Γειά σας!
- Thread starter elenaki11
- Ημερομηνία δημιουργίας
Ελενα καλώς ήρθες στο φόρουμ 
Τα σκυλιά κούκλα μου, δεν είναι φάρμακα, με την έννοια τα παίρνουμε πρωί-μεσημέρι-βράδυ, με συνταγή γιατρού, για να ξεπεράσουμε την αρρώστεια μας. Βεβαίως, έτσι ακριβώς λειτουργούν τελικά, αλλά όχι με την έννοια που το έχεις εσύ στο μυαλό σου. Εφόσον, δεν είχες στο παρελθόν κάποια τραυματική εμπειρία, που να σε κάνει να νοιώθεις έτσι, κάπου αλλού πρέπει να στραφείς για βοήθεια. Σε έναν ψυχολόγο ίσως για αρχή. Δεν ξέρω. Αν, ας πούμε ζούσες σε ένα απομονωμένο μέρος και φοβόσουν πολύ τους ανθρώπους, θα έβαζες τους γονείς σου να σου κάνουν αδελφάκι, για να δεις πως θα είναι; Και αν συνέχιζες να φοβάσαι, τι θα γινόταν; Θα το επέστρεφες πίσω; Δεν συμφωνώ καθόλου στο να πάρεις σκύλο, για να λύσεις το πρόβλημά σου. Θα πρέπει να βρεις άλλο τρόπο. Αν θες να πειραματιστείς, ξεκίνα με τα αδέσποτα της πλατείας σας [αλήθεια, έχεις αναρωτηθεί πόσα πράγματα φοβούνται αυτά τα σκυλιά και πως σε ένα χωριό έχουν καταντήσει να είναι αδέσποτα; ]. Πήγαινε με φίλους που δεν φοβούνται, και ζήτα να σε βοηθήσουν να τα πλησιάσεις. Οχι όλα μαζί. Διαλέξτε αυτό που σε φοβίζει λιγότερο. Το πιο ήσυχο, το πιο μικρό;
Μπράβο σου πάντως, που μπήκες σε ένα σκυλοφόρουμ, για να βοηθηθείς. Και επειδή είσαι πολύ μικρή, διάβασε και δυό πραγματάκια...μετέφερέ τα και στους φίλους σου...μπας και κάποτε αρχίσει να ασπρίζει λίγο η μέρα σ'αυτόν τον διαολότοπο που ζούμε...:
Γιατι ΔΕΝ ζευγαρώνουμε τα σκυλιά
Αγαπητέ εκτροφέα της πίσω αυλής:
Εμπειρίες από pet shops / bybs
PET- SHOPS - PUPPY MILLS
Ποτέ σκύλο από pet shop.
Ποτέ σκύλο από το "καθαρόαιμο" του γείτονα, που το ζευγάρωσε με το "καθαρόαιμο" του άλλου γείτονα
Τα σκυλιά κούκλα μου, δεν είναι φάρμακα, με την έννοια τα παίρνουμε πρωί-μεσημέρι-βράδυ, με συνταγή γιατρού, για να ξεπεράσουμε την αρρώστεια μας. Βεβαίως, έτσι ακριβώς λειτουργούν τελικά, αλλά όχι με την έννοια που το έχεις εσύ στο μυαλό σου. Εφόσον, δεν είχες στο παρελθόν κάποια τραυματική εμπειρία, που να σε κάνει να νοιώθεις έτσι, κάπου αλλού πρέπει να στραφείς για βοήθεια. Σε έναν ψυχολόγο ίσως για αρχή. Δεν ξέρω. Αν, ας πούμε ζούσες σε ένα απομονωμένο μέρος και φοβόσουν πολύ τους ανθρώπους, θα έβαζες τους γονείς σου να σου κάνουν αδελφάκι, για να δεις πως θα είναι; Και αν συνέχιζες να φοβάσαι, τι θα γινόταν; Θα το επέστρεφες πίσω; Δεν συμφωνώ καθόλου στο να πάρεις σκύλο, για να λύσεις το πρόβλημά σου. Θα πρέπει να βρεις άλλο τρόπο. Αν θες να πειραματιστείς, ξεκίνα με τα αδέσποτα της πλατείας σας [αλήθεια, έχεις αναρωτηθεί πόσα πράγματα φοβούνται αυτά τα σκυλιά και πως σε ένα χωριό έχουν καταντήσει να είναι αδέσποτα; ]. Πήγαινε με φίλους που δεν φοβούνται, και ζήτα να σε βοηθήσουν να τα πλησιάσεις. Οχι όλα μαζί. Διαλέξτε αυτό που σε φοβίζει λιγότερο. Το πιο ήσυχο, το πιο μικρό;
Μπράβο σου πάντως, που μπήκες σε ένα σκυλοφόρουμ, για να βοηθηθείς. Και επειδή είσαι πολύ μικρή, διάβασε και δυό πραγματάκια...μετέφερέ τα και στους φίλους σου...μπας και κάποτε αρχίσει να ασπρίζει λίγο η μέρα σ'αυτόν τον διαολότοπο που ζούμε...:
Γιατι ΔΕΝ ζευγαρώνουμε τα σκυλιά
Αγαπητέ εκτροφέα της πίσω αυλής:
Εμπειρίες από pet shops / bybs
PET- SHOPS - PUPPY MILLS
Ποτέ σκύλο από pet shop.
Ποτέ σκύλο από το "καθαρόαιμο" του γείτονα, που το ζευγάρωσε με το "καθαρόαιμο" του άλλου γείτονα
Πριν απ'ολα θα σε συμβουλευα να συζητησεις και με τους γονεις σου για αυτην σου την ιδαιτεροτητα.Ετσι ακριβως οπως το κανεις και μαζι μας, με ολη την ειλικρινεια και οριμοτητα που σε διεπει.
Υπαρχουν πολλες φυλες σκυλων, διαβασε για αυτες και ξεχωρισε μια -την αγαπημενη σου- και επικεντρωσου σε αυτη.Σε αυτο μπορουμε να σε βοηθησουμε κι εμεις ωστε να επιλεξεις μια φυλη που σου ταιριαζει και ανταποκρινεται σε αυτην σου την ιδιαιτεροτητα.
Υπαρχουν πολλες ταινιες, βιβλια, ντοκυμαντερ με ιστοριες σκυλων που θα λατρεψεις.Αφιερωσε χρονο και σε κατι τετοιο.
Επισης κατα καιρους διοργανωνονται εκθεσεις σκυλων που θα μπορουσες να επισκεφτεις με τους γονεις σου ενα ωραιο Κυριακατικο πρωινο.προκειται για εναν χορο που συγκεντρωνονται παρα πολλα σκυλια με τους ιδιοκτητες ή εκτροφεις τους.Εκει τα σκυλια ειναι περιορισμενα και δεν κινουνται ελευθερα, δημιουργωντας ετσι ενα ασφαλες κλιμα -για εσενα.Ενω ταυτοχρονα θα περνας απο διπλα τους.Θα σου δοθει η δυνατοτητα να μιλησεις με κυνοφιλους και αν θελεις να αναπτυξεις μαζι τους οποιονδηποτε προβληματισμο σου.Παραλληλα θα χαιδεψεις μερικα ηρεμα σκυλια που θα σου αρεσουν.
Αν μεσα απο αυτες και αλλες διαδικασιες -εκτος ιδιοκτησιας σκυλου- σου "γεννηθει" η επιθυμια για κουταβακι γιατι πραγματικα τα αγαπησες και νιωσεις πως υπαρχουν περιθωρια αυτοβελτιωσης αλλα και οτι μπορειτε να αναλαβετε ολες τις ευθυνες που "απαιτει" ενας δεσποζομενος σκυλος, μπορειτε να προχωρησετε στην αποκτηση κουταβιου.Σκεψου ομως πως αν αποκτησεις σκυλακι θα ειστε μαζι μεχρι τα 26 σου.
Γενικα, (αν διαβασεις το forum θα διαπιστωσεις) η καλυτερη πηγη αποκτης καθαροαιμου κουταβιου ειναι απο εκτροφειο.Αναφαιρομαι στα καθαροαιμα -τα οποια και σου προτινω- διοτι σε αυτα ειναι περισσοτερο προβλεψιμος ο χαρακτηρας.Ετσι, ο εκτροφεας που τελικα θα επιλεξετε, θα σας δωσει το πλεον καταλληλο κουταβι για την περιπτωση σου.
Αν νιωσεις οτι δεν θα ανταπεξελθεις προτιμησε καποιον ψυχολογο- τον οποιο μπορεις καλλιστα να "συνδυασεις" σε οποιδηποτε φαση-προσπαθεια της (αυτο)θεραπειας σου.
Το σημαντικοτερο ειναι να συνηδητοποιησεις αν μπορεις ή οχι να μεγαλωσεις σκυλο.
Αλλοστε το ταξιδι ειναι εξισου και κατι φορες περισσοτερο γοητευτικο απο τον προορισμο και οι εμπειριες του...πολλες!
Υπαρχουν πολλες φυλες σκυλων, διαβασε για αυτες και ξεχωρισε μια -την αγαπημενη σου- και επικεντρωσου σε αυτη.Σε αυτο μπορουμε να σε βοηθησουμε κι εμεις ωστε να επιλεξεις μια φυλη που σου ταιριαζει και ανταποκρινεται σε αυτην σου την ιδιαιτεροτητα.
Υπαρχουν πολλες ταινιες, βιβλια, ντοκυμαντερ με ιστοριες σκυλων που θα λατρεψεις.Αφιερωσε χρονο και σε κατι τετοιο.
Επισης κατα καιρους διοργανωνονται εκθεσεις σκυλων που θα μπορουσες να επισκεφτεις με τους γονεις σου ενα ωραιο Κυριακατικο πρωινο.προκειται για εναν χορο που συγκεντρωνονται παρα πολλα σκυλια με τους ιδιοκτητες ή εκτροφεις τους.Εκει τα σκυλια ειναι περιορισμενα και δεν κινουνται ελευθερα, δημιουργωντας ετσι ενα ασφαλες κλιμα -για εσενα.Ενω ταυτοχρονα θα περνας απο διπλα τους.Θα σου δοθει η δυνατοτητα να μιλησεις με κυνοφιλους και αν θελεις να αναπτυξεις μαζι τους οποιονδηποτε προβληματισμο σου.Παραλληλα θα χαιδεψεις μερικα ηρεμα σκυλια που θα σου αρεσουν.
Αν μεσα απο αυτες και αλλες διαδικασιες -εκτος ιδιοκτησιας σκυλου- σου "γεννηθει" η επιθυμια για κουταβακι γιατι πραγματικα τα αγαπησες και νιωσεις πως υπαρχουν περιθωρια αυτοβελτιωσης αλλα και οτι μπορειτε να αναλαβετε ολες τις ευθυνες που "απαιτει" ενας δεσποζομενος σκυλος, μπορειτε να προχωρησετε στην αποκτηση κουταβιου.Σκεψου ομως πως αν αποκτησεις σκυλακι θα ειστε μαζι μεχρι τα 26 σου.
Γενικα, (αν διαβασεις το forum θα διαπιστωσεις) η καλυτερη πηγη αποκτης καθαροαιμου κουταβιου ειναι απο εκτροφειο.Αναφαιρομαι στα καθαροαιμα -τα οποια και σου προτινω- διοτι σε αυτα ειναι περισσοτερο προβλεψιμος ο χαρακτηρας.Ετσι, ο εκτροφεας που τελικα θα επιλεξετε, θα σας δωσει το πλεον καταλληλο κουταβι για την περιπτωση σου.
Αν νιωσεις οτι δεν θα ανταπεξελθεις προτιμησε καποιον ψυχολογο- τον οποιο μπορεις καλλιστα να "συνδυασεις" σε οποιδηποτε φαση-προσπαθεια της (αυτο)θεραπειας σου.
Το σημαντικοτερο ειναι να συνηδητοποιησεις αν μπορεις ή οχι να μεγαλωσεις σκυλο.
Αλλοστε το ταξιδι ειναι εξισου και κατι φορες περισσοτερο γοητευτικο απο τον προορισμο και οι εμπειριες του...πολλες!
Last edited:
Ανεξάρτητα με το αν είναι η ίδια κοπέλα, εγώ γιατί είμαι σίγουρος ότι όλο αυτό ξεκίνησε από τους γονείς;
