κοιτα δεν ειμαι ειδικος αλλα δεν πιστευω οτι για να αποκτησεις σκυλο πρεπει να περιμενεις 5 χρονια και να στησεις μι βιβλιοθηκη γυρω απο το θεμα..σε ευχαριστω σε καθε πειπτωση για το χρονο σου
Κι εγώ δεν πίστευα ότι θέλει μαι βιβλιοθήκη... Ήξερα βέβαια κάποιες, μόνο, από τις ευθύνες γιαυτό και δίσταζα για την απόκτηση και όλο το ανέβαλλα. Βιβλιοθήκη δεν έφτιαχνα όμως, μου έφτανε (νόμιζα) η αγάπη που είχα από παιδί για τα σκυλιά. Όταν μου προέκυψε ο σκύλος, ανακάλυψα ότι η αγάπη δε φτάνει κι άρχισα κάποιο σχετικό διάβασμα. Διάβασα και για εκπαίδευση και θεώρησα ότι οκ, αυτό φτάνει! Φευ! Όταν ο σκύλος χρόνισε ανακάλυψα ότι δεν έφταναν τα μέχρι τότε εφόδια μου.
Ξέρω ότι ηταν σχήμα λόγου το "δε χρειάζεται μια βιβλιοθήκη", αλλά τελικά να σου πω ότι χρειάζεται αρκετό διάβασμα. Διάβασμα για να διαλέξεις τα χαρακτηριστηκά του σκύλου που σου ταιριάζει, διάβασμα για τις μεθόδους εκπαίδευσης ώστε να μπορείς να διαλέξεις ποιά μέθοδο, ή συνδιασμό μεθόδων, θέλεις να ακολουθεί ο εκπαιδευτης που θα διαλέξεις, αλλά και για να ξεχωρήσεις ποιός εκπαιδευτής είναι αυτο που λέει και ποιός απλά λέει χωρίς να είναι. Διάβασμα για τη διατροφή του... Διάβασμα για την υγεία του (για να μη θεωρησεις ασήμαντα κάποια "αθωα" συμπτώματα και παραμελησεις την επίσκεψη στον κτηνίατρο, αλλά και για να μην ανησυχήσεις για κάτι που μπορεί να σου φανεί τρομακτικό αλλά εν τέλει είναι συνηθισμένο κι επιπόλαιο). Διάβασμα γενικότερα.... Κάποια από τα μέλη εδώ πέρα, πιο ψαγμένα από το μέσο μέλος, έχουν και κυριολεκτική βιβλιοθήκη, με εκτεταμένη βιβλιογραφία.
Αν και δεν μπορώ να παραλληλίσω το σκύλο με το αυτοκίνητο... Πως κάθεσαι και διαβάζεις με τις ώρες τις διαφορές αναρτήσεων, τεχνικών χαρακτηριστικών αυτών και τη διαφορά στην οδική συμπεριφορά που έχει ο τάδε τύπος από τον τάδε? Δε θα σου φανεί γελοίο να έρθω να σου πω εγώ, κλασσικη γυναίκα, "έλα μωρέ, αναρτήσεις είναι, δε χρειάζεται να το ψειρίζεις τόσο, ότι βάλει ο συνεργειάς (της γειτονιάς, ο κυρ-Μήτσος, βεβαιως βεβαίως)". Εσύ δε θα προσπαθήσεις να με πείσεις και να ενημερωθώ, και να μου πεις ότι ο κυρ-Μήτσος δεν είναι αξιόπιστος γιατί δεν έχει ασχοληθεί σε βάθος, αλλά αξίζει τον κόπο να κάνω 35 χιλιόμετρα και να πάω στο Τζίμι, που είναι νέος, ψαγμένος, ενημερωμένος και τσεκαρισμένος? Δε θα προσπαθησεις να με βάλεις στο τριπάκι να διαβασω για τις αναρτήσεις και να δω ποιες κανουν για το ΔΙΚΟ ΜΟΥ τρόπο οδήγησης και τις δικές μου απαιτήσεις?
«Ροτβάιλερ ή Γ.Π.?» Σα να ρωτάς Punto GT ή Corsa OPC? Για άλλο άνθρωπο είναι το ένα, για άλλο το άλλο, με άλλα γούστα κι άλλες απαιτήσεις κι άλλες ανάγκες στο κάτω κάτω. Και φυσικά και το C4 μια χαρά αμάξι είναι, αλλά πάλι για άλλη δουλειά, και η Α6 μια θεά, βρε και το Yugo (βγαίνει ακόμα??) κάνει τη δουλειά του ανάλογα με το τι θες. Μπορείς εσύ να διαλέξεις αμάξι για εμένα? Είναι κάποιο από τα παραπάνω αμάξια κακό? Για κάποιους ναι, για κάποιους όχι.
Κι από αυτά που γράφω για τα αμάξια, νομίζω, μπορείς να καταλάβεις ότι είμαι άσχετη με το αντικείμενο. Ότι επειδή άκουσα πέντε τύπους αυτοκινήτων, οδήγησα και δυο τρία από τον αδελφό μου, τον πατέρα μου και τα φιλικά μου πρόσωπα, νομίζω ότι ξέρω και κάτι... Γιατί είμαι τόσο άσχετη όμως? Γιατί έμεινα σε αυτά που πιάνει το αυτί και δεν έκατσα να το ψάξω και να διαβάσω όσο εσύ Είμαι δυο χρόνια στο συγκεκριμένο φόρουμ, εδώ με τα σκυλιά, το οποίο φόρουμ μου έχει δώσει αρκετά ερεθίσματα για εξωφορουμικά ψαξίματα, και ακόμα για τα σκυλιά ξέρω λίγα πράγματα. Λιγότερα απ'όσα χρειάζεται ο σκύλος ΜΟΥ. Και σαφώς δεν μπορώ να μιλήσω για... "βιβλιοθήκη"!
Κοινώς? Ένας μήνας δε φτάνει για να αποφασίσεις ποιο σου ταιριάζει, από που να το πάρεις, πόσο μάλλον να το αποκτήσεις κιόλας! Εκτός κι αν είσαι ήδη αποφασισμένος να πάρεις το ετοιμοπαράδοτο και μετά να ανακαλύψεις ότι ούτε είναι αυτό που σου ταιριαζει ουτε κανει τη δουλειά που θέλεις.
Δεν σε ξέρω και δεν ξέρω αν ο ενθουσιασμός σου για το σκύλο θα εκλείψει, αλλά όπως και στα αμάξια, συχνά πυκνά ο ενθουσιασμός εξανεμίζεται και είναι πραγματικά λιγότεροι απ'όσοι φαίνονται οι αφοσιωμένοι που τα κρατάνε πάντα στην καρδιά τους (τα αμάξια γενικότερα, όχι μόνο αυτό το ένα που πρωτοείχες, που πρωτοέφτιαξες, που πρωτοέτρεξες και δεν πρόκειται να το πουλήσεις ποτέ-λέμε τώρα). Έτσι εξανεμίζεται από πολλούς κι ο ενθουσιασμός για το σκύλο.. Μόνο που αυτός έχει ζωούλα και όλες τις ανάγκες ενός ζωντανού οργανισμού και δεν μπορείς να το παρκάρεις πουθενά όταν θα αυξηθούν οι απαιτήσεις της ζωής, βαρεθείς, βρεις δουλειά, παντρευτείς, κάνεις παιδιά, δεν ξέρω τι... Αλήθεια, όταν τα τρία αδέλφια αποφασίσετε να πάρει το καθένα το δρόμο του, ο σκύλος με ποιον θα μείνει? Είπαμε, ο σκύλος δε ζει όσο διαρκεί η φοιτητική ζωή αλλά πολύ παραπάνω.
