Μιας και τρέχουν 2 άλλα παρόμοια νήματα, με το τι ακούμε να μας σούρνουν σε βόλτες και παραλίες με τους σκύλους μας, δράττομαι της ευκαιρίας να καταγράψω εδώ συμπεριφορές «μη σκυλόβιων» προς σκυλόβιους, ανάλογα όμως με το «μοντέλο» του σκύλου που κυκλοφοράει κανείς. Εδώ από τα πρώτα που μου έρχονται στο μυαλό...
Αν λοιπόν κυκλοφορείς με:
Αν λοιπόν κυκλοφορείς με:
- Bandog, κατά προτίμηση μαύρο (γειά σου Negro!):
Φαντάζομαι ότι δεν σου μιλάει και δεν σε ενοχλεί κανείς! - Ροτβάιλερ ή Ντόπερμαν (μαύρο πύρινο):
Πάλι δεν σου μιλάει κανείς – εντάξει δεν φαίνονται τόσο killers όσο το bandog και είναι και πιο τετριμμένες φυλές, αλλά τη δουλειά τους την κάνουν. - Κανίς μικρό λευκό ή μαλτζοειδές:
Κατά προτίμηση γκρουμαρισμένα και με ροζ κορδελάκια. Περιέργως δεν δέχονται βολές, ίσως επειδή είναι άσπρα και θεωρούνται καθαρά, πλυμένα στη χλωρίνη. Δεν κουβαλάνε ας πούμε βρώμα και αρρώστιες όπως τα καφέ ή τα μαύρα «βρωμόσκυλα». - Golden retriever/Lab:
Όσο είναι κουτάβια, δηλαδή “softex” είναι εντάξει. Μετά γίνονται και αυτά «βρωμόσκυλα» που μεταδίδουν την πανώλη.
