Καλησπέρα σας! Έχω το εξής πρόβλημα, και κάθε συμβουλή είναι ευπρόσδεκτη. Είμαι φοιτήτρια σε επαρχιακή πόλη και πριν λίγες μέρες μετακόμισα. Στο νέο σπίτι λοιπόν, η ιδιοκτήτρια, μια αρκετά ηλικιωμένη γυναίκα, έχει στον κήπο πολλά ζώα, γάτες, σκύλους, κότες, κατσικάκια κλπ. Ενώ όμως όλα τα υπόλοιπα κυκλοφορούν ελεύθερα, τα δύο σκυλιά είναι δεμένα διαρκώς, και μάλιστα μακριά το ένα από το άλλο. Τέλος πάντων, προσπαθώ να τα φροντίσω όσο μπορώ, τα ταΐζω, τα ποτίζω (άλλο κ αυτό να μένουν τα ζωντανά συχνά χωρίς νερό καλοκαιριάτικα
), λίγο παιχνίδι, καμιά λιχουδιά, τους έριξα σπρέι για τα έντομα, αλλά τη Δευτέρα φεύγω για Αθήνα και ανησυχώ. Ειδικά ο ένας, περίπου 10 - 12 χρονών, είναι σε άθλια κατάσταση. Νέφος από μύγες, ψύλλοι, πρέπει να έχει και ψώρα, και όλα αυτά ενώ είναι δεμένος με αλυσίδα ενός μέτρου (σήμερα δεν έφτανε καν το νερό του, του πήγα πιο κοντά τον κουβά και έπινε πέντε λεπτά νερό ο κακομοίρης
).
Της είπα της γριάς μήπως να φέρναμε κανένα κτηνίατρο, άλλα δεν ήταν πρόθυμη (έτσι είναι από πάντα, του δίναμε φάρμακα και δεν έγινε καλά, είναι στα τελευταία του κλπ κλπ). Και το θέμα είναι, πως δεν είναι καμιά μαινάδα η γυναίκα, βασικά σε όλα τα άλλα είναι πολύ καλός άνθρωπος, όλα τα άλλα ζώα είναι φροντισμένα και με το παραπάνω, αλλά με τα σκυλιά έχουμε νοοτροπία "χωριό στα 60s". Ρε παιδιά, τί να κάνω? Το κακό είναι ότι θα είμαι εδώ μάξιμουμ 3-4 μήνες το χρόνο (είμαι στα τελειώματα στη σχολή και κατεβαίνω μόνο για εξεταστικές), και δεν θα μπορώ να τα φροντίζω. Τώρα, τί να πω, μπορεί να έπεσα στην περίπτωση, και να είναι κάτι προσωρινό και γενικά να τα προσέχουν, αλλά τέτοια σύμπτωση πια? Υπάρχει κάτι άλλο να τους πάρω μπας και γίνει η ζωή τους λίγο πιο εύκολη?
Της είπα της γριάς μήπως να φέρναμε κανένα κτηνίατρο, άλλα δεν ήταν πρόθυμη (έτσι είναι από πάντα, του δίναμε φάρμακα και δεν έγινε καλά, είναι στα τελευταία του κλπ κλπ). Και το θέμα είναι, πως δεν είναι καμιά μαινάδα η γυναίκα, βασικά σε όλα τα άλλα είναι πολύ καλός άνθρωπος, όλα τα άλλα ζώα είναι φροντισμένα και με το παραπάνω, αλλά με τα σκυλιά έχουμε νοοτροπία "χωριό στα 60s". Ρε παιδιά, τί να κάνω? Το κακό είναι ότι θα είμαι εδώ μάξιμουμ 3-4 μήνες το χρόνο (είμαι στα τελειώματα στη σχολή και κατεβαίνω μόνο για εξεταστικές), και δεν θα μπορώ να τα φροντίζω. Τώρα, τί να πω, μπορεί να έπεσα στην περίπτωση, και να είναι κάτι προσωρινό και γενικά να τα προσέχουν, αλλά τέτοια σύμπτωση πια? Υπάρχει κάτι άλλο να τους πάρω μπας και γίνει η ζωή τους λίγο πιο εύκολη?