Ενδιαφέρον post απτο kango1 λίγο πιο πάνω..
Έχω μπει σε σκέψεις τελευταία και βλέποντας κάποια ντοκιμαντέρ με οικόσιτους λύκους κ διαβάζοντας κάποια πράγματα.
Είναι σύνηθες μάλλον στους λίγο πιο "ψαγμένους",να κάνουν εύκολα τον παραλληλισμό του σκύλου με το λύκο κ να σκέφτονται πχ "α!ο πρόγονος του σκύλου,δηλαδή ο λύκος,στην φύση θα έκανε αυτό,θα έτρωγε αυτό κ θα κυνηγούσε έτσι ..άρα ας κάνω κ εγώ τα ίδια με τον σκύλο μου".
Τείνω τελικά να πιστεύω ότι είναι λάθος σε κάποια πράγματα αυτό το σκεπτικό.
Αν το βλέπαμε εξελικτικά,ο λύκος είναι απλά ο neaterdal,πρωτόγονος συγγενής του σκύλου.Κοντά στον άνθρωπο ο σκύλος έχει αναπτύξει τον εσωτερικό του κόσμο και το κυριότερο,παίρνει ερεθίσματα από τον ίδιο τονάνθρωπο,κάτι που ο λύκος δεν το κάνει.Μιλάμε πάντα για οικόσιτους κ σκύλους κ λύκους,στα ίδια επίπεδα.
Ο σκύλος σε πολλά προβλήματα αναζητά την ανθρώπινη επικοινωνία,μέσω της οποίας θα βρεί την λύση στο πρόβλημά του.Ο λύκος προσπαθεί να λύσει το πρόβλημα μόνος του εντελώς.Συνεπώς,αν δούμε τον σκύλο σαν ένα εξελιγμένο είδος ζώου,το οποίο παρατηρεί τον άνθρωπο και μαθαίνει (από απλά κ καθημερινά μέχρι λίγο πιο σύνθετα),τότε δεν είναι τόσο παράλογο να προσπαθούν κάποιοι να εξανθρωπίζουν την συμπεριφορά αυτή..
Η επιστήμη χωρίζει τα συναισθήματα σε δύο κατηγορίες,τα πρωτεύοντα(ενθουσιασμός,επιθετικότητα,φόβος) και τα δευτερεύοντα(χαρά,περηφάνια,ντροπή,αγάπη,ζήλια) ..τα πρωτεύοντα είναι έμφυτα,ενώ τα δευτερεύοντα είναι λίγο πιο σύνθετα και ποικίλουν από ζώο σε ζώο.
Στις εκθέσεις μορφολογίας θα ακούσει κανείς επαινετικά, "ωραίο βάδην,περήφανο..",για τον τάδε σκύλο,επειδή περπατάει κορδομένος ..
Όλοι μας βιώνουμε τη χαρά του σκύλου όταν γυρνάμε σπίτι και τον βλέπουμε να ορμάει πάνω μας με την ουρά τους σε φρενίρεις ρυθμούς..
Κάποιοι εκτροφείς τώρα που έχουν πολλά σκυλιά,μιλώντας σε κάποιον τρίτο για τον χαρακτήρα του κάθε σκύλου από την αγέλη τους συχνά θα πούν, "α!αυτός είναι ντροπαλός πολύ..."
Θέλω να καταλήξω μέσα από αυτά τα παραδείγματα,στο γεγονός ότι ο σκύλος είναι ικανός αποδεδειγμένα να βιώσει κάποια συναισθήματα από την λεγόμενη δεύτερη αυτή κατηγορία ..γιατί όχι κ την ζήλεια?
Τα θεωρώ λίγο στερεότυπα πλέον,να σας πω την αλήθεια τα διάφορα "να φάω εγώ πρώτος γιατί στην αγέλη των λύκων τρώει ο αρχηγός πρώτος κ πρέπει να καταλάβει ότι εγώ είμαι ο αρχηγός" - δεν τα ισοπεδώνω όλα,κάποια έχουν βάση οκ αλλά κάποια άλλα είναι εντελώς τετριμένα νομίζω και η επιστήμη του μέλλοντος θα τα καταρίψει ώς μύθους.
