Ομοιοπαθούσα εδώ! Λοιποόν, στην δική μας ίδια περίπτωση:
1)Το στηθόλουρο δεν μας βοηθάει. Μου είναι και πιο δύσκολο να χειριστώ το σκυλί και να το 'τραβήξω' δίπλα μου.
2) Επίσης, εμένα με βοηθάει να την έχω πάντα από αριστερά μου, δεν την αφήνω να πηγαίνει από δω και απο κεί και στο δεξί χέρι κρατάω κάποια καλή λιχουδιά, μπας και δω άσπρη μέρα.
3) Επιπλέον, εμάς η βόλτα με παρέα μας βοηθάει εάν και μόνο περπατάω στο ίδιο ρυθμό με τον άλλον που είναι μαζί μου και δίπλα, πολύ κοντά μεταξύ μας, έχοντας βάλει το σκυλί ανάμεσα μας. Είναι σαν να έχω άλλο σκυλί, δεν ξέρω γιατί.
4) Αν την πάω από κάποια διαδρομή που έχουμε να κάνουμε καιρό, συνήθως κάνει σαν τρελή και θέλει να τα μυρίσει όλα...οπότε συμφωνώ και με το να κάνετε την ίδια διαδρομή και σιγά σιγά να την μεγαλώνετε.
5)Επίσης σε μας παίζει και το θέμα της εκτόνωσης. Αν είναι κουρασμένη πάει μια χαρά χωρίς προσπάθεια.
6)Εγώ με φλέξι δεν έχω πρόβλημα, γιατί το έχω κλειδωμένο σε μικρή απόσταση και λειτουργεί σαν απλός οδηγός, απλά είναι πιο βαρύ και κάπως με κουράζει.
Συνήθως το χρησιμοποιώ όταν πάμε βόλτα σε κανά πάρκο. Μάλιστα, κάνουμε και 'ασκησούλες'. Ό ταν υπάρχει δυνατότητα (άπλα) τώρα που ξέρει, κάπως, την εντολή 'δίπλα' ξεκλειδώνω το φλέξι και κρατώντας την πάλι δίπλα μου προχωράω. Εάν αποφασίσει να φύγει μπροστά, σταματάω της λέω 'δίπλα' και περιμένω να έρθει στο αριστερό μου πόδι. Μόνο όταν έρθει συνεχίζουμε.
Αυτά κάνουμε εμείς. Ελπίζω κάπως να σε βοήθησα. Επισημάνω ότι δεν έχω συμβουλευτεί κάποιον εκπαιδευτή, μη σας πάρω και στο λαιμό μου.
edit: Δεν την αφήνω να μοιρίσει ό,τι θέλει γιατί έχω παρατηρήσει ότι αποσυντονίζεται εντελώς όταν σταματάμε κάθε τρεις και λίγο. Και κατα την διάρκεια της βόλτας στα καλά του καθουμένου της δίνω διάφορες εντολές και επίτηδες την περνάω μέσα από αμάξια κολωνίτσες για να καταλάβει ότι κα΄νουμε την διαδρόμη που ορίζω εγώ, τρομάρα μου.