Το θεμα της ηγεσιας εχει συζητηθει παρα πολύ στο forum. Δεν θελω να σας κουρασω για μια ακομα φορα με τα ιδια και τα ιδια.
Ωστόσο αφορμή γι αυτό το θέμα ηταν ένα προσφατο κειμενο της φίλης μου της Κάτιας:
Θα ηθελα να συπληρωσω στο κειμενο που παρεθεσα οτι ο σεβασμος εκπαιδεύεται.
Ορισμένοι άνθρωποι (το ιδιο ισχυει και για τους σκυλους) είναι γεννημενοι ηγετες, τουλαχιστον σκυλο-ηγέτες.
Ο σκυλος αναγνωριζει τον ηγετη μολις τον δει. Τον αισθανεται.
Η πλειοψηφια των ιδιοκτητων όμως είναι μεσοι άνθρωποι που χρειαζεται να εφαρμοσουν ένα «προγραμμα ηγεσιας» για να μπορεσουν να σταθουν σαν ηγετες.
Το πρόγραμμα ξεκιναει με την εφαρμογη μιας συγκεκριμενης συμπεριφορας με απόλυτη συνεπεια
Άλλοι μπορουν, αλλοι όχι. Αλλοι σκυλοι είναι υποτακτικοι και αλλοι από τη φυση τους κυριαρχικοι (νομιζω είναι ένα από τα κριτήρια επιλογης αστυνομικου ή στρατιωτικου σκυλου, αλλά ασχετο αυτή τη στιγμη).
Στον ανθρωπινο κοσμο υπηρξαν ηγετες πολιτικοι και θρησκευτικοι που ο λαός τους ακολουθησε χάρη στο προφίλ τους και φυσικα λογω της ιδεολογίας τους, που συνηθως συνεφερε τον λαό.
Η συνηθης μορφη ηγεσιας είναι με δημοκρατικες διαδικασιες, τις λεγομενες εκλογές, διαδικασια αγνωστη στο ζωικο βασιλειο.
Συχνα όμως επιβληθηκε με την έμμεση ή άμεση απειλή, με την τρομοκράτηση και τρομοκρατία, με τη βία και στην πιο ακραια περιπτωση με τα όπλα.
Το ιδιο συμβαινει και με την ηγεσια απεναντι στον σκυλο.
Υπαρχουν ολες σχεδον οι παραπανω μορφες πειθους, από τις απλές μεθοδους που εχουν σαν απαραιτητο συστατικο τον σεβασμο προς τον σκυλο, μεχρι να ζωθεί ο ιδιοκτητης pet, ο ιδιοκτητης εργασιακού σκυλου, ο εκπαιδευτης, ο αστυνομικος, ο τσομπάνης τα άρματα.
Ειτε γιατι δεν μπορει ο ιδιος αλλιώς, ειτε για να γλυτωσει χρονο, ειτε γιατι δεν διαθετει το χάρισμα της υπομονης ή της αγαπης, ειτε γιατι απλά είναι βίαιος, ειτε γιατι ετσι τον συμβουλεψε ο εμπειρος σκυλάς γειτονας.
Το θεμα είναι ότι το θεωρουν θεμιτο έως αναγκαιο και το χειροτερο ισως ότι το πιστεουν
Σε οποια κατηγορια και να ανηκει ο ιδιοκτητης, οποιο προγραμμα κι αν εφαρμοσει, θα γινει κουτσά στραβά αρχηγός ή τουλαχιστον ετσι θα νομιζει. Μεχρι να αποδειχθει το αντιθετο.
Δεν εχω να ρωτησω κατι συγκεκριμενο, αλλά θα ηθελα να γινει συζητηση. Ακομα και σκόρπια σχόλια θα μπορουσε να ειναι χρησιμα.
Ωστόσο αφορμή γι αυτό το θέμα ηταν ένα προσφατο κειμενο της φίλης μου της Κάτιας:
και το βλεπω σαν συνεχεια του θεματος της πόρτας που ανοιξα προσφατα με την παρεξηγημενη κυριαρχικη συμπεριφορα και την λαθος διαγνωση της με συνεπεια την λαθος λύση.Για να γίνεις αρχηγός της αγέλης Αρη θέλει κόπο και μεράκι..
Ο σεβασμός εμπνέεται και δεν επιβάλλεται..
Οσα εκπαιδευτικά μετρα και να πάρεις αυτόν τον σεβασμό τον καλλιεργείς εσύ μέρα με την μέρα έχοντας πάντα σαν πρώτη σου σκέψη "παρόλα αυτά"..να είσαι δίκαιος..
Τα σκυλιά είναι νοήμον οντα..
Καταλαβαίνουν το άδικο..
Θα ηθελα να συπληρωσω στο κειμενο που παρεθεσα οτι ο σεβασμος εκπαιδεύεται.
Ορισμένοι άνθρωποι (το ιδιο ισχυει και για τους σκυλους) είναι γεννημενοι ηγετες, τουλαχιστον σκυλο-ηγέτες.
Ο σκυλος αναγνωριζει τον ηγετη μολις τον δει. Τον αισθανεται.
Η πλειοψηφια των ιδιοκτητων όμως είναι μεσοι άνθρωποι που χρειαζεται να εφαρμοσουν ένα «προγραμμα ηγεσιας» για να μπορεσουν να σταθουν σαν ηγετες.
Το πρόγραμμα ξεκιναει με την εφαρμογη μιας συγκεκριμενης συμπεριφορας με απόλυτη συνεπεια
Άλλοι μπορουν, αλλοι όχι. Αλλοι σκυλοι είναι υποτακτικοι και αλλοι από τη φυση τους κυριαρχικοι (νομιζω είναι ένα από τα κριτήρια επιλογης αστυνομικου ή στρατιωτικου σκυλου, αλλά ασχετο αυτή τη στιγμη).
Στον ανθρωπινο κοσμο υπηρξαν ηγετες πολιτικοι και θρησκευτικοι που ο λαός τους ακολουθησε χάρη στο προφίλ τους και φυσικα λογω της ιδεολογίας τους, που συνηθως συνεφερε τον λαό.
Η συνηθης μορφη ηγεσιας είναι με δημοκρατικες διαδικασιες, τις λεγομενες εκλογές, διαδικασια αγνωστη στο ζωικο βασιλειο.
Συχνα όμως επιβληθηκε με την έμμεση ή άμεση απειλή, με την τρομοκράτηση και τρομοκρατία, με τη βία και στην πιο ακραια περιπτωση με τα όπλα.
Το ιδιο συμβαινει και με την ηγεσια απεναντι στον σκυλο.
Υπαρχουν ολες σχεδον οι παραπανω μορφες πειθους, από τις απλές μεθοδους που εχουν σαν απαραιτητο συστατικο τον σεβασμο προς τον σκυλο, μεχρι να ζωθεί ο ιδιοκτητης pet, ο ιδιοκτητης εργασιακού σκυλου, ο εκπαιδευτης, ο αστυνομικος, ο τσομπάνης τα άρματα.
Ειτε γιατι δεν μπορει ο ιδιος αλλιώς, ειτε για να γλυτωσει χρονο, ειτε γιατι δεν διαθετει το χάρισμα της υπομονης ή της αγαπης, ειτε γιατι απλά είναι βίαιος, ειτε γιατι ετσι τον συμβουλεψε ο εμπειρος σκυλάς γειτονας.
Το θεμα είναι ότι το θεωρουν θεμιτο έως αναγκαιο και το χειροτερο ισως ότι το πιστεουν
Σε οποια κατηγορια και να ανηκει ο ιδιοκτητης, οποιο προγραμμα κι αν εφαρμοσει, θα γινει κουτσά στραβά αρχηγός ή τουλαχιστον ετσι θα νομιζει. Μεχρι να αποδειχθει το αντιθετο.
Δεν εχω να ρωτησω κατι συγκεκριμενο, αλλά θα ηθελα να γινει συζητηση. Ακομα και σκόρπια σχόλια θα μπορουσε να ειναι χρησιμα.