Ο κριτής δεν κρίνει μια φωτογραφία, αλλά έναν ζωντανό οργανισμό που στέκεται μπροστά του. Το μάτι του κριτή πέφτει πάντα σε αυτό που προσπαθεί να διορθώσει ο χειριστής.ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ κρινει, λεω εγω.....
.......αν κ η αποψη μου ειναι οτι μαλλον το αντιθετο γινεται.
Το εχω πει κ σε αλλη σχετικη κουβεντα, κατα την αποψη μου ο σκυλος δεν θα επρεπε να στηνεται καθολου τεχνητα, αλλα ελευθερα, επιλεγοντας ο ιδιος που (βολευεται να) τοποθετει τα ποδια του κλπ......
Ομοιως κατα το παραπανω, δεν θα επρεπε να εχει καμια σημασια το handling κατα την ωρα της κρισης, αλλα ο handler θα επρεπε να ειναι εξ ισου ενεργητικος με εναν στυλο στον οποιο θα μπορουσε να ειναι δεμενος ο σκυλος....... κι εδω κοντευει να γινει επιστημη!!!!
Το πως θα στηθεί μόνος του ο σκύλος στηριζόμενος στις γωνιώσεις του, φαίνεται στο σταμάτημά του μετά την κίνηση, όπως και σε άλλες στιγμές μέσα στον στίβο.
Η στάση του σώματος που ψάχνεις είναι αυτή της εγρήγορσης και όχι όταν ο σκύλος είναι χαλαρός. Μας έχει συμβεί πολλές φορές, ο κριτής πάνω στο τραπέζι και κατά τη διάρκεια της εξέτασης να στήσει μόνος του τον σκύλο.
Επίσης - όπως είπε και η Αλεξία - η κίνηση είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ανατομία.
Η βεβιασμένη κίνηση επίσης κάνει μπαμ.