ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΚΤΑΚΤΟΥ ΑΝΑΓΚΗΣ....
- Thread starter elektrak1
- Ημερομηνία δημιουργίας
Ήμαρτον...χαχαχαχαχα!Εμένα η μίλβα είχε μια μανία να σκοτώνει κατσαρίδες και τζιτζίκια..ειδικά τα δεύτερα τα έτρωγε αλλά μόνο ζωντανά...ίουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ
το καταλαβε απο οσα ειπατε κι ετρεξε για το βραδυνό παιχνιδι....
είναι πολύ φυσιολογικό για τον σκύλο ειδικα αν ειναι κουταβι να φερνει τα τροπαια στο αφεντικό του...
προσπαθει να δειξει την αξία του...
σιγα σιγα και μην επιτρεποντας στις βολτες να μαζευει μυριζει τα διαφορα μαθαινει και συνηθιζει να μην ασχολειται....
το κακο είναι στην περιπτωση του κοκονιου... αν σκοτωσει και φαει... ( η καλυτερη επιβραβευση....)
Κι εγώ από τον τίτλο νόμιζα ότι είναι κάτι τραγικό... Πολύ νορμάλ - εδώ το κάνουν τα μπουχεσόσκυλα όπως οι δικές μου, που δίνουν ρέστα όταν πάμε εξοχή.
Η Κάρλα έχει τεράστια εμμονή με τα σαμιαμίδια. Στήνει καρτέρι, μπορεί να μείνει ακίνητη και μισή ώρα και να το κοιτάζει και μόλις βρει ευκαιρία το δολοφονεί. Εν συνεχεία δίνεται μάχη και από τις δύο γουρούνες επάνω στο πτώμα. τις προάλλες βρήκα το πτώμα, το πέταξα και την άλλη μέρα βρήκα την Κάρλα να κυλιέται ανάσκελα όλο χαρά στο σημείο που είχα βρει το εύρημα.
Η μικρή έχει εμμονή με τις βρωμούσες. Η σαβούρω τις τρώει μάλλον, γιατί την έχω τσακώσει να μυρίζει το στόμα της βρωμούσα. Επίσης οι πεταλούδες είναι Hit - μάλλον την κεντρίζει η κίνηση του πετάγματος που κάνουν.
Θύματα ποντίκια δεν έχουμε - μάλλον δεν τα προλαβαίνουμε γιατί τα προλαβαίνουν οι γάτες του γείτονα. Πάντως η Κάρλα - κατά τ' άλλα μεγάλη ρούχλα - τη μια φορά που είδε ποντίκι να τρέχει στο πάρκο Τρίτση έχασε τελείως τον έλεγχο και σπίνιαρε να το κυνηγήσει. Ευτυχώς που πρόλαβα και πάτησα το 10μετρο λουρί γιατί πραγματικά σάλταρε και δεν άκουγε τίποτα, δεν αναγώριζα το σκυλί.
Η Κάρλα έχει τεράστια εμμονή με τα σαμιαμίδια. Στήνει καρτέρι, μπορεί να μείνει ακίνητη και μισή ώρα και να το κοιτάζει και μόλις βρει ευκαιρία το δολοφονεί. Εν συνεχεία δίνεται μάχη και από τις δύο γουρούνες επάνω στο πτώμα. τις προάλλες βρήκα το πτώμα, το πέταξα και την άλλη μέρα βρήκα την Κάρλα να κυλιέται ανάσκελα όλο χαρά στο σημείο που είχα βρει το εύρημα.
Η μικρή έχει εμμονή με τις βρωμούσες. Η σαβούρω τις τρώει μάλλον, γιατί την έχω τσακώσει να μυρίζει το στόμα της βρωμούσα. Επίσης οι πεταλούδες είναι Hit - μάλλον την κεντρίζει η κίνηση του πετάγματος που κάνουν.
Θύματα ποντίκια δεν έχουμε - μάλλον δεν τα προλαβαίνουμε γιατί τα προλαβαίνουν οι γάτες του γείτονα. Πάντως η Κάρλα - κατά τ' άλλα μεγάλη ρούχλα - τη μια φορά που είδε ποντίκι να τρέχει στο πάρκο Τρίτση έχασε τελείως τον έλεγχο και σπίνιαρε να το κυνηγήσει. Ευτυχώς που πρόλαβα και πάτησα το 10μετρο λουρί γιατί πραγματικά σάλταρε και δεν άκουγε τίποτα, δεν αναγώριζα το σκυλί.
Βρε η γιδοβύζα ήταν μεγαλύτερη απ΄το κοκόνι, χαχα. Εντάξει ήταν λίγο μικροτερη.
την είχαμε βρει ζωντανή, χτυπημένη στον δρόμο, και την φροντίσαμε για ένα βράδυ και την άλλη μερα πέταξε και έφυγε.
Όταν την είδε το κοκόνι, έκανε μια φέρμα, λέω τώρα θα χυμίξει αλλά δεν την άφησα!
Καλέ γιατί βαράτε όλοι μαζί
…? Αφού το παραδέχτηκα και μόνη μου ότι ήμουν υπερβολική… Σκεφτείτε όμως και την θέση μου… Ήταν κάτι το οποίο κανένα σκυλί που είχα μέχρι τώρα δεν το είχε ξανακάνει… εντάξει κατσαριδούλες, τζιτζίκια, βρωμούσες και λοιπά έντομα, αλλά πουλάκι:shock:….? Και μέσα στο σπίτι:shock:…? Αν εκείνη την στιγμή ήταν και τα κορίτσια μου μπροστά (ετών 7 και 5) πως θα τους το εξηγούσα, ειδικά από την στιγμή που της έχω μεγαλώσει με το σκεπτικό ότι δεν κάνουμε ποτέ κακό σε ζωντανά πλάσματα, ούτε αράχνη δεν τις αφήνω να σκοτώσουν… Μάλλον πρέπει να τους μιλήσω για την τροφική αλυσίδα… Πάντως το καλό ήταν ότι μετά το σκηνικό η μπουμπούκα βρήκε μια τερεζούλα και αντί να μου την φέρει μέσα στο σπίτι την έθαψε στον κήπο… το μόνο μου με ανησυχεί τώρα είναι το πόσα πτώματα θα βρω τον Μάρτιο που θα αρχίσω να διαμορφώνω τον κήπο… Όσο για τον τίτλο ίσως να με έχει επηρεάσει η πολύ σκυλοκουβέντα και το έχω ρίξει στα σκυλοτράγουδα (Είμαι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης-Μακρόπουλος)…
…? Αφού το παραδέχτηκα και μόνη μου ότι ήμουν υπερβολική… Σκεφτείτε όμως και την θέση μου… Ήταν κάτι το οποίο κανένα σκυλί που είχα μέχρι τώρα δεν το είχε ξανακάνει… εντάξει κατσαριδούλες, τζιτζίκια, βρωμούσες και λοιπά έντομα, αλλά πουλάκι:shock:….? Και μέσα στο σπίτι:shock:…? Αν εκείνη την στιγμή ήταν και τα κορίτσια μου μπροστά (ετών 7 και 5) πως θα τους το εξηγούσα, ειδικά από την στιγμή που της έχω μεγαλώσει με το σκεπτικό ότι δεν κάνουμε ποτέ κακό σε ζωντανά πλάσματα, ούτε αράχνη δεν τις αφήνω να σκοτώσουν… Μάλλον πρέπει να τους μιλήσω για την τροφική αλυσίδα… Πάντως το καλό ήταν ότι μετά το σκηνικό η μπουμπούκα βρήκε μια τερεζούλα και αντί να μου την φέρει μέσα στο σπίτι την έθαψε στον κήπο… το μόνο μου με ανησυχεί τώρα είναι το πόσα πτώματα θα βρω τον Μάρτιο που θα αρχίσω να διαμορφώνω τον κήπο… Όσο για τον τίτλο ίσως να με έχει επηρεάσει η πολύ σκυλοκουβέντα και το έχω ρίξει στα σκυλοτράγουδα (Είμαι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης-Μακρόπουλος)…
απλά προς ενημερωση σου...
κανεις δεν σε βαρεσε..... αν ειχε συμβει δεν θα τολμουσες να γραψεις...
κανεις δεν σε βαρεσε..... αν ειχε συμβει δεν θα τολμουσες να γραψεις...
εγώ τι να πω που μπροστά μου το κάθαρμα σκότωσε 2 πουλιά (διαφορετική μέρα το καθένα).
όσο και αν προσπάθησα δεν κατάφερα να τον προλάβω έτρεχε πολύ γρήγορα,
πιο γρήγορα και από εμένα και από τα πουλιά
τα οποία τα προλάβαινε στην απογειώση.
Και όχι μόνο αλλά μετά δεν άνοιγε το στόμα του με τίποτα για να του τα πάρω αναγκάστικα να το σηκώσω στον αέρα από το περιλαίμιο για να τα αφήσει.
Ευτυχώς δεν τους έβγαλε αίμα, δηλαδή δεν ήθελε να τα φάει αλλά έπαιζε,
ή τουλάχιστον έτσι νομίζω.
όσο και αν προσπάθησα δεν κατάφερα να τον προλάβω έτρεχε πολύ γρήγορα,
πιο γρήγορα και από εμένα και από τα πουλιά
τα οποία τα προλάβαινε στην απογειώση.
Και όχι μόνο αλλά μετά δεν άνοιγε το στόμα του με τίποτα για να του τα πάρω αναγκάστικα να το σηκώσω στον αέρα από το περιλαίμιο για να τα αφήσει.
Ευτυχώς δεν τους έβγαλε αίμα, δηλαδή δεν ήθελε να τα φάει αλλά έπαιζε,
ή τουλάχιστον έτσι νομίζω.
Να ρωτήσω κάτι ρε παιδιά;
Όλα τα σκυλιά είναι σε θέση να σκοτώσουν; (Αναφέρομαι στο χαϊδεμένα σκυλιά του καναπέ "μας")
Πώς καταλαβαίνουμε, δηλαδή, αν η "επιθετικότητα" του μπορεί να φτάσει στο "κυνήγι του θηράματος" και στη θανάτωσή του;
Δηλαδή, στην περίπτωση που το σκυλί μας σκοτώσει μία γάτα... ποια η θέση μας; ποια η αντιμετώπιση που πρέπει να έχουμε; δηλαδή, σε τι βαθμό;
(ευτυχώς το δικό μου μόνο ακρίδες σκοτώνει κι ελπίζω να το σταματήσει κι εκεί)
γιατί κι εγώ μάλλον υπερβολικά θα λειτουργούσα...
Όλα τα σκυλιά είναι σε θέση να σκοτώσουν; (Αναφέρομαι στο χαϊδεμένα σκυλιά του καναπέ "μας")
Πώς καταλαβαίνουμε, δηλαδή, αν η "επιθετικότητα" του μπορεί να φτάσει στο "κυνήγι του θηράματος" και στη θανάτωσή του;
Δηλαδή, στην περίπτωση που το σκυλί μας σκοτώσει μία γάτα... ποια η θέση μας; ποια η αντιμετώπιση που πρέπει να έχουμε; δηλαδή, σε τι βαθμό;
(ευτυχώς το δικό μου μόνο ακρίδες σκοτώνει κι ελπίζω να το σταματήσει κι εκεί)
γιατί κι εγώ μάλλον υπερβολικά θα λειτουργούσα...
Το καλοκαίρι η δικιά μου μπήκε ένα βράδυ στο σπίτι με μια χαρά... και κάτι στο στόμα... σπουργιτάκι πολύ μικρό που αμφιβάλλω αν το σκότωσε η ίδια ήταν τόσο μικρό που προφανώς είχε πέσει απ τη φωλιά του, τώρα βέβαια ζούσε όταν το βρήκε όχι? δεν μπορώ να το ξέρω... Απλά της το πήρα από το στόμα τίποτα δεν είπα...
Να πω πως δεν μου ήρθε άσχημα? Ψέμματα θα πω...αλλά δεν ήταν για μάλωμα (αλλά elektra σε καταλαβαίνω στο τι ένιωσες!!!! σε έπιασε "Κρίση" Νικ Μακ )
Να πω πως δεν μου ήρθε άσχημα? Ψέμματα θα πω...αλλά δεν ήταν για μάλωμα (αλλά elektra σε καταλαβαίνω στο τι ένιωσες!!!! σε έπιασε "Κρίση"
Νικ Μακ )
