Χθεσινή μας εμπειρία.
Συναντάμε στη βόλτα μας μεσαίου μεγέθους θηλυκό,ημίαιμο τζακ ράσελ,χρονιάρικο. Λυτό. Ο δικός μας κάνει σαν τρελλός για δημόσιες σχέσεις. Η Κανέλλα το ίδιο. Μετά τη διαβεβαίωση του αφεντικού της πως είναι φιλική τα αφήνουμε. Αρχίζουν το παιχνίδι(εγώ φυσικά τον κρατάω με το λουρί). Κάποια στιγμή τον τσαλαπατάει, ο δικός μου ουρλιάζει από τον πόνο και αποτραβιέται. Μετά από λίγο συνέρχεται, ξαναπλησιάζει αλλά χωρίς διαχυτικότητες και η άλλη χάνει γρήγορα το ενδιαφέρον της.
Λίγο πριν το σπίτι,συναντάμε γνωστή κυρία με κανισούλα άσπρη,σκέτη ζωγραφιά. Πλησιάζονται και η μικρή τον φοβάται!!! Τον σπόρο, αν είναι δυνατόν! Τη γυροφέρνει λιγάκι, ψιλοξεθαρρεύει αυτή, παίζουν για κανένα πεντάλεπτο. Δίνουμε πάλι ραντεβού για σήμερα, να κάνουμε βόλτα μαζί.
Τα αρσενικά του χυμάνε, όλα.Και όλα της γειτονιά μου είναι θηρία. Εξαιρέσει του κτηνιάτρου μας, ένα μπομπτέιλ 55 κιλών που τον συνοδεύει στις επισκέψεις του. Από την πρώτη στιγμή αλληλολατρεύτηκαν με τον δικό μου και έπαιζαν όλη την ώρα. Ούτε τα εμβόλια κατάλαβε καλά καλά από την τρέλλα του να συνεχίσει να παίζει-και ήτανε και δεύτερη-τρίτη μέρα που τον είχαμε, και όσο να τον βλέπω εγώ να χοροπηδάει γύρω απ΄το γίγαντα που η πατούσα του ήταν πιό μεγάλη απ΄τον δικό μου να τρέμει η ψυχή μου...αλλά κανένα πρόβλημα.
Το συμπέρασμα δηλαδή μέχρι στιγμής είναι, με τα θηλυκά ναι κατά κανόνα, με τα αρσενικά προσοχή κι απόσταση.
Και η εκπαίδευση συνεχίζεται...
Συναντάμε στη βόλτα μας μεσαίου μεγέθους θηλυκό,ημίαιμο τζακ ράσελ,χρονιάρικο. Λυτό. Ο δικός μας κάνει σαν τρελλός για δημόσιες σχέσεις. Η Κανέλλα το ίδιο. Μετά τη διαβεβαίωση του αφεντικού της πως είναι φιλική τα αφήνουμε. Αρχίζουν το παιχνίδι(εγώ φυσικά τον κρατάω με το λουρί). Κάποια στιγμή τον τσαλαπατάει, ο δικός μου ουρλιάζει από τον πόνο και αποτραβιέται. Μετά από λίγο συνέρχεται, ξαναπλησιάζει αλλά χωρίς διαχυτικότητες και η άλλη χάνει γρήγορα το ενδιαφέρον της.
Λίγο πριν το σπίτι,συναντάμε γνωστή κυρία με κανισούλα άσπρη,σκέτη ζωγραφιά. Πλησιάζονται και η μικρή τον φοβάται!!! Τον σπόρο, αν είναι δυνατόν! Τη γυροφέρνει λιγάκι, ψιλοξεθαρρεύει αυτή, παίζουν για κανένα πεντάλεπτο. Δίνουμε πάλι ραντεβού για σήμερα, να κάνουμε βόλτα μαζί.
Τα αρσενικά του χυμάνε, όλα.Και όλα της γειτονιά μου είναι θηρία. Εξαιρέσει του κτηνιάτρου μας, ένα μπομπτέιλ 55 κιλών που τον συνοδεύει στις επισκέψεις του. Από την πρώτη στιγμή αλληλολατρεύτηκαν με τον δικό μου και έπαιζαν όλη την ώρα. Ούτε τα εμβόλια κατάλαβε καλά καλά από την τρέλλα του να συνεχίσει να παίζει-και ήτανε και δεύτερη-τρίτη μέρα που τον είχαμε, και όσο να τον βλέπω εγώ να χοροπηδάει γύρω απ΄το γίγαντα που η πατούσα του ήταν πιό μεγάλη απ΄τον δικό μου να τρέμει η ψυχή μου...αλλά κανένα πρόβλημα.
Το συμπέρασμα δηλαδή μέχρι στιγμής είναι, με τα θηλυκά ναι κατά κανόνα, με τα αρσενικά προσοχή κι απόσταση.
Και η εκπαίδευση συνεχίζεται...