Εμείς στους καναπέδες έχουμε μονίμως ριχτάρια, οίστρος-ξεοίστρος, οπότε τα μουντάρω στο πλυντήριο και δεν τρέχει τίποτα.
Βεβαίως υπάρχει και το θέμα χαλιών (μοκέτες ειδικά αγορασμένες για το σκύλο
)- που τα φορέσαμε πέρυσι χειμώνα-καλοκαίρι ως αντιολισθητική λύση για να περπατάει σωστά η μικρά. Άσε και που φέτος θα τα φορέσουμε πάλι και το καλοκαίρι για τον ίδιο λόγο.
Στη μοκέτα λοιπόν με που θα σκάσει μύτη ο λεκές ρίχνω μηλόξυδο και το τριβω με πανί. Μετά το τρίβω και με νερό για να φύγει η ξυδίλα. Παρεμπιπτόντως το μηλόξυδο δεν βρωμοκοπάει τόσο όσο το κανονικό ξύδι.
Επίσης την τελευταία φορά στον οίστρο έκανα και το εξής: Αφόρασα από ικέα κάτι φθηνά λινά χαλιά (θα τα έχετε δει εκεί - με ρίγες σε χρώμα πορτοκαλί-λινό και μαύρο). Τα φοράω τις ημέρες του οίστρου πάνω απο τα κανονικά χαλιά (σαν τσαντήρι είμαστε!). Σε αυτά ριχνω πάλι μηλόξυδο στο λεκέ και τα πετάω στο πλυντήριο, όπου βγαίνουν καινούργια και ούτε γάτα ούτε ζημιά!
Τώρα σχετικά με τα διαζύγια:
Όταν πήρα τα χαρτιά μεταβίβασης του σκύλου, το έκανα τουμπεκί ψιλοκομμένο από το στεφάνι μου και έκανα τη μεταβίβαση στην αρχοντομουτσουνάρα μου. Αφού το έκανα, το ανακοίνωσα στο σύζυγο ως τετελεσμένο
(έτσι πρέπει!). Ως εκ τούτου ο σκύλος είναι δικός μου!!!