Αχχχ
φιλαράκια μου καλά, τη κόντρα δεν ήθελα ούτε να την ξεκινήσω αλλά ούτε και ενδιαφέρομαι για τέτοιου είδους σχέσεις με τους συνανθρώπους μου.
Ξέρω και καταλαβαίνω τι μου λένε τα παιδιά δεν είμαι καμιά χαζή. Συγνώμη σαφώς και έχω ζητήσει και τους είχαμε πλησιάσει , προσπαθήσαμε δηλαδή .
Όντως οι φοβίες δεν ξεπερνιούνται αυτό είναι αλήθεια όταν ο ίδιος που διακατέχεται απο αυτήν δεν είναι πρόθυμος να δουλέψει λίγο και τον εαυτό του. Το σέβομαι χωρίς δεύτερη κουβέντα. Όταν ο άνθρωπος δεν φοβάται και τους όμοιους του φαίνεται.Εδώ υπάρχει μια κατάσταση λίγο υπερβολική.
Αυτό και τονίζω μέσα απο αυτή την ιστορία. Δεν μπορώ να έχω την απαίτηση πχ.εγώ που έχω την φοβία να χορεύουν όλοι σύμφωνα με το πως θέλω εγώ μέσα στο σπίτι τους. Το ζωάκι μου αυτή τη φορά οπου δέχτηκα την απειλή, δεν το άφησα να ενοχλήσει τους συνανθρώπους μου. Στη θέα του και μόνο φοβήθηκαν. Απο τη μια λογικό γιατι τους τρόμαξε είδη μια φορά με λάθος δικό μου. Απο εκεί και πέρα όταν λογικό φοβάσαι, βλέπεις οτι ο άλλος έρχεται αμέσως και σου ζητάει συγνώμη νοίαζεται για το αν είσαι καλά, ενδιαφέρεται και σέβεται αυτό που δεν μπορείς να αποβάλεις και δεν είναι αδιάφορος, το θυμάσαι και το εκτιμάς . Καμία μα καμια προσπάθεια μου δεν εκτιμήθηκε. Είναι απλησίαστοι με τον τρόπο τους απο όλους.
Δεν θα το πληρώσω κι αυτό εγώ!!!!
παράδειγμα για να καταλάβαιτε.
Πρό ενοχλήσεως του σκύλου μου. Μια μέρα, εγκυμονούσα η κυρία και σε προχωρημένη ηλικία(τονίζω αυτό για το σοβαρό της ανησυχίας), μύριζε όλη η πολυκατοικία καμένο πλαστικό πολύ έντονα. Έτυχε να βρίσκομαι σπίτι ακούγοντας όλες τις κυρίες να έχουν βγεί στα μπαλκόνια ρωτόντας η μια την άλλη με ανησυχία για φωτιά! Βγαίνω έξω κι εγώ γιατι η μυρωδιά ήταν ανυπόφορη και με παρακινεί μια μεγαλύτερη γυναίκα να φωνάξω τη διπλανή κυρία σκεπτόμενοι όλοι μήπως έπαθε κάτι εκείνη αφού ήταν και η μοναδική που δεν είχε εμφανιστεί. Να προσθέσω οτι μας είχαν ενημερώσει για την κατάσταση της προκειμένου να έχουμε το νου μας μήπως χρειαζόταν κάτι στη κατάσταση της. Φώναξα μια, δύο φορές δεν πήρα απάντηση έτσι λοιπόν έχωντας μια ανησυχία θεώρησα σωστό να της χτυπήσω την πόρτα, απ το να φωνάζω στα μπαλκόνια, για να ρωτήσω αν είναι καλά και μήπως χρειαζόταν βοήθεια σε κάτι. Έκανα τη βλακεία τελικά και ενδιαφέρθηκα άνοιξε την πόρτα λέγοντας μου
" Τι θές???
" Απαντάω, καλησπέρα επειδή μύρισε άσχημα και όλοι αναστατώθηκαν οτι καιγόμαστε σκέφτηκα να ρωτήσω αν χρειάζεσαι κάτι ή μηπως σου συνέβει κάτι. "(πχ να την πήρε ο ύπνος και να ξέχασε κάτι στη κουζίνα ανοιχτό σκεφτόμουν εγώ!!!)
"ΑΠΆΝΤΗΣΗ: Να κοιτάξετε τα δικά σας σπίτια εγώ δεν καίγομαι, και μου έκλεισε και τη πόρτα στα μούτρα κλειδώνοντας και πάλι
!!!!
Συμπέρασμα αν και το παραπάνω ίσως είναι περιττό που το ανέφερα απλά ίσως καταφέρω να σας μεταδώσω τη συμπεριφορά ,την αντιμετώπιση όπως και το χαρακτήρα που προανέφερα.
Όπως και να έχει εγώ είμαι πανέτοιμη να αναλάβω τις ευθύνες μου. Δεν με ενδιαφέρει τι θα κάνει ο καθένας στο σπίτι του.Με νοιάζει τι κάνω και τι έκανα εγω! Ξέρω που φταίω αλλά και τι δικαιούμαι με την πολύτιμη βοήθεια όλων των φίλων εδώ μέσα.
Ευχαριστώ θερμά για αυτό δεν είμαι όμως ούτε ανεύθυνη ούτε και τρομοκρατούμενα υπόλογη επειδή ζώ παρέα με ένα τετράποδο φιλαράκι.
Έκανα ένα σφάλμα ή κάτι σωστό ? Δέν έχει σημασία δεν θα το συνεχίσω ούτε και θα ξύνομαι συνέχεια να μπώ σε διαμάχες σε αντίθεση με "κάποιους" άλλους που το τραβάνε. Αυτή είναι η κόντρα φίλε μου καλέ!