Ζέστη .... Πολύ ζέστη.... Αλλά οι βόλτες πρέπει να γίνουν. Κάνουμε συνολικά 3 βόλτες την ημέρα. Η μεγάλη φυσικά είναι το βραδάκι και εκεί δεν έχουμε κανένα πρόβλημα. Οι άλλες δύο είναι μικρές μόνο για τα απαραίτητα...
Ποιο είναι το πρόβλημά μας?
Ο μικρός μου, (2 ετών πλέον...) είναι εκπαιδευμένος στα βασικά μόνο χωρίς την βοήθεια κάποιου εκπαιδευτή. Η βόλτα γίνεται με flexi και μέχρι πριν λίγο καιρό του μάθαινα να περπατά ακριβώς δίπλα χωρίς κανένα πρόβλημα. Με κάποιες μικρές λεκτικές διορθώσεις αν δεν ακολουθούσε σωστά. Ήταν λοιπόν σε φάση που χωρίς λουρί ακολουθούσε σχεδόν άψογα. (Το χωρίς λουρί σε προστατευμένο περιβάλλον χωρίς άλλα σκυλιά).
Με το που αρχίσανε οι μεγάλες ζέστες όμως άρχισε και η ανυπακοή... Δεν περπατάει δίπλα μου πλέον αλλά τρέχει κάτω απο τις σκιές.
Πρέπει να γελάει πολύς κόσμος μαζί μας μιας και κάνει συνεχώς ζικ ζακ σχεδόν τρέχει όταν είναι στον ήλιο και περπατάει σαν χελώνα στην σκιά.
Μη φανταστείτε οτι βασανίζω το σκύλο μου... όλο αυτό για δύο τετράγωνα μέχρι να φτάσουμε στο βουνό όπου απολαμβάνει τη σκιά τον δέντρων. Εννοείτε ότι επιλέγω την ποιο σκιερή διαδρομή αλλά εχει σίγουρα και ήλιο.
Πόσο πίσω μπορεί να μας πάει αυτό στην εκπαίδευσή; Να τον ταλαιπωρώ διορθώνοντας τον συνεχώς ώστε να μένει δίπλα μου, αρα στον ήλιο ή να το παραβλέψω; Κάθε φορά που τον διορθώνω μου ρίχνει ένα βλέμμα σαν να μου λέει "Είσαι τρελή;;; Εσύ έλα διπλα μου... Εδώ έχει σκιά'
Μόνο μη μου πείτε να αρχίσω και εγώ την ίδια διαδρομή... Θα έρθει η φιλοζωική να μου τον πάρει πίσω και δε θέλω να σκέφτομαι το που θα κλείσουν εμένα....
Το βράδυ μετατρέπεται πάλι στο υπάκουο σκυλάκι που είχα τον χειμώνα.
Ποιο είναι το πρόβλημά μας?
Ο μικρός μου, (2 ετών πλέον...) είναι εκπαιδευμένος στα βασικά μόνο χωρίς την βοήθεια κάποιου εκπαιδευτή. Η βόλτα γίνεται με flexi και μέχρι πριν λίγο καιρό του μάθαινα να περπατά ακριβώς δίπλα χωρίς κανένα πρόβλημα. Με κάποιες μικρές λεκτικές διορθώσεις αν δεν ακολουθούσε σωστά. Ήταν λοιπόν σε φάση που χωρίς λουρί ακολουθούσε σχεδόν άψογα. (Το χωρίς λουρί σε προστατευμένο περιβάλλον χωρίς άλλα σκυλιά).
Με το που αρχίσανε οι μεγάλες ζέστες όμως άρχισε και η ανυπακοή... Δεν περπατάει δίπλα μου πλέον αλλά τρέχει κάτω απο τις σκιές.
Πρέπει να γελάει πολύς κόσμος μαζί μας μιας και κάνει συνεχώς ζικ ζακ σχεδόν τρέχει όταν είναι στον ήλιο και περπατάει σαν χελώνα στην σκιά.
Μη φανταστείτε οτι βασανίζω το σκύλο μου... όλο αυτό για δύο τετράγωνα μέχρι να φτάσουμε στο βουνό όπου απολαμβάνει τη σκιά τον δέντρων. Εννοείτε ότι επιλέγω την ποιο σκιερή διαδρομή αλλά εχει σίγουρα και ήλιο.
Πόσο πίσω μπορεί να μας πάει αυτό στην εκπαίδευσή; Να τον ταλαιπωρώ διορθώνοντας τον συνεχώς ώστε να μένει δίπλα μου, αρα στον ήλιο ή να το παραβλέψω; Κάθε φορά που τον διορθώνω μου ρίχνει ένα βλέμμα σαν να μου λέει "Είσαι τρελή;;; Εσύ έλα διπλα μου... Εδώ έχει σκιά'
Μόνο μη μου πείτε να αρχίσω και εγώ την ίδια διαδρομή... Θα έρθει η φιλοζωική να μου τον πάρει πίσω και δε θέλω να σκέφτομαι το που θα κλείσουν εμένα....
Το βράδυ μετατρέπεται πάλι στο υπάκουο σκυλάκι που είχα τον χειμώνα.
). Στο λέω για να μη νιώθεις μοναξιές, υπάρχουν κι άλλοι τρελοί 
