Αυτοί που μισούν τα σκυλιά
- Thread starter George A
- Ημερομηνία δημιουργίας
Την γυναικα μου μικρή της την επεσαν ενα κοπαδι αδεσποτα και εφαγε και μία δαγκα ως αποτελεσμα ....βλέπει σκυλο από μακριά και είναι επιφυλακτική αν την ακουμπησει μπορεί και να πέσει ξέρεί ( μιλάμε για αγνωστο σκύλο και δει μεγαλοσωμα)
Παρά το δικό της το πρόβλημα και τα 2 παιδιά μας τα πηγαινε σε σκυλιά να παιζουν και να μαθαινουν , αν ειμασταν η 2 μας και περναγε κανενα στα 2 μέτρα μπορεί και να την έπερνα αγκαλιά και να ουρλιαζε με τα παιδιά το καταπίνη και δεν λεει τιποτα
Αλλο παραδοξο έχουμε την Λιζα στο σπίτι δεν ασχοληται καθόλου μα καθόλου με το σκυλί ( ταισμα , βολτα , παιχνιδι ) αλλά όταν ηταν μικρή η σκύλα μου μαζευε τα κακά της αλλά και τις τριχες ... Είναι η μόνη που της δίνει μεζέ ενώ το έχω απαγορεύσει
Θα μου πεις και τι γινεται μέσα στο σπίτι απλά τίποτα έχουν μάθει να μην ενοχλεί η μία την άλλη για παραδειγμα κάνει ηλεκτρική σκούπα και πάει προς το μέρος της Λιζας της λέει φυγε και της δειχνει το σημείο που πρέπει να παει παει η σκύλα και αφού τελειωσει από το σημείο της σκουπας ξαναπαι η σκύλα αν σηναντηθούν στον διάδρομο η μία πιανει την μία μεριά και η αλλη την αλλη και κοιταζοντε με νόημα
Εχει φοβία μεγαλη αλλά δεν τους κανει κακό τα βοηθαει και όλας
Παρά το δικό της το πρόβλημα και τα 2 παιδιά μας τα πηγαινε σε σκυλιά να παιζουν και να μαθαινουν , αν ειμασταν η 2 μας και περναγε κανενα στα 2 μέτρα μπορεί και να την έπερνα αγκαλιά και να ουρλιαζε με τα παιδιά το καταπίνη και δεν λεει τιποτα
Αλλο παραδοξο έχουμε την Λιζα στο σπίτι δεν ασχοληται καθόλου μα καθόλου με το σκυλί ( ταισμα , βολτα , παιχνιδι ) αλλά όταν ηταν μικρή η σκύλα μου μαζευε τα κακά της αλλά και τις τριχες ... Είναι η μόνη που της δίνει μεζέ ενώ το έχω απαγορεύσει
Θα μου πεις και τι γινεται μέσα στο σπίτι απλά τίποτα έχουν μάθει να μην ενοχλεί η μία την άλλη για παραδειγμα κάνει ηλεκτρική σκούπα και πάει προς το μέρος της Λιζας της λέει φυγε και της δειχνει το σημείο που πρέπει να παει παει η σκύλα και αφού τελειωσει από το σημείο της σκουπας ξαναπαι η σκύλα αν σηναντηθούν στον διάδρομο η μία πιανει την μία μεριά και η αλλη την αλλη και κοιταζοντε με νόημα
Εχει φοβία μεγαλη αλλά δεν τους κανει κακό τα βοηθαει και όλας
Μπα, διαφωνώ, μάλλον conditioning (πώς το λέμε ελληνικά?) είναι. Οι γονείς μου δε θέλανε σκύλο, ο πατέρας μου διότι η γιαγιά μου έδωσε το σκύλο του στον μπόγια (μεγάλη ιστορία) και τον σκοτώσανε και τον θυμάται ακόμα, σχεδόν 87 χρονών και κλαίει. Η μάνα μου καθότι υστερικιά Ελληνίδα με τα χαλιά και τα μικροαστικά έπιπλα. Εγώ ήθελα πάντα σκύλο σα τρελλή. Τ' αδέρφια μου αγαπούσανε τα ζώα, αλλά κάπου στο δρόμο το είδανε το όλο θέμα ως άβολο. Ο μεγάλος που με επισκέπτεται αυτή την εποχή είναι εχθρικός, αλλά βλέπω ότι αμφιταλαντεύεται και γενικώς είναι όλο λόγια. Θα μπορούσε να αλλάξει γνώμη σίγουρα υπό ορισμένες συνθήκες. Σε τελική ανάλυση το όλο ζήτημα σε τέτοιες περιπτώσεις είναι η ανεξαρτησία από όλους και η αυτοδιάθεση. Κοινώς, σταθεροποιήθηκε η ζωή μου όπως το ήθελα και πήρα σκύλο και επομένως στο σπίτι μου αποφασίζω εγώ. Το ότι είμαστε ταξίδι τώρα στο Σικάγο είναι νορμάλ και ακόμα και να ήταν φιλόζωος μέχρι αηδίας ο αδερφός μου, το Μουφ θα έπρεπε να πάει σε πανσιόν διότι έχει κρύο και δεν μπορώ να το αφήνω στο αυτοκίνητο μέσα στα γκαράζ. Σπίτι πάντως το Μουφ είχε τις συνηθισμένες του ελευθερίες και σε μια φάση που κυλιόμουνα στο πάτωμα με το Μουφ και σαχλαμαρίζαμε, έπιασα τον αδερφό μου να μας κοιτάζει σχεδόν ζηλεύοντας. Τον ξέρω 40 χρόνια τώρα, οπότε ξέρω και να διακρίνω τη ζήλεια του.
Η έννοια της φοβίας ...είναι διαφορετική απο την έννοια του μίσους.
Η φοβία σε κάτι ...εκφράζεται με το συναίσθημα του φόβου και όχι με το συναίσθημα του μίσους.
Αν με δάγκωσε στο παρελθόν ενας σκύλος ..απλά φοβάμαι τους σκύλους γιατί έχει εδραιωθεί μέσα μου η ανάμνηση αυτή και αυτομάτως κάνω την ταύτιση με οποιοδήποτε σκύλο δω.
Το μίσος θεωρώ οτι είναι <παθολογικό>...και μπορεί να αναγάγετε σε διάφορες αιτίες, πολλές απο τις οποίες αδυνατούμε να κατανοήσουμε μόνοι μας. Το μίσος ειναι δυνατό συναίσθημα και ωθεί τους ανθρώπους σε πράξεις που φαινομενικά δεν μπορούν να εξηγηθούν.
Πιστεύω οτι πολλοί άνθρωποι διακατέχονται απο φόβους ή από άλλα αρνητικά συναισθήμτα ...αλλά να έχουν πραγματικό μίσος μέσα τους προσωπικά δεν έχω συναντήσει πολλούς.
Η φοβία σε κάτι ...εκφράζεται με το συναίσθημα του φόβου και όχι με το συναίσθημα του μίσους.
Αν με δάγκωσε στο παρελθόν ενας σκύλος ..απλά φοβάμαι τους σκύλους γιατί έχει εδραιωθεί μέσα μου η ανάμνηση αυτή και αυτομάτως κάνω την ταύτιση με οποιοδήποτε σκύλο δω.
Το μίσος θεωρώ οτι είναι <παθολογικό>...και μπορεί να αναγάγετε σε διάφορες αιτίες, πολλές απο τις οποίες αδυνατούμε να κατανοήσουμε μόνοι μας. Το μίσος ειναι δυνατό συναίσθημα και ωθεί τους ανθρώπους σε πράξεις που φαινομενικά δεν μπορούν να εξηγηθούν.
Πιστεύω οτι πολλοί άνθρωποι διακατέχονται απο φόβους ή από άλλα αρνητικά συναισθήμτα ...αλλά να έχουν πραγματικό μίσος μέσα τους προσωπικά δεν έχω συναντήσει πολλούς.
Eγώ θεωρώ ότι άλλο φοβία άλλο μίσος. Όταν μία φοβία εξελιχθεί σε μίσος τότε μιλάμε για διαταραχή. Και όταν μιλάμε για μίσος μιλάμε και για αντιδράσεις επιθετικές προς το αντικείμενο του μίσους μας.
Έχω συναντήσει τέτοιο άνθρωπο, πριν τον καταγγείλω γιατί με απείλησε ότι αν με ξαναδεί με τον σκύλο θα με πυροβολησει (το έχω ξαναπεί κάπου) όποτε με έβλεπε μου διηγόταν ιστορίες που διάβασε για σκύλους που κατασπάραξαν ανθρωπους. Προφανώς ξεκίνησε κάποια φοβία το μίσος του αλλά δεν είμαι ψυχολόγος ούτε ψυχίατρος και δεν με ενδιαφέρει η ερμηνεία αλλά το αποτέλεσμα. Και μη νομίζετε ότι πρόκειται για τον τρελό του χωριού. Είναι ένας ευηποληπτος πολίτης μιας κάποιας ηλικίας με καλές σχέσεις με τους περισσότερους γειτόνους που προφανώς κρύβει καλά την διαταραχή του.
Επίσης είμαι πεπεισμένη, χωρίς δυστυχώς να έχω πιάσει ποτέ κάποιον, ότι όλες αυτές οι κακοποιήσεις σκύλων που διαβάζουμε κατά καιρούς προέρχονται από ανθρωπους που λόγω κάποιας βαθιάς ριζωμένης φοβίας μισούν τους σκύλους.
Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι συνήθως μισούμε αυτό που φοβόμαστε και δεν αφορά μόνο τους σκύλους .
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι για μένα δεν υπάρχει "υγιές" μίσος, η έννοια από μόνη της εμπεριέχει παθολογικές προεκτάσεις.
Έχω συναντήσει τέτοιο άνθρωπο, πριν τον καταγγείλω γιατί με απείλησε ότι αν με ξαναδεί με τον σκύλο θα με πυροβολησει (το έχω ξαναπεί κάπου) όποτε με έβλεπε μου διηγόταν ιστορίες που διάβασε για σκύλους που κατασπάραξαν ανθρωπους. Προφανώς ξεκίνησε κάποια φοβία το μίσος του αλλά δεν είμαι ψυχολόγος ούτε ψυχίατρος και δεν με ενδιαφέρει η ερμηνεία αλλά το αποτέλεσμα. Και μη νομίζετε ότι πρόκειται για τον τρελό του χωριού. Είναι ένας ευηποληπτος πολίτης μιας κάποιας ηλικίας με καλές σχέσεις με τους περισσότερους γειτόνους που προφανώς κρύβει καλά την διαταραχή του.
Επίσης είμαι πεπεισμένη, χωρίς δυστυχώς να έχω πιάσει ποτέ κάποιον, ότι όλες αυτές οι κακοποιήσεις σκύλων που διαβάζουμε κατά καιρούς προέρχονται από ανθρωπους που λόγω κάποιας βαθιάς ριζωμένης φοβίας μισούν τους σκύλους.
Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι συνήθως μισούμε αυτό που φοβόμαστε και δεν αφορά μόνο τους σκύλους .
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι για μένα δεν υπάρχει "υγιές" μίσος, η έννοια από μόνη της εμπεριέχει παθολογικές προεκτάσεις.
Last edited:
Κυβέλη μου αυτό το παράδειγμα που έφερες νομίζω οτι χαρακτηρίζει την εμμονή σε κάτι ...όχι το μίσος. Αυτός που μισεί προσωπικά πιστεύω οτι δεν προειδοποιεί. Απλώς πάει και κάνει αυτό που έχει στο μυαλό του χωρίς να το διατυμπανίζει.
Μην ξεχνάμε οτι όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα κατά βάθος ταλαιπωρούν και τον ίδιο τον άνθρωπο που τα αισθάνεται.
Πάω να ξαπλώσω λίγο στην ψυχιατρική μου καρέκλα .....
Μην ξεχνάμε οτι όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα κατά βάθος ταλαιπωρούν και τον ίδιο τον άνθρωπο που τα αισθάνεται.
Πάω να ξαπλώσω λίγο στην ψυχιατρική μου καρέκλα .....
Σωστόν, το περίεργο όμως είναι ότι κι εγώ την ίδια διαπαιδαγώγηση έλαβα και πάντα ήθελα σκύλο, υποψιάζομαι δε ότι το ίδιο θέλανε και τ' αδέρφια μου. Έχω επίσης παρατηρήσει ότι τον αδερφό μου τον πειράζει να βλέπει τους φίλους του να στεναχωριούνται διότι έχασαν τα σκυλιά τους, το ένα από βαθειά γηρατειά (πάνω από 20 χρονών) και το άλλο από δάγκωμα οχιάς, επομένως μάλλον προς τις ιδέες του πατέρα μου οδεύει. Προσωπικά πιστεύω ότι όλα είναι μέρος της ζωής, οπότε τι να κάνουμε? Πάντως η πλάκα είναι ότι ο αδερφός μου σήμερα κάγχαζε ότι το Μουφ ούτε που θα με έχει σκεφτεί τόσες μέρες και μάλλον θα τον πειράξει που θα έρθω να τον πάρω και να τον κόψω από το να μυρίζει κ@λους, όπως το έθεσε. Φυσικά το Μουφ με το που με μούφιασε από μακρυά, τράβαγε την κοπέλα σαν τρελλό και έπεσε απάνω μου χτυπιόμενο και γλύφοντάς με. Στο δρόμο έκλαιγε διότι ήθελε να κάτσει δίπλα μου και όχι στο πίσω κάθισμα, οπότε σταμάτησα το αυτοκίνητο να τον φέρω μπροστά και τώρα δεν έχει κουνήσει από δίπλα μου. Και δεν ήξερε καν ότι του είχα φέρει και δώρα, ένα καινούριο ατσάλινο μπωλ και ένα παιχνιδάκι για να παίζει διελκυστίνδα.
Δεν ειναι μονο οι ασχημες εμπειριες, είναι και στον άνθρωπο. Μια φορα γυρνουσα απο το δημοτικο και μου την επεσε μια αγελη με αδεσποτα, εκανα το λαθος και ετρεξα και ενα μου δαγκωσε το ποδι. Ευτυχως δεν τραυματιστηκα γιατι φορουσα μποτες. Αλλη μια φορα πηγαιναμε με τη μαμα μου βολτα και ηταν ενας απο αυτους τους εξυπνους που κυκλοφορουν τα σκυλια τους χωρις λουρια. Ειχε εναν γ.π. και ενα doberman τα οποια οταν μας ειδαν μας ορμησαν. Παρολα αυτα ουτε ποτε μου μισησα τα σκυλια ουτε μου εμεινε καποια φοβια. Ακομα και οταν ημουν μικρη και συναντουσα μια αγελη, δεν φοβομουν να περασω διπλα τους.
Με αυτο θελω να πω πως οκ, αντε να το καταλαβω οτι σου εχει μεινει φοβια με τα σκυλια γιατι καποτε καποιο σου ειχε επιτεθει, αλλα αυτο δεν ειναι λογος για να τα μισεις!!! Το μισος απεναντι στα σκυλια (και ειδικα τα καημενα τα αδεσποτακια) ειναι καθαρα δειγμα ανθρωπου με παλιοχαρακτηρα.
Με αυτο θελω να πω πως οκ, αντε να το καταλαβω οτι σου εχει μεινει φοβια με τα σκυλια γιατι καποτε καποιο σου ειχε επιτεθει, αλλα αυτο δεν ειναι λογος για να τα μισεις!!! Το μισος απεναντι στα σκυλια (και ειδικα τα καημενα τα αδεσποτακια) ειναι καθαρα δειγμα ανθρωπου με παλιοχαρακτηρα.
