Εννοείται και θα πω παραπάνω για τα μωρά μου
Λοιπόν τον Όσκαρ τον αποκτήσαμε κάπως απρόσμενα τα Χριστούγεννα και να φανταστείτε πως έλεγα πως δεν θα επαιρνα μαύρο σκυλάκι αλλά ήταν φάτσα και με το που τον είδαμε είπαμε αυτό είναι δικό μας!Βέβαια μας βγήκε αρκετά μεγαλύτερος απ'όσο υπολογίζαμε αλλά τι να κάνουμε,δεν πειράζει..Είναι υπερκοινωνικός και κάνει απίστευτες χαρές σε όποιον βλέπει πως λέμε φύλακας...καμιά σχέση!Τώρα είναι σχεδόν 8 μηνών και ετοιμαζόμαστε να κάνουμε και στείρωση σε 1-2 εβδομάδες το πολύ.Είναι πολύ ήσυχος οι γείτονες πήραν είδηση οτι έχουμε σκύλο επειδή μας είδαν όταν το βγάζαμε βόλτα,σπάνια γαυγίζει.Είναι πολύ λιχούδης και κάνει τα πάντα για να πάρει το μεζεδάκι του.Τελευταίο μήνα αποφασίσαμε να του βρούμε αδερφάκι και του φέραμε σπίτι τη μικρή μας προγκίπισσα η οποία ακούει στο όνομα Χουνανίτα(οι φίλοι μου λένε πως θυμίζει μεξικάνικο και με κοροιδεύουν..
)Η μικρή έχει το 1/8 του μεγέθους του αλλά έχει πολύ ταπεραμέντο.Θέλει συνέχεια να παίζουν δεν τον αφήνει σε ησυχία τον κακόμοιρο.Φοβάμαι λίγο να τα αφήνω τελείως μόνα τους όμως γιατί συνέχεια αγχώνομαι μην κάνει κάτι ο μεγάλος και την πονέσει η την χτυπήσει άθελά του λόγω διαφοράς μεγέθους.Για την ώρα λοιπόν τα έχω μαζί μόνο υπό την επίβλεψη κάποιου και όταν λείπουμε τα έχω σε χωριστά δωμάτια.Βιάζομαι λίγο να μεγαλώσει το μωρό για να μην αγχώνομαι τόσο...
Αυτά σε γενικές γραμμές..ααα και να τονίζω οτι 12 χρόνια τώρα ζούσα με γάτες είμαι νέα σκυλομαμά και θα έχω πολλές απορίες!!
