Κοίτα, αυτό που λες είναι ένας γενικός κανόνας, στον οποίο, φυσικά, υπάρχουν πολλές εξαιρέσεις. Συνήθως, τα θηλυκά είναι πιο ''στρωτά'', ψιλογλυτώνεις από ακραίες (ή μη) μορφές κυριαρχικότητας, κλπ. Αλλά είναι καθαρά θέμα σκύλου κατ'εμέ.
Αν δεν το δεις από κοντά, δεν έχουν νόημα όσα λέμε. Ειδικά άμα μιλάμε για αδέσποτα, χαιρετίσματα! Πιο πολύ παίζουν ρόλο οι εμπειρίες τους, παρά το φύλο. Π.χ. φιλοξενούσα θηλυκό killer, το οποίο στόχευε λαιμό στους ανθρώπους, γιατί είχε κακοποιηθεί άσχημα. Μετά από λίγους μήνες, έγινε αρνάκι.
Ο ''μόνιμος'' σκύλος μου είναι αρσενικός, ο οποίος είναι βούτυρο με τους ανθρώπους, αλλά πολύ κυριαρχικός με τα άλλα σκυλιά.
Και τα δύο αυτά σκυλιά ήταν/είναι άψογα σε θέμα εκπαίδευσης.
Μη σηκώσει και το πόδι καμιά μέρα δεν ξέρω
