Αποφυγή άγχους αποχωρισμού

[Sara]

Ετοιμάζομαι για ταξίδι 10 ημερών που δεν συμπεριλαμβάνει δυστυχώς το Μουφ. Έτσι και το στείλω στην πανσιόν της κτηνιατρικής κλινικής που έχει γιατρό 24/7. Επειδή φοβάμαι μη μου ρέψει το Μουφ (σιγά μην το κάνει αλλά λέμε τώρα), διάβασα κάπου ότι γενικά με το άγχος αποχωρισμού ωφελεί να αφήνει κανείς κάποιο ρούχο του, συνήθως μπλούζα φορεμένη, μαζί με το σκύλο ώστε να ξέρει ότι θα γυρίσει ο ιδιοκτήτης. Στην αρχή που πήρα το Μουφ και που τον έπιανε άγχος όταν έφευγα για δουλειά, το έπιασα μια φορά να έχει πάρει από μόνο του μια μπλούζα μου, κάτι που δε συνηθίζει να κάνει πλέον όταν μένει μόνο του στο σπίτι.

Τι γνώμη έχετε για τη λύση της μπλούζας γενικά, όχι μόνο για τη δική μου περίπτωση?

 

[stamatia]

Έχω ακούσει πολλούς να το κάνουν. Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι οτι το σκυλί της αδελφής μου που ήταν απίστευτα δεμένη μαζί της 24 ώρες, όταν εκείνη έφευγε πήγαινε μόνη της, σκάλιζε τα σκεπάσματα στο κρεβάτι, τράβαγε τις πιζάμες της και καθόταν πάνω τους μέχρι να γυρίσει η αδελφή μου σπίτι. Πολλές φορές τις τράβαγε και μέσα στο καλάθι της και δεν σηκωνόταν με τίποτα.

 

[dimitris73]

Σαν ιδέα ακούγεται καλή, γνώση ή αντίστοιχη εμπειρία δεν έχω
Λες Sara μετά από αυτό το ταξίδι το Μουφ να γίνει μοντέλο και να τελειώσει το άγχος για τα κιλά του?

 

[Berna]

Αν θυμάμαι καλά το Μουφ το είχες αφήσει και παλαιότερα για να έρθεις Ελλάδα, πώς είχε συμπεριφερθεί τότε; Είχε άγχος αποχωρισμού;

 

[Lara_kouklara]

Ισχύει αυτό με τα ρούχα νομίζω! Όχι απαραίτητα μπλούζα βέβαια, αλλά κάτι φορεμένο. Κάλτσα ας πούμε!

 

[Berna]

Πάντως ο Κούκης όταν ήταν μικρός και έφευγα από το σπίτι, πήγαινε και κοιμόταν στις παντόφλες μου!

 

[Lara_kouklara]

Και το προηγούμενο τσιουάουα μας κουβάλαγε στην πολυθρόνα που κοιμόταν συνήθως ότι έβρισκε στο σπίτι όταν λύπαμε, παντόφλες,πουκάμισα,καλτες,πυτζαμες τα παντα!

 

[Sara]

Ελλάδα πάω και πάλι. Την τελευταία φορά που πήγα αρρώστησε φρικτά για διάφορους λόγους και νομίζω ότι πίστεψε ότι το παράτησα διότι γύρισα μετά από 6 βδομάδες και χτυπιότανε που με είδε. Συνήθως άμα τον αφήνω κάπου για ώρες ή μέρες χοροπηδάει που με βλέπει. Λόγω των ιστοριών της τελευταίας φοράς που πήγα Ελλάδα, είχα αποφασίσει ότι στο μέλλον όπου και να πάω μέσα στην Αμερική, άντε και Καναδά, θα τον παίρνω μαζί μου, γι' αυτό και κάναμε και μερικά μεγάλα ταξίδια σε περίπου 20 πολιτείες συνολικά. Προσωπικά πιστεύω ότι η Αμερική δεν είναι και πολύ μεγάλη τελικά. Το περίφημο cross-country, δηλαδή από ανατολική σε δυτική ακτή, το κάνω σε τέσσερεις μέρες και τώρα με το καινούριο αυτοκίνητο που είναι diesel, μπορώ και κάνω μέχρι 1500 χιλιόμετρα στην εθνική οδό χωρίς να σταματήσω πουθενά για βενζίνη.

Τελοσπάντων, μαύρο βράδυ θα περάσω απόψε. Μου φαίνεται ότι εγώ θα πρέπει να βάλω μια μπλούζα στο Μουφ και να την πάρω μαζί μου...

(Εννοείται ότι το Μουφ τα ΄χει πάρει πρέφα ΟΛΑ τα παραπάνω και ΗΔΗ προσπαθεί να με πείσει -μέχρι που γαύγισε κιόλας- να σηκωθώ να του δώσω τον κουβά με τα βοδινά σηκωτάκια και κατόπιν το μισό γαλόνι γιαούρτι που έφτιαξα για το μήνα!!)

 

[Veronica]

Σάρα, αν το Μουφ ήταν μικρόσωμο, θα πέταγε στην καμπίνα μαζί σου ή δεν επιτρέπουν στα υπερατλαντικά;

 

[Sara]

Δεν επιτρέπονται σκυλιά μέσα στην καμπίνα στα υπερατλαντικά εκτός κι αν πρόκειται για service dog. Άλλωστε θα ταλαιπωρηθεί γενικά πολύ και επομένως πρέπει να κάτσει εδώ που είναι.

 

[Veronica]

Βέβαια! Δεν το συζητώ! Θα πέθαινα από την αγωνία αν τον είχα cargo και τόσες ώρες!
Ασφαλείς πτήσεις να έχεις και καλή διαμονή στην πατρίδα!

 

[Berna]

Για 10 μέρες δεν αξίζει να στρεσάρεστε και εσύ και ο σκύλος πάνε-έλα 12 ώρες στο αεροπλάνο με το σκύλο στο μπαγκάζ!

Μια χαρά θα είναι το Μουφ Sara! Τι είναι 10 μέρες! Καλό ταξίδι να έχεις!

 

[Lara_kouklara]

ναι βρε Σάρα, 10 μερούλες είναι, δεν είναι και κανένας μήνας
Καλό σου ταξίδι

 

[GRDANE]

ειδικα για την σαραα...
το αγχος αποχωρισμου και οι μεθοδοι που περιγραφονται εδω γενικα στο φορουμ....
αφορα καταστασεις συνηθως αποχωρισμου για μερικες ωρες... με την παραμονη του σκυλου στο σπιτι....
για την περιπτωση ομως οπως καταλαβαινω... φιλοξενιας του σκύλου σε αντιστοιχο περιβαλον... ( ξενοδοχειο σκυλων...)
η γνωμη μου ειναι οτι μια μπλουζα... ένα αντικειμενο που τον συνδεει με το σπιτι κανει την προσαρμογη του χειροτερη.......
ειναι σε τελειως διαφορετικο περιβαλλον... ξενο απο το σπιτι και φυσιολογικα εχει οπως ολα τα σκυλια την πρωτη φορα το σύνδρομο της εγκαταλλειψης...
η συνηθεια οτι υπαρχει επιστροφη του αφεντικου και στο σπιτι συνηθως βελτιωνει παρα πολυ την συγκεκριμενη κατασταση...
ο τροπος να το ξεπερασει... ειναι μικρες και συχνες επισκεψεις στο ξενοδοχειο.... το αφηνουμε στο κεννελ για καμμια δυο ωρες
και επιστρεφουμε και τον παιρνουμε...
το διαστημα επαναλαμβανεται μεγαλωνοντας την διαρκεια αφηνοντας τον μια μερα, 2 μερες κλπ...
ετσι κλειδωνει στο μυαλο του σκυλου οτι ειναι μια παροδικη κατασταση κι οχι εγκαταλλειψη...
ως αποτελεσμα τα ταξιδια σου ανα την αμερικη με το μουφ παρεα... απο την μια σας εκαναν ευτυχισμενους και τους δυο... αλλα τωρα κανουν χειροτερη την απομακρυνση σας... με την επιστροφη σου και μετα κανα διμηνο αρχισε προγραμμα εκμαθυνσης φιλοξενιας..
ετσι το ιδιο το μουφ σε λιγο καιρο θα το αντιμετωπιζει σαν διακοπες απο την καθημερινη ρουτινα γνωριζοντας ομως οτι παντα θα υπαρχει επιστροφη στο αγαπημενο του αφεντικο... αν δε εχει ιδιαιτερη σχεση με τα ατομα του ξενοδοχειου αυτο κανει ακομα ευκολοτερη την παραμονη του εκει....

 

[Veronica]

Αν εχω καταλάβει καλά, το Μουφ μένει κι άλλες φορές εκεί, και ξέρει τα λιμέρια. Δε θα δυσκολευτεί να προσαρμοστεί.

 

[GRDANE]

ναι σωστα το μια φορα τον χρονο δεν λυνει ουτε βοηθα την κατασταση....

 

[Labrador Retriever]

Kαλο ταξιδι και ευχομαι το Μουφ να ειναι ενταξει :/

 

[aggela kara]

εγω εχω παρομοιο προβλημα.οταν φευγω απο το σπιτι,δεν σταματαει να κλαιει.τι μπορω να κανω?????οσα ατομα και αν ειναι στο σπιτι,αμα φυγει ενας καθεται στην πορτα και κλαει μεχρι να την απασχολισει καποιος αλλος.και δεν θελω να συνεχιστει για να μην εχω προβλημα με τους υπολοιπους ενοικους.τι μπορω να κανω??

 

[Sara]

Μπα, τελικά το άγχος αποχωρισμού το είχα όντως εγώ. Τούτος εδώ τα πήγε άριστα, πήρα και τηλέφωνο από Ελλάδα να δω τι κάνει και μου είπαν ότι προσαρμόστηκε μια χαρά. Βεβαίως σήμερα το πρωί που τον πήρα χόρευε σαν τον άγριο γύρω μου, μούφιαζε συνέχεια, ΔΕΝ ήθελε να φάει το φαΐ του αμέσως, κατούρησε έναν κουβά από τη χαρά του και μόνον όταν γυρίσαμε από το πάρκο αποφάσισε να φάει το πρωινό του. Χάρηκε που με είδε τελικά και χοροπηδούσε μέχρι και για ν' ανοίξω γρηγορότερα την πόρτα του σπιτιού. Ορίστε και μέρος του ελέγχου του που μου δώσανε από την πανσιόν. Όπως θα δείτε από συμπεριφορά ήταν happy camper και από όρεξη....ε, ξέρετε, πρόκειται άλλωστε για το Μουφ. Περιέργως δε μου ανέφεραν το ξερατό που ΣΙΓΟΥΡΑ έρριξε το προπερασμένο Σάββατο αφού την Παρασκευή το πρωί πήγε και έφαγε τα γιαουρτωμένα φίλτρα του καφέ με τα οποία στράγγισα το γιαούρτι που έφτιαξα. Τώρα μου απομένει να σκουπίσω το αυτοκίνητο από το σύννεφο τριχών που σήκωσε το μικρό τέρας...

 

[Berna]

Ολα καλά τελικά!