χωρίς κατάλογο δεν παρακολουθείς ουσιαστικά έκθεση, απλά κοιτάς σκυλάκια).
Δεν είναι δύσκολο να υπάρχει έτοιμος, διαμορφωμένος (και πτυσσόμενος, που να συναρμολογείται και να αποσυναρμολογείται) και αριθμημένος (σύμφωνα με τον αριθμό συμμετοχής) χώρος για τα box και τα crates των σκύλων. Έτσι, ο επισκέπτης θα μπορεί να βρει σε πιο σημείο κάθεται ποιος και θα μπορεί να περιμένει εκεί για να συνομιλήσει μαζί του ή να δει τον σκύλο. Δεν είναι ανάγκη ο κάθε ένας ή η κάθε παρέα να έχει την δική της τέντα, αντίσκηνο, κλπ. διάσπαρτα άτακτα στο χώρο.
Πάντα να υπάρχει ειδικός χώρος ώστε οι Όμιλοι φυλών να έχουν παρουσία, να δίνουν ενημερωτικό υλικό ή να έχουν ανθρώπους που θα ενημερώνουν τον κόσμο.
Ένας οριοθετημένος και διαμορφωμένος χώρος για την "ανάγκη" των σκύλων (και φυσικά κάποιους να μαζεύουν τα τυχόν "ατυχήματα" αναίσθητων που δεν είχαν την καλοσύνη να καθαρίσουν οι ίδιοι τα του σκύλου τους).
Γιατί όχι, σε όλα αυτά να υπάρχει και "εμπορικό" μέρος. Οι όμιλοι να έχουν βιβλία, έντυπα, καρφίτσες, μπλουζάκια ή ότι άλλο, προς πώληση και ενίσχυση των ομίλων (και του ίδιου του ΚΟΕ).
ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ σε όλες τις εκθέσεις να είναι καλεσμένα και φιλοζωικά σωματεία για ενημέρωση και ενίσχυση, επίσης. Πάντα πρέπει να φαίνεται πως η κυνοφιλία είναι μία και δεν χωρίζεται σε καθαρόαιμη και ημίαιμη.
Έλληνες κριτές, που δεν κρίνουν στην έκθεση, να καλούνται για "μικρά σεμινάρια" ενημερώσεις στο περίπτερο του ΚΟΕ...Το ίδιο και στους Ομίλους φυλής από εκτροφείς που δεν παρουσιάζουν σκύλο εκείνη την στιγμή. Δεν είναι ανάγκη να τρώμε μόνο σουβλάκια στα πέριξ...
Γιατί σε ένα αφιλόξενο περιβάλλον, δε νιώθει άνετα κάποιος να πλησιάζει αγνώστους και να ρωτά...Πρέπει να "ιντριγκάρει" η δομή του χώρου και της εκδήλωσης τον επισκέπτη για να έχει την διάθεση να μάθει.
Τέλος πάντων, ιδέες και "λύσεις" υπάρχουν πολλές...Βούληση υπάρχει;