βουρτσισμα στην αρχη εκανε σαν παλαβη. μαλλον της εμοιαζε για παιχνιδι και ηθελε να τη δαγκωσει. δεν την αφηνα γιατι μετα παιζαμε tug αντι για βουρτσισμα... οποτε την ξεγελουσα και την βουρτσιζα οταν ηταν κουρασμενη, ειχε ξαπλωσει κατω και δεν ηθελε να παιξει με την βουρτσα. ακομα καλυτερα ενω μυριζε κατι. δεν καταλαβαινε τιποτα. τωρα, μετα απο 3 μηνες, τις 2-3 φορες την εβδομαδα που θα την βουρτσισω δεν αντιδρα καθολου. καθεται κυρια. αρκει να μην ειναι νωρις το απογευμα ή το πρωτο πραγμα που θα κανω το πρωι. απλα θελει μετα να κυνηγησει τις τουφες οποτε δεν τις αφηνω εκει. *demonio*
δεν χανει ομως πολυ τριχωμα. το καλυτερο καθαρισμα το κανει παντως οταν ειναι λιγο βρεγμενη πχ απο ψιχαλες βροχης. με τα δαχτυλα, ενω την χαιδευω. το βουτσισμα πλεον γινεται μονο για να ξεμπερδευει το μαλλι σε καποια σημεια.
τα ιδια ειχαμε και στο "μπανιο" με λιγο ξυδονερο (με ενα ψεκαστηρι και πανι, ισα να ξεβρωμισει λιγο...). την πρωτη φορα παλεψαμε. μουγκριζε, κοπανιοταν. χαμος. με το ζορι ομως (αγκαλια) τελικα καθαρισε και ολα ΟΚ. μετα απο μια βδομαδα ειχε παλι βαλει τα ποδια μεσα στο χωμα και δεν καθαριζε μονη της. την επιασα και της εριξα λιγο νερο εκει και με ενα πανι στεγνωνα και εφυγε η λασπουρια. δεν πολυηθελε στην αρχη αλλα μαλλον το επιασε το νοημα γιατι σιγα σιγα ηρεμησε. χθες φτασαμε στο απολυτο. καθοταν ακινητη οσο της εριχνα νερο (με το λαστιχο, χωρις πιεση) απο τα γονατα και κατω που ειχε γινει παλι γουρουνι. δεν την κραταγα καν.
θεμα συνηθειας ειναι.