Το πολύ στενό οικογενειακό και φιλικό μου περιβάλλον, δηλαδή οι άνθρωποι που αξίζουν για μένα πολλά, απαρτίζεται από maximoum 15 ατομα στο σύνολο...Θεωρώ την παρέα του σκύλου μου πιο ενδιαφέρουσα, πιο εποικοδομητική και πιο διασκεδαστική από τις συναναστροφές με ανθρώπους που "δεν μου είναι κάτι"..Όσο "μονόχνωτη" κι αν μπορεί να φαίνομαι, είναι καλύτερο για εμένα να πάω βόλτα με τον σκύλο μου στο δάσος, παρά να αναλώνομαι σε ατελειωτες ώρες "καφέ" με ανθρώπους που δεν πολυταιριάζω, μόνο και μόνο για να γεμίσω τη μέρα μου. Απολαμβάνω την συντροφιά του, τόσο όταν υπάρχει αλληλεπίδραση, όσο και όταν απλά υπάρχει δίπλα μου ενώ ασχολούμαι με κάτι άλλο. Αλήθεια, με πόσους ανθρώπους μπορούμε να μένουμε σιωπηλοί στον ίδιο χώρο χωρίς να επικρατήσει αμηχανία? Με πόσους ανθρώπους μπορούμε να καθόμαστε στον ίδιο χώρο την ώρα που διαβάζουμε κατι, που ζωγραφίζουμε ή βλέπουμε μια ταινία, χωρίς να χρειαστεί να πολυμιλάμε? Ο σκύλος είναι τρόπος ζωής. Όποιος δεν το ζει, δεν μπορεί να το καταλάβει. Αποκτώντας σκύλο μπαίνεις αναγκαστικά σε ένα πρόγραμμα για να του παρέχεις αυτά που πρέπει και αυτός είναι πραγματικά ο τρόπος για να κάνεις ένα καλό ξεκαθάρισμα στη ζωή σου, και να σκεφτείς "εκτός από το σκυλί, με τι άλλο αξίζει να ασχοληθώ στον ελεύθερο χρόνο που μου απομένει?". Εμένα αυτό με ωφέλησε πολύ. Αποκτώντας σκύλο μπήκα σε μια "ρουτίνα" που κάθε άλλο παρά μονότονη έκανε τη ζωή μου. Δεν υπήρξε τους τελευταίους μήνες ούτε μία στιγμή που να σκέφτηκα "ουφ...βαριέμαι", γιατί απλά ο σκύλος μου είναι πάντα εκεί! Βαριέμαι να βγω? Θα παίξω με τον σκύλο! Βαριέμαι να κάνω δουλειές?Θα παίξω με τον σκύλο! Μου ακύρωσαν τελευταία στιγμή το ραντεβού στη δουλειά? Δεν πειράζει, θα πάω άλλη μία βόλτα με τον σκύλο! Το μόνο που βαρέθηκα είναι αυτό: Να με παίρνουν τηλέφωνο φίλοι και να μου λένε: "Bαρέθηκα σήμερα, δεν έχω τι να κάνω..." Και κάτι τελευταίο, γιατί αν συνεχίσω μπορώ να γράφω ώρες ατέλειωτες...το γέλιο που μου προσφέρει ο μούργος μου καθημερινά, σε τέτοιο βαθμό που πλέον πιστεύω ακράδαντα οτι το κάθαρμα έχει χιούμορ, είναι για 'μένα το καλυτερο αντικαταθλιπτικό. Ειδικά στην τρέχουσα χρονιά, που όλα έχουν πάρει την κάτω βόλτα, όπως η οικονομία,οι δουλειές και η διάθεση των ανθρώπων γενικότερα...ο σκύλος είναι για μένα μια σημαδούρα που με κρατάει στην επιφάνεια και δεν με αφήνει να βουλιάξω στην κατάθλιψη που κατατρώει πλέον 9 στος 10 Έλληνες...Αυτοί και ίσως άλλοι τόσοι είναι οι λόγοι που έχω σκύλο, και κάπου μέσα μου, απροσδιόριστο το γιατί, "ήξερα" εξ αρχής ότι κάπως έτσι θα είναι η ζωή μου όταν τον αποκτήσω!
