Καλησπέρα σε όλη την παρέα!
Θα ήθελα τις απόψεις σας επί του παρόντος θέματος, όπως λέει και ο τίτλος: ''Εθελοντισμός, ευθύνες και υπευθυνότητα''. *Ας μιλήσουμε συγκεκριμένα για τον φιλοζωικό τομέα μια και ασχολούμαι η ίδια με αυτό και το φόρουμ αφορά τα ζώα.* Αναλυτικότερα τώρα...ακουώ συχνά πως το να είσαι εθελοντής σημαίνει αυτόματα πως η συνεισφορά σου περιορίζεται στα πλαίσια των προσωπικών σου δυνατοτήτων ως άτομο όσο αφορά το οικονομικό κομμάτι και τον χρόνο που μπορείς να διαθέσεις οπότε συνεισφέρεις αν το επιθυμείς και όποτε το επιθυμείς. Ο εθελοντισμός συνδέεται με την ανιδιοτελή προσφορά για την κοινή ευημερία. Ας πάρουμε για παράδειγμα το κλασσικό κομμάτι της οικονομικής προσφοράς. Πολύς κόσμος προσφέρεται ανά καιρούς να συνεισφέρει για την κάλυψη των εξόδων χειρουργείου κάποιο χτυπημένου αδέσποτου/διαμονής σε πανσιόν-φιλοξενία/διατροφή/φάρμακα κλπ. Και παρατηρείται εν τέλει πως από όσους έχουν δηλώσει πως θα συνεισφέρουν, απομένει το 1/4 που βοηθάει ενεργά ενώ οι υπόλοιποι εξαφανίζονται κυριολεκτικά. Και το θέμα εδώ δεν είναι πως σταματούν να βοηθούν, αλλά δεν διευκρινίζουν τη στάση τους. Δηλαδή, δεν λένε ξεκάθαρα πως ''παιδιά, εγώ σταματάω, καλή συνέχεια'' για να ξέρουμε και εμείς τι γίνεται και να έχουμε μια εικόνα εκείνων στους οποίους μπορούμε να υπολογίζουμε, αλλά απλά αγνοούν τα εκκλήσεις μας για εξηγήσεις και διευκρινίσεις επί του θέματος. Οπότε καταλήγουμε όλοι όσοι αναλαμβάνουμε τέτοια περιστατικά, είτε μέσω φιλοζωικής είτε ως μονάδες, να ρωτάμε και να ξαναρωτάμε ποιοι ΤΕΛΙΚΆ έχουν αποφασίσει να βοηθούν ενεργά και να ποστάρουμε ξανά και ξανά τα ''χρέη'' του καθενός σύμφωνα με το τι έχει δηλώσει πως θα καταθέτει. π.χ. για μια φιλοξενία μπορεί να χρειάζονται 10 άτομα που να δίνει από 7 ευρώ το καθένα για να καλυφθεί το ποσό κάθε μήνα. Και αυτό που λαμβάνουμε φυσικά είναι πλήρης αγνόηση. Ώσπου να έρθει η στιγμή που θα αντιδράσουν με τον εξής τρόπο: ''έχετε απαιτήσεις ενώ μιλάμε για ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΌ και δημοσιευέτε τα ''χρέη'' μας λες και είμαστε υποχρεωμένοι να πληρώνουμε και το κλίμα που έχετε δημιουργήσει δεν είναι γνήσιο κλίμα αλληλεγγύης και συμβολής, αλλά πίεσης και έλλειψης οργάνωσης κλπ. κλπ.'' Αυτό αποτελεί ένα μόνο παράδειγμα το οποίο ανέφερε λόγω του ότι είναι συχνό και ίσως κάποιοι από το φόρουμ να έχουν βιώσει παρόμοιες καταστάσεις και να κατανοούν καλύτερα το point μου. Αντίστοιχη κατάσταση μπορεί να προκληθεί σε όλους τους τομείς της ζωής που σχετίζονται άμεσα με την προσφορά κάποιου σύμφωνα με την βούληση και την θέληση του και τις ευθύνες που συνεπάγονται.
Αυτό που θέλω να πω είναι το εξής: Το ότι μιλάμε για εθελοντισμό σημαίνει ότι ο καθένας κάνει ό,τι θέλει, όσο θέλει και όπως το θέλει χωρίς να δίνει εξηγήσεις σε κανένα και παραμελώντας τις ευθύνες που πιθανότατα φέρει η θέση του εθελοντή; Φυσικά και δεν θα αναγκάσει κανείς κάνεναν να ξεπαραδιαστεί ούτε να ασχολείται ολημερίς με τον τομέα του εθελοντισμού, αλλά όταν αναλαμβάνεις μια ευθύνη - στην προκειμένη περίπτωση η κατάθεση ενός ποσού - δεν είναι σωστό να την τηρείς; Γιατί ο εθελοντισμός απαιτεί καλώς ή κακώς και υπευθυνότητα. Όπως εκείνος που αναλαμβάνει το περιστατικό είναι υποχρεωμένος, κατά τη γνώμη μου, να ενημερώνει για την πορεία του ζώου και να δίνει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για το ζώο, έτσι και εκείνοι που συνεισφέρουν πρέπει να φέρουν εις πέρας αυτό που έχουν αναλάβει να κάνουν καθώς επίσης να δηλώνουν ξεκάθαρα την αποχώρηση τους όταν το αποφασίσουν. Ούτε ντροπή ούτε απαγορευμένο είναι. Και ας το πάρουμε και απο ηθικής πλευράς το θέμα: όταν ξέρεις ότι εκείνος που αναλαμβάνει το περιστατικό και παλεύει να σώσει μαι ψυχή εξαρτάται από την δική σου συμβολή και το δικό σου ενδιαφέρον, είναι σωστό να δείχνεις αδιαφορία σε όσα ζητάει και να καλύπτεις τα όσα συνεπάγονται με το ρόλο σου ως εθελοντή κατά πως σε βολεύει; Και ειλικρινά δεν πιστεύω πως είναι το οικονομικό κομμάτι και ο χρόνος που παίζουν τόσο πολύ ρόλο, αλλά η παρεξήγηση της έννοιας του ''εθελοντισμού'' την οποία δυστυχώς έχουμε συνδέσει την μετάφραση = αναλαμβάνω κάτι και το τηρώ κατά τους δικούς μου όρους και κατά πως εξυπηρετεί την άνεση μου. Όταν γνωρίζεις ότι ο άλλος ''κρέμεται'' ουσιαστικά από εσένα, πως θα μπορούσες να παραμελείς μια ευθύνη και να μην είσαι τυπικός σε κάτι που έχεις αναλάβει αφήνοντας το τελευταίο για όταν έχεις ''όρεξη''; Εσείς ποιά μεριά στηρίζετε; Διότι κάποιοι το θεωρούν παράλογο να υπάρχουν απαιτήσεις εφόσον μιλάμε για ''εθελοντισμό''...να το ξέρω δηλαδή αν είμαι τρελή.
Και τέλος κάτι ακόμη...είναι άραγε σωστό να χωριζόμαστε σε ''φιλοζωικές οργανώσεις'' και σε ''υπόλοιπο κόσμο'', σε εκείνους που ''αναλαμβάνουν περιστατικά'' και σε ''αλληλέγγυους''; Η Ελλάδα του 2016 με τα 3εκατ. αδέσποτα και με ''αξιοθαύμαστη'' θέση στην παγκόσμια κατάταξη βάναυσων κακοποιήσεων ζώων δηλαδή αφορά μια μερίδα π.χ. 1εκατ.''φιλόζωων'' που παλεύουν για την βελτίωση της κατάστασης και οι υπόλοιποι είναι, ας πούμε, οι ''θεατές'' που παρεμβαίνουν όποτε θέλουν ''συμβάλοντας'' στο έργο; Για ποιόν ακριβώς λόγο; Προσωπικά στηρίζω κάθετα πως κάθε κοινωνικό πρόβλημα (αδέσποτα, άστεγοι, πρόσφυγες κλπ.) αφορά ΌΛΟΥΣ μας και είναι ΧΡΈΟΣ κάθε ευαισθητοποιημένου πολίτη (όπως θέλουμε να λεγόμαστε) να συμμετέχει ενεργά στην αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων. Διότι δυστυχώς νιώθω πως έχουν παρεξηγηθεί τα πράγματα. Έχουμε, κατά κάποιο τρόπο, χωριστεί σε εκείνους που ''τρέχουν'' για να καταφέρουν κάτι και στον ''κόσμο'' που βοηθάει όποτε θέλει και όποτε θέλει το έργο αυτών που τρέχουν. Λες και έχει απονεμηθεί από μια αόρατη, ανώτερη οντότητα η ευθύνη εξάλειψης των κοινωνικών προβλημάτων σε μια μερίδα ανθρώπων και οι υπόλοιποι απλά συμβάλλουν για όσο θέλουν και με όποια μορφή θέλουν, έχοντας τη δυνατότητα να παύσουν τη δράση τους όποτε το επιθυμούν. Λες και δεν είναι ευθύνη όλων μας να ''τρέξουμε''. Σίγουρα για να αποδειχθεί αποδοτικό το ''τρέξιμο'' αυτό απαιτείται και η συμβολή του κράτους, αλλά εφόσον μιλάμε για εθελοντισμό, για μένα η γνήσια έννοια περιλαμβάνει την συμβολή των εκατομμυρίων ανθρώπων μιας χώρας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Κάποιοι δεν έχουν τόσα χρήματα όσο άλλοι και ορισμένοι εργάζονται όλη μέρα. Οπότε ο καθένας, σύμφωνα με το τι επιτρέπει η ευρύτερη κατάσταση της ζωής του και το budget του, βοηθάει όσο καλύτερα μπορεί, να το πω απλά. Για μένα, η αποχή λόγω ''έλλειψης οικονομικής δυνατότητας'' δεν αποτελεί αποδεκτή δικαιολογία. Γιατι και εγώ και πολλοί άλλοι (και άτομα από εδώ μέσα) ζούμε σε διαμέρισμα σε φτωχογειτονιά, έχουμε χίλια δυο προβλήματα και αναμφίβολα αντιμετωπίζουμε όλες τις δυσκολίες που περιλαμβάνει η ζωή του μέσου πολίτη. Ούτε βίλα έχουμε ούτε δέντρο που φυτρώνει λεφτά ούτε άπλετο χρόνο για να ξυνόμαστε και να αφιερωνόμαστε αποκελιστικά στα φιλοζωικά και φιλανθρωπικά θέματα έχοντας απαιτήσεις από τους '''άπορους και ανήμπορους συμπολίτες μας''. Όλη στην ίδια θέση βρισκόμαστε, παρ' όλα αυτά ορισμένοι έχουν την καλή διάθεση και ευαισθησία να προσφέρουν για να πετύχουν έναν σημαντικό στόχο. Επομένως, κατά την ταπεινή μου γνώμη πάντοτε, είναι υποχρέωση κάθε πολίτη να εκτελέσει το κομμάτι του - ανάλογα με τις δυνατότητες του όπως προείπα, κάποιοι μεγαλύτερο και κάποιοι μικρότερο - για το κοινό καλό. Αυτοί που τρέχουν δεν είναι οι υπεύθυνοι φυσικά στους οποίους θα στραφεί κάποιος ώστε να φορτώσει π.χ. ένα πληγωμένο αδέσποτο και έπειτα θα εξαφανιστεί.Πιθανότατα αυτοί οι υπεύθυνοι αποτελούν αναγνωρισμένη φιλοζωική οργάνωση από το Δήμο οπότε έχουν τη δυνατότητα, την εξουσία και τη γνώση να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικότερα μια κατάσταση, αλλά χωρίς τη συμβολή όλων δεν υπάρχει σωτηρία.
Κάθε άποψη για το θέμα ευπρόσδεκτη και βέβαια σεβαστή.
Θα ήθελα τις απόψεις σας επί του παρόντος θέματος, όπως λέει και ο τίτλος: ''Εθελοντισμός, ευθύνες και υπευθυνότητα''. *Ας μιλήσουμε συγκεκριμένα για τον φιλοζωικό τομέα μια και ασχολούμαι η ίδια με αυτό και το φόρουμ αφορά τα ζώα.* Αναλυτικότερα τώρα...ακουώ συχνά πως το να είσαι εθελοντής σημαίνει αυτόματα πως η συνεισφορά σου περιορίζεται στα πλαίσια των προσωπικών σου δυνατοτήτων ως άτομο όσο αφορά το οικονομικό κομμάτι και τον χρόνο που μπορείς να διαθέσεις οπότε συνεισφέρεις αν το επιθυμείς και όποτε το επιθυμείς. Ο εθελοντισμός συνδέεται με την ανιδιοτελή προσφορά για την κοινή ευημερία. Ας πάρουμε για παράδειγμα το κλασσικό κομμάτι της οικονομικής προσφοράς. Πολύς κόσμος προσφέρεται ανά καιρούς να συνεισφέρει για την κάλυψη των εξόδων χειρουργείου κάποιο χτυπημένου αδέσποτου/διαμονής σε πανσιόν-φιλοξενία/διατροφή/φάρμακα κλπ. Και παρατηρείται εν τέλει πως από όσους έχουν δηλώσει πως θα συνεισφέρουν, απομένει το 1/4 που βοηθάει ενεργά ενώ οι υπόλοιποι εξαφανίζονται κυριολεκτικά. Και το θέμα εδώ δεν είναι πως σταματούν να βοηθούν, αλλά δεν διευκρινίζουν τη στάση τους. Δηλαδή, δεν λένε ξεκάθαρα πως ''παιδιά, εγώ σταματάω, καλή συνέχεια'' για να ξέρουμε και εμείς τι γίνεται και να έχουμε μια εικόνα εκείνων στους οποίους μπορούμε να υπολογίζουμε, αλλά απλά αγνοούν τα εκκλήσεις μας για εξηγήσεις και διευκρινίσεις επί του θέματος. Οπότε καταλήγουμε όλοι όσοι αναλαμβάνουμε τέτοια περιστατικά, είτε μέσω φιλοζωικής είτε ως μονάδες, να ρωτάμε και να ξαναρωτάμε ποιοι ΤΕΛΙΚΆ έχουν αποφασίσει να βοηθούν ενεργά και να ποστάρουμε ξανά και ξανά τα ''χρέη'' του καθενός σύμφωνα με το τι έχει δηλώσει πως θα καταθέτει. π.χ. για μια φιλοξενία μπορεί να χρειάζονται 10 άτομα που να δίνει από 7 ευρώ το καθένα για να καλυφθεί το ποσό κάθε μήνα. Και αυτό που λαμβάνουμε φυσικά είναι πλήρης αγνόηση. Ώσπου να έρθει η στιγμή που θα αντιδράσουν με τον εξής τρόπο: ''έχετε απαιτήσεις ενώ μιλάμε για ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΌ και δημοσιευέτε τα ''χρέη'' μας λες και είμαστε υποχρεωμένοι να πληρώνουμε και το κλίμα που έχετε δημιουργήσει δεν είναι γνήσιο κλίμα αλληλεγγύης και συμβολής, αλλά πίεσης και έλλειψης οργάνωσης κλπ. κλπ.'' Αυτό αποτελεί ένα μόνο παράδειγμα το οποίο ανέφερε λόγω του ότι είναι συχνό και ίσως κάποιοι από το φόρουμ να έχουν βιώσει παρόμοιες καταστάσεις και να κατανοούν καλύτερα το point μου. Αντίστοιχη κατάσταση μπορεί να προκληθεί σε όλους τους τομείς της ζωής που σχετίζονται άμεσα με την προσφορά κάποιου σύμφωνα με την βούληση και την θέληση του και τις ευθύνες που συνεπάγονται.
Αυτό που θέλω να πω είναι το εξής: Το ότι μιλάμε για εθελοντισμό σημαίνει ότι ο καθένας κάνει ό,τι θέλει, όσο θέλει και όπως το θέλει χωρίς να δίνει εξηγήσεις σε κανένα και παραμελώντας τις ευθύνες που πιθανότατα φέρει η θέση του εθελοντή; Φυσικά και δεν θα αναγκάσει κανείς κάνεναν να ξεπαραδιαστεί ούτε να ασχολείται ολημερίς με τον τομέα του εθελοντισμού, αλλά όταν αναλαμβάνεις μια ευθύνη - στην προκειμένη περίπτωση η κατάθεση ενός ποσού - δεν είναι σωστό να την τηρείς; Γιατί ο εθελοντισμός απαιτεί καλώς ή κακώς και υπευθυνότητα. Όπως εκείνος που αναλαμβάνει το περιστατικό είναι υποχρεωμένος, κατά τη γνώμη μου, να ενημερώνει για την πορεία του ζώου και να δίνει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για το ζώο, έτσι και εκείνοι που συνεισφέρουν πρέπει να φέρουν εις πέρας αυτό που έχουν αναλάβει να κάνουν καθώς επίσης να δηλώνουν ξεκάθαρα την αποχώρηση τους όταν το αποφασίσουν. Ούτε ντροπή ούτε απαγορευμένο είναι. Και ας το πάρουμε και απο ηθικής πλευράς το θέμα: όταν ξέρεις ότι εκείνος που αναλαμβάνει το περιστατικό και παλεύει να σώσει μαι ψυχή εξαρτάται από την δική σου συμβολή και το δικό σου ενδιαφέρον, είναι σωστό να δείχνεις αδιαφορία σε όσα ζητάει και να καλύπτεις τα όσα συνεπάγονται με το ρόλο σου ως εθελοντή κατά πως σε βολεύει; Και ειλικρινά δεν πιστεύω πως είναι το οικονομικό κομμάτι και ο χρόνος που παίζουν τόσο πολύ ρόλο, αλλά η παρεξήγηση της έννοιας του ''εθελοντισμού'' την οποία δυστυχώς έχουμε συνδέσει την μετάφραση = αναλαμβάνω κάτι και το τηρώ κατά τους δικούς μου όρους και κατά πως εξυπηρετεί την άνεση μου. Όταν γνωρίζεις ότι ο άλλος ''κρέμεται'' ουσιαστικά από εσένα, πως θα μπορούσες να παραμελείς μια ευθύνη και να μην είσαι τυπικός σε κάτι που έχεις αναλάβει αφήνοντας το τελευταίο για όταν έχεις ''όρεξη''; Εσείς ποιά μεριά στηρίζετε; Διότι κάποιοι το θεωρούν παράλογο να υπάρχουν απαιτήσεις εφόσον μιλάμε για ''εθελοντισμό''...να το ξέρω δηλαδή αν είμαι τρελή.
Και τέλος κάτι ακόμη...είναι άραγε σωστό να χωριζόμαστε σε ''φιλοζωικές οργανώσεις'' και σε ''υπόλοιπο κόσμο'', σε εκείνους που ''αναλαμβάνουν περιστατικά'' και σε ''αλληλέγγυους''; Η Ελλάδα του 2016 με τα 3εκατ. αδέσποτα και με ''αξιοθαύμαστη'' θέση στην παγκόσμια κατάταξη βάναυσων κακοποιήσεων ζώων δηλαδή αφορά μια μερίδα π.χ. 1εκατ.''φιλόζωων'' που παλεύουν για την βελτίωση της κατάστασης και οι υπόλοιποι είναι, ας πούμε, οι ''θεατές'' που παρεμβαίνουν όποτε θέλουν ''συμβάλοντας'' στο έργο; Για ποιόν ακριβώς λόγο; Προσωπικά στηρίζω κάθετα πως κάθε κοινωνικό πρόβλημα (αδέσποτα, άστεγοι, πρόσφυγες κλπ.) αφορά ΌΛΟΥΣ μας και είναι ΧΡΈΟΣ κάθε ευαισθητοποιημένου πολίτη (όπως θέλουμε να λεγόμαστε) να συμμετέχει ενεργά στην αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων. Διότι δυστυχώς νιώθω πως έχουν παρεξηγηθεί τα πράγματα. Έχουμε, κατά κάποιο τρόπο, χωριστεί σε εκείνους που ''τρέχουν'' για να καταφέρουν κάτι και στον ''κόσμο'' που βοηθάει όποτε θέλει και όποτε θέλει το έργο αυτών που τρέχουν. Λες και έχει απονεμηθεί από μια αόρατη, ανώτερη οντότητα η ευθύνη εξάλειψης των κοινωνικών προβλημάτων σε μια μερίδα ανθρώπων και οι υπόλοιποι απλά συμβάλλουν για όσο θέλουν και με όποια μορφή θέλουν, έχοντας τη δυνατότητα να παύσουν τη δράση τους όποτε το επιθυμούν. Λες και δεν είναι ευθύνη όλων μας να ''τρέξουμε''. Σίγουρα για να αποδειχθεί αποδοτικό το ''τρέξιμο'' αυτό απαιτείται και η συμβολή του κράτους, αλλά εφόσον μιλάμε για εθελοντισμό, για μένα η γνήσια έννοια περιλαμβάνει την συμβολή των εκατομμυρίων ανθρώπων μιας χώρας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Κάποιοι δεν έχουν τόσα χρήματα όσο άλλοι και ορισμένοι εργάζονται όλη μέρα. Οπότε ο καθένας, σύμφωνα με το τι επιτρέπει η ευρύτερη κατάσταση της ζωής του και το budget του, βοηθάει όσο καλύτερα μπορεί, να το πω απλά. Για μένα, η αποχή λόγω ''έλλειψης οικονομικής δυνατότητας'' δεν αποτελεί αποδεκτή δικαιολογία. Γιατι και εγώ και πολλοί άλλοι (και άτομα από εδώ μέσα) ζούμε σε διαμέρισμα σε φτωχογειτονιά, έχουμε χίλια δυο προβλήματα και αναμφίβολα αντιμετωπίζουμε όλες τις δυσκολίες που περιλαμβάνει η ζωή του μέσου πολίτη. Ούτε βίλα έχουμε ούτε δέντρο που φυτρώνει λεφτά ούτε άπλετο χρόνο για να ξυνόμαστε και να αφιερωνόμαστε αποκελιστικά στα φιλοζωικά και φιλανθρωπικά θέματα έχοντας απαιτήσεις από τους '''άπορους και ανήμπορους συμπολίτες μας''. Όλη στην ίδια θέση βρισκόμαστε, παρ' όλα αυτά ορισμένοι έχουν την καλή διάθεση και ευαισθησία να προσφέρουν για να πετύχουν έναν σημαντικό στόχο. Επομένως, κατά την ταπεινή μου γνώμη πάντοτε, είναι υποχρέωση κάθε πολίτη να εκτελέσει το κομμάτι του - ανάλογα με τις δυνατότητες του όπως προείπα, κάποιοι μεγαλύτερο και κάποιοι μικρότερο - για το κοινό καλό. Αυτοί που τρέχουν δεν είναι οι υπεύθυνοι φυσικά στους οποίους θα στραφεί κάποιος ώστε να φορτώσει π.χ. ένα πληγωμένο αδέσποτο και έπειτα θα εξαφανιστεί.Πιθανότατα αυτοί οι υπεύθυνοι αποτελούν αναγνωρισμένη φιλοζωική οργάνωση από το Δήμο οπότε έχουν τη δυνατότητα, την εξουσία και τη γνώση να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικότερα μια κατάσταση, αλλά χωρίς τη συμβολή όλων δεν υπάρχει σωτηρία.
Κάθε άποψη για το θέμα ευπρόσδεκτη και βέβαια σεβαστή.
Last edited: