Το σκυλάκι έχει εκπαιδευτεί από επαγγελματία (δεν κατάλαβα) ;
Όπως και να έχει, πρέπει να εκπαιδευτεί από επαγγελματία (καλύτερο από τον προηγούμενο, αν υπήρξε). Επίσης θα πρέπει να στειρωθεί να του μειωθεί η διάθεση να οριοθετεί τα πάντα και να κυριαρχεί τους πάντες.
Παράληλα (σήμερα κι όλας) θα πρέπει να αγοράσετε ένα φίμωτρο (καλάθι, όχι νάιλον), για στιγμές που πρέπει να του κάνετε κάτι ή να τον βγάλετε βόλτα (να του κόψετε τα νυχάκια ή να τον πάτε για εξέταση στον κτηνίατρο).
Ο εκπαιδευτής που θα προσλάβετε θα πρέπει οπωσδήποτε να κάνει πολλά μαθήματα και μέσα στο σπίτι (6 το λιγότερο) εκτός των έξω. Θα σας μάθει τόπους να του επιβληθείτε "έμμεσα" (χωρίς καβγάδες), και τους σωστούς τρόπους να τον διορθώνετε όταν παρεκτρέπεται. Το πιο συμαντικό είναι να είσαστε κι εσείς σε ΟΛΑ τα μαθήματα με τον σκύλο. Γιατί εσείς χρειάζεστε τα μαθήματα πολύ περισσότερο απ' ότι εκείνος.
Λόγο μεγέθους και συμπεριφοράς, είναι πιθανό να περάσετε μία φάση (2 εβδομάδων) όπου ο σκύλος είναι με τον οδηγό της βόλτας ΚΑΙ μέσα στο σπίτι (για να μπορείτε εύκολα να τον πιάνετε/διορθώνετε/κατεβάζετε από τα έπιπλα κλπ) αλλά ελεύθερος. Θα σας ενημερώσει ο συνάδελφος.
Ενοείται πως δεν πρέπει να κοιμάται στο δωμάτιό σας, και πως δεν πρέπει να τρώει πριν από εσάς ή μαζί σας ΠΟΤΕ ξανά. Κανονικά θα έπρεπε να του απαγορέψετε και όλα τα έπιπλα, αλλά τώρα πια είναι αργά γι' αυτό....
Έχω εκπαιδεύσει τρείς υπερβολικά επιθετικούς (με την οικογένεια κι όχι μόνο) μικρόσωμους σκύλους πρόσφατα:
Ένα Γιόρκσαιρ 3ων ετών, "Μόνο αν του μιλήσεις επιτίθεται, δεν είναι πάντα κακός..." μου είπε η ιδιοκτήτρια στην 1η συνάντηση!
Ένα Πομεράνιαν 4ων ετών που ερχόταν αρχικά σε μένα να του βάλω φίμωτρο για να μπορεί να πάει στον κτηνίατρο (ούτε η ιδιοκτήτρια μα ούτε ο κτηνίατρος δεν μπορούσαν να του το φορέσουν!). Πριν εκπαιδευτεί, η ιδιοκτήτρια τον νάρκωνε για να μπορέσει να τον χτενίσει! Ερώτηση: ΕΣΕΙΣ μπορείτε να βάλετε φίμωτρο στον δικό σας;;;;;
Ένα Κανίς Τόι 6 ετών (από τους πιο άγριους σκύλους που έχω γνωρίσει). Τρεις εκπαιδευτές πρότειναν ευθανασία. Ήταν όμως προφανές πως ο σκύλος ήταν απλά ΠΟΛΥ κακομαθημένος. Για να του φορέσω τον πνίχτη έβαλα πρώτα γάντια πυροσβέστη (τα οποία δάγκωσε με τόση λύσσα που τα γέμισε αίματα από τα ούλα του!).
Οι μικρόσωμοι τύρρανοι μπορούν εύκολα να καταστρέψουν φιλίες, γάμους, οικογένειες και την γενική αρμονία του σπιτιού. Χώρια του ότι είναι επικίνδυνοι για όλους. Το μέγεθος δεν δικαιολογεί ΚΑΘΟΛΟΥ το να κακομάθεις έναν σκύλο σε βαθμό να κινδυνεύεις από αυτόν (κι όλοι που θα τον συναντήσουν). Ελπίζω για το καλό σας να πάρετε στα σοβαρά το θέμα και να προσλάβετε ΑΜΕΣΑ έναν καλό εκπαιδευτή.
Παράληλα, ελπίζω να μην έχετε προκαταλήψεις για την στείρωση, γιατί σε τέτοιες περιπτώσεις (μικρόσωμων με υπερβολική τεστοστερόνη) βοηθάει ΠΑΡΑ πολύ (περισσότερο από οπουδήποτε αλλού).
Τέλος, μέχρι να αναλάβει το πρόβλημα ο εκπαιδευτής, θα πρέπει να βγαίνει πάντα με φίμωτρο από το σπίτι ο σκύλος σας.
Σκύλος που έχει μάθει πως τον φοβούνται και οι ΔΥΟ (τεραστίων διαστάσεων σε σχέση με τον ίδιο) ιδιοκτήτες του, θα δαγκώσει ΠΑΡΑ πολύ άνετα έναν ξένο κι ακόμη πιο άνετα ένα παιδί. Λίγο να μην προσέξετε και θα γίνει το κακό.
Νομικά, το δάγκωμα είναι δάγκωμα. Το μέγεθος του σκύλου δεν το κοιτάει ο νόμος.
Το να τον δένετε όλη μέρα απλά μεγαλώνει το πρόβλημα. Ο σκύλος πρέπει να βγαίνει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ κάθε μέρα βόλτα (2 φορές το λιγότερο). Είναι φανερό πως ούτε στο 1ο σπίτι το κάνατε αυτό (αν το κάνατε δεν θα φοβόταν τόσο πολύ να πάει βόλτα!). Ξεκινήστε από σήμερα.
Όπως και να έχει, πρέπει να εκπαιδευτεί από επαγγελματία (καλύτερο από τον προηγούμενο, αν υπήρξε). Επίσης θα πρέπει να στειρωθεί να του μειωθεί η διάθεση να οριοθετεί τα πάντα και να κυριαρχεί τους πάντες.
Παράληλα (σήμερα κι όλας) θα πρέπει να αγοράσετε ένα φίμωτρο (καλάθι, όχι νάιλον), για στιγμές που πρέπει να του κάνετε κάτι ή να τον βγάλετε βόλτα (να του κόψετε τα νυχάκια ή να τον πάτε για εξέταση στον κτηνίατρο).
Ο εκπαιδευτής που θα προσλάβετε θα πρέπει οπωσδήποτε να κάνει πολλά μαθήματα και μέσα στο σπίτι (6 το λιγότερο) εκτός των έξω. Θα σας μάθει τόπους να του επιβληθείτε "έμμεσα" (χωρίς καβγάδες), και τους σωστούς τρόπους να τον διορθώνετε όταν παρεκτρέπεται. Το πιο συμαντικό είναι να είσαστε κι εσείς σε ΟΛΑ τα μαθήματα με τον σκύλο. Γιατί εσείς χρειάζεστε τα μαθήματα πολύ περισσότερο απ' ότι εκείνος.
Λόγο μεγέθους και συμπεριφοράς, είναι πιθανό να περάσετε μία φάση (2 εβδομάδων) όπου ο σκύλος είναι με τον οδηγό της βόλτας ΚΑΙ μέσα στο σπίτι (για να μπορείτε εύκολα να τον πιάνετε/διορθώνετε/κατεβάζετε από τα έπιπλα κλπ) αλλά ελεύθερος. Θα σας ενημερώσει ο συνάδελφος.
Ενοείται πως δεν πρέπει να κοιμάται στο δωμάτιό σας, και πως δεν πρέπει να τρώει πριν από εσάς ή μαζί σας ΠΟΤΕ ξανά. Κανονικά θα έπρεπε να του απαγορέψετε και όλα τα έπιπλα, αλλά τώρα πια είναι αργά γι' αυτό....
Έχω εκπαιδεύσει τρείς υπερβολικά επιθετικούς (με την οικογένεια κι όχι μόνο) μικρόσωμους σκύλους πρόσφατα:
Ένα Γιόρκσαιρ 3ων ετών, "Μόνο αν του μιλήσεις επιτίθεται, δεν είναι πάντα κακός..." μου είπε η ιδιοκτήτρια στην 1η συνάντηση!
Ένα Πομεράνιαν 4ων ετών που ερχόταν αρχικά σε μένα να του βάλω φίμωτρο για να μπορεί να πάει στον κτηνίατρο (ούτε η ιδιοκτήτρια μα ούτε ο κτηνίατρος δεν μπορούσαν να του το φορέσουν!). Πριν εκπαιδευτεί, η ιδιοκτήτρια τον νάρκωνε για να μπορέσει να τον χτενίσει! Ερώτηση: ΕΣΕΙΣ μπορείτε να βάλετε φίμωτρο στον δικό σας;;;;;
Ένα Κανίς Τόι 6 ετών (από τους πιο άγριους σκύλους που έχω γνωρίσει). Τρεις εκπαιδευτές πρότειναν ευθανασία. Ήταν όμως προφανές πως ο σκύλος ήταν απλά ΠΟΛΥ κακομαθημένος. Για να του φορέσω τον πνίχτη έβαλα πρώτα γάντια πυροσβέστη (τα οποία δάγκωσε με τόση λύσσα που τα γέμισε αίματα από τα ούλα του!).
Οι μικρόσωμοι τύρρανοι μπορούν εύκολα να καταστρέψουν φιλίες, γάμους, οικογένειες και την γενική αρμονία του σπιτιού. Χώρια του ότι είναι επικίνδυνοι για όλους. Το μέγεθος δεν δικαιολογεί ΚΑΘΟΛΟΥ το να κακομάθεις έναν σκύλο σε βαθμό να κινδυνεύεις από αυτόν (κι όλοι που θα τον συναντήσουν). Ελπίζω για το καλό σας να πάρετε στα σοβαρά το θέμα και να προσλάβετε ΑΜΕΣΑ έναν καλό εκπαιδευτή.
Παράληλα, ελπίζω να μην έχετε προκαταλήψεις για την στείρωση, γιατί σε τέτοιες περιπτώσεις (μικρόσωμων με υπερβολική τεστοστερόνη) βοηθάει ΠΑΡΑ πολύ (περισσότερο από οπουδήποτε αλλού).
Τέλος, μέχρι να αναλάβει το πρόβλημα ο εκπαιδευτής, θα πρέπει να βγαίνει πάντα με φίμωτρο από το σπίτι ο σκύλος σας.
Σκύλος που έχει μάθει πως τον φοβούνται και οι ΔΥΟ (τεραστίων διαστάσεων σε σχέση με τον ίδιο) ιδιοκτήτες του, θα δαγκώσει ΠΑΡΑ πολύ άνετα έναν ξένο κι ακόμη πιο άνετα ένα παιδί. Λίγο να μην προσέξετε και θα γίνει το κακό.
Νομικά, το δάγκωμα είναι δάγκωμα. Το μέγεθος του σκύλου δεν το κοιτάει ο νόμος.
Το να τον δένετε όλη μέρα απλά μεγαλώνει το πρόβλημα. Ο σκύλος πρέπει να βγαίνει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ κάθε μέρα βόλτα (2 φορές το λιγότερο). Είναι φανερό πως ούτε στο 1ο σπίτι το κάνατε αυτό (αν το κάνατε δεν θα φοβόταν τόσο πολύ να πάει βόλτα!). Ξεκινήστε από σήμερα.
Last edited:
