Καλησπέρα. Έχω ένα τσιουάουα 8,5 χρονών. Το τελευταίο διάστημα έχω παρατηρήσει απώλεια τριχώματος στο 1/2 της ουράς του απο τη πάνω πλευρά, απο τη βάση της ουράς μέχρι τη μέση. Απο εκείνο το σημέιο και μετά το τρίχωμα συνεχίζει κανονικά. Στην αρχή νόμιζα οτι οφείλεται στη τριβή όπως κάθεται. Γνωρίζει κανείς που μπορεί να οφείλεται?
Απώλεια τριχώματος στην ουρά
- Thread starter charly_
- Ημερομηνία δημιουργίας
Ρώτησα το γιατρό αλλα δε μου έδωσε κάποια συγκεκριμένη απάντηση γιατί οι εξετάσεις του ήταν άψογες. Για αυτό ρώτησα κ εδώ μήπως έχει παρατηρήσει κάποιος κάτι παρόμοιο.
Όχι.. Δεν έχει κανει ποτέ κάτι τέτοιο. Απλά όταν κάθεται κουλουριάζεται κ η ουρά μπαίνει απο κάτω.
Χαίρετε,
Από την φωτογραφία και το "ιστορικό" που διάβασα, θα έλεγα πως έχετε να κάνετε με τοπική μη φλεγμονώδης αλωπεκία.
Εάν δεν έχετε δει τον σκυλάκο να ξύνεται, να δαγκώνει ή να γλείφει την ουρά του ή άλλες περιοχές έντονα, είναι πιθανό να είναι ένα (ακόμα) Chihuahua με την σχετικά κοινή, μη φλεγμονώδη τοπική αλωπεκία, κάτι που παρατηρείται σε αυτή τη φυλή συχνά.
Αυτού του τύπου η αλωπεκία αρχίζει συχνά κατά τη διάρκεια της όψιμης εφηβείας ή της πρώιμης ενηλικίωσης.
Η σταδιακή αραίωση των τριχών συνήθως προχωράει στην πλήρη αλωπεκία καθώς αυτά τα σκυλιά ωριμάζουν. Η τριχόπτωση είναι συμμετρική. Μπορεί επίσης να περιλαμβάνει τις πλευρικές πτυχές των πτερυγίων του αυτιού (πτερύγια), πίσω από τα αυτιά, τους μηρούς και την κοιλιακή (κάτω) όψη του λαιμού, τον θώρακα και την κοιλιάς. Το "φαλακρό" δέρμα γίνεται δευτερευόντως υπερχρωματισμένο (σκοτεινό) με την πάροδο του χρόνου.
Δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεραπεία για την φαλάκρα των μοσχευμάτων, αλλά σε μερικούς σκύλους μπορεί να υπάρξει επανεμφάνιση του τριχώματος με χορήγηση μελατονίνης (3mg/σκύλο από το στόμα κάθε 12-24 ώρες για 3 μήνες).
Δεν είναι κάτι ανησυχητικό μια που δεν συνοδεύεται από κάτι άλλο. Αν και η απώλεια μαλλιών είναι συνήθως μη αναστρέψιμη, αυτό είναι ένα "κοσμητικό" ή "αισθητικό" πρόβλημα μόνο που δεν επηρεάζει την ποιότητα ζωής του σκύλου μας.
Να συμπληρώσω, πως "βοηθά" και ο τρόπος και οι επιφάνειες που κάθεται ο κάθε σκύλος.
Από την φωτογραφία και το "ιστορικό" που διάβασα, θα έλεγα πως έχετε να κάνετε με τοπική μη φλεγμονώδης αλωπεκία.
Εάν δεν έχετε δει τον σκυλάκο να ξύνεται, να δαγκώνει ή να γλείφει την ουρά του ή άλλες περιοχές έντονα, είναι πιθανό να είναι ένα (ακόμα) Chihuahua με την σχετικά κοινή, μη φλεγμονώδη τοπική αλωπεκία, κάτι που παρατηρείται σε αυτή τη φυλή συχνά.
Αυτού του τύπου η αλωπεκία αρχίζει συχνά κατά τη διάρκεια της όψιμης εφηβείας ή της πρώιμης ενηλικίωσης.
Η σταδιακή αραίωση των τριχών συνήθως προχωράει στην πλήρη αλωπεκία καθώς αυτά τα σκυλιά ωριμάζουν. Η τριχόπτωση είναι συμμετρική. Μπορεί επίσης να περιλαμβάνει τις πλευρικές πτυχές των πτερυγίων του αυτιού (πτερύγια), πίσω από τα αυτιά, τους μηρούς και την κοιλιακή (κάτω) όψη του λαιμού, τον θώρακα και την κοιλιάς. Το "φαλακρό" δέρμα γίνεται δευτερευόντως υπερχρωματισμένο (σκοτεινό) με την πάροδο του χρόνου.
Δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεραπεία για την φαλάκρα των μοσχευμάτων, αλλά σε μερικούς σκύλους μπορεί να υπάρξει επανεμφάνιση του τριχώματος με χορήγηση μελατονίνης (3mg/σκύλο από το στόμα κάθε 12-24 ώρες για 3 μήνες).
Δεν είναι κάτι ανησυχητικό μια που δεν συνοδεύεται από κάτι άλλο. Αν και η απώλεια μαλλιών είναι συνήθως μη αναστρέψιμη, αυτό είναι ένα "κοσμητικό" ή "αισθητικό" πρόβλημα μόνο που δεν επηρεάζει την ποιότητα ζωής του σκύλου μας.
Να συμπληρώσω, πως "βοηθά" και ο τρόπος και οι επιφάνειες που κάθεται ο κάθε σκύλος.
Θα μπορούσατε να μου πείτε τι εννοείτε όταν λέτε οτι ο ''βοηθά'' ο τρόπος και οι επιφάνειες που κάθεται ο κάθε σκύλος?
Εκεί έβαλα το "βοηθά" σε εισαγωγικά γιατί ήθελα να πω πως βοηθά στην τριχόπτωση. Αλλά μπορεί και όντως να βοηθά στο να μειωθεί. Δηλαδή, αν ο σκύλος συνηθίζει να ξαπλώνει σε τραχιές επιφάνειες (χώμα, τσιμέντο, κλπ), εκεί με την τριβή βοηθά στο να χαθεί τρίχωμα. Αν πάλι ξαπλώνει στο πλακάκι ή το παρκέ είναι λιγότερο τραχιές επιφάνειες αλλά και αυτές συνεισφέρουν στο χάσιμο τρίχας με τον καιρό. Αν ξαπλώνει σε χαλιά με σκληρό πέλος ή μοκέτες επίσης σκληρές και αυτό συνεισφέρει στην τοπική αλωπεκία.
Στρωματάκια, κρεββατάκια και πιο μαλακές επιφάνειες είναι καλύτερες για να μη χάνει τρίχωμα στα σημεία πίεσης και τριβής ο σκύλος.
Αν όντως δεν υπάρχει άλλο αίτιο (demodex, μύκητας, βακτήριο), μην ανησυχείτε. Δεν είναι κάτι που επηρεάζει την ποιότητα ζωής του σκύλου (δεν ξύνεται, δεν κάνει πληγές, δεν πονάει, δεν ενοχλείται).
Στρωματάκια, κρεββατάκια και πιο μαλακές επιφάνειες είναι καλύτερες για να μη χάνει τρίχωμα στα σημεία πίεσης και τριβής ο σκύλος.
Αν όντως δεν υπάρχει άλλο αίτιο (demodex, μύκητας, βακτήριο), μην ανησυχείτε. Δεν είναι κάτι που επηρεάζει την ποιότητα ζωής του σκύλου (δεν ξύνεται, δεν κάνει πληγές, δεν πονάει, δεν ενοχλείται).
