Αντίο Λιζάκι μου... (8/11/2008)

[Natassa]

Την λίζα μου την έχασα από φυσικά αίτια, λόγω ηλικίας στις 8 Νοεμβρίου...
Ήταν περίπου 13 χρόνων, από όσο υπολογίζω, γιατί την είχα βρει στον δρόμο πριν 9 χρόνια κ έγινε από τότε μέλος της οικογένειά μας κ κομμάτι της καρδιά μας κ της ζωής μας...

Δυστυχώς η καρδούλα της, την πρόδωσε εκείνο το πρωινό... Τουλάχιστον ήταν η Λώρα μαζί της κ οι γονείς μου (εγώ ήμουν κ είμαι Γερμανία τώρα με τον αρραβωνιαστικό μου).


Εύχομαι να της προσφέραμε καλή ζωή, την αγαπήσαμε πολύ-πολύ.
Το μόνο που ήθελε από εμάς, ήταν να είναι μαζί μας, παρέα μας, τίποτε άλλο...

Μακράν το καλύτερο σκυλί στον κόσμο στα μάτια μου...


Θα σε θυμάμαι πάντα ψυχή μου...

 

[Chloe]

Λυπάμαι πάρα πολύ...
Η υπογραφή σου είναι μια καλή συμβουλή για όλους μας γιατί, μοιραία, κάποια στιγμή μας αποχαιρετούν...

 

[kango1]

Λυπαμαι πολυ..

 

[ΓΕΩΡΓΙΑ]

δυστυχως ειναι αναποφευκτο....θα ειναι μια αναμνηση ομως που θα μεινει για παντα..

 

[elenamagna]

ηταν τυχερη που μεγαλωσε με τοση αγαπη!....

 

[amangos]

Δεν ξέρω τι "σχέδιο" έχει ο Θεός για εμάς, αλλά μπορώ να σου πω με σιγουριά, πως εκεί που πήγε το Λιζάκι σου, θα έχει παρέα, φίλους αγαπημένους, και θα παίζουν όλοι μαζί.

Δεν θα ξεχάσεις ποτέ, δεν ξεχνιούνται τα άτιμα. Υπομονή, θα συνηθίσεις να ζεις με την γλυκιά της ανάμνηση. Που και που, θα βγαίνει κι ένα δάκρυ από το ματι σου, αλλά οι άλλοι δεν θα μπορούν να καταλάβουν το γιατί. Δεν χρειάζεται να το εξηγήσεις, έτσι είναι, ποναει η αγάπη, αλλά είναι πλούσιοι όσοι πόνεσαν από αγάπη.

 

[Natassa]

Δεν ξέρω τι "σχέδιο" έχει ο Θεός για εμάς, αλλά μπορώ να σου πω με σιγουριά, πως εκεί που πήγε το Λιζάκι σου, θα έχει παρέα, φίλους αγαπημένους, και θα παίζουν όλοι μαζί.

Δεν θα ξεχάσεις ποτέ, δεν ξεχνιούνται τα άτιμα. Υπομονή, θα συνηθίσεις να ζεις με την γλυκιά της ανάμνηση. Που και που, θα βγαίνει κι ένα δάκρυ από το ματι σου, αλλά οι άλλοι δεν θα μπορούν να καταλάβουν το γιατί. Δεν χρειάζεται να το εξηγήσεις, έτσι είναι, ποναει η αγάπη, αλλά είναι πλούσιοι όσοι πόνεσαν από αγάπη.

πολύ όμορφο αυτό που έγραψες.
Ευχαριστώ

 

[ROTTIE]

Natassa, λυπάμαι πολύ!
Σου εύχομαι καλό κουράγιο…

 

[amangos]

πολύ όμορφο αυτό που έγραψες.
Ευχαριστώ

7 χρόνια έχουν περάσει, πονάει ακριβώς το ίδιο, απλώς έχω συνηθίσει.

Έμαθα να δινω αγάπη σε έναν άλλο σκύλο, στην αρχή φαινόταν πολύ δύσκολο, αλλά τελικά τα πράγματα αποδείχτηκαν πιο εύκολα, αλλά ο φίλος που αγάπησες και έχασες, αφήνει πάντα το κενό του στην ψυχή σου. Κι ο επόμενος, θα αφήσει κι αυτός τα σημάδια του.

 

[Natassa]

7 χρόνια έχουν περάσει, πονάει ακριβώς το ίδιο, απλώς έχω συνηθίσει.

Έμαθα να δινω αγάπη σε έναν άλλο σκύλο, στην αρχή φαινόταν πολύ δύσκολο, αλλά τελικά τα πράγματα αποδείχτηκαν πιο εύκολα, αλλά ο φίλος που αγάπησες και έχασες, αφήνει πάντα το κενό του στην ψυχή σου. Κι ο επόμενος, θα αφήσει κι αυτός τα σημάδια του.

Τη λώρα την πήρα παράλληλα με τη Λίζα. Πέρυσι βασικά ήρθε κ η Λώρα στη ζωή μας. Έδεσαν τόσο πολύ οι 2 τους. Η Λίζα ήταν σαν μητέρα για τη Λώρα, της έμαθε πολλά. Κ η μικρή πήρε πολλά καλά από το χαρακτήρα της Λίζας μου.

Η Λίζα ήταν 9 χρόνια μαζί μας. Το πιο σοφό κ καλοκάγαθο πλάσμα που γνώρισα ποτέ. Τη βρήκα 8 Νοεμβρίου του 2000 στον Περισσό όταν ήταν 2-2,5 χρόνων υπολογίζω περίπου... Την 'έχασα' 8 Νοεμβρίου του 2008. Σύμπτωση; Δεν ξέρω....

Θα τη θυμάμαι πάντα.... αυτό το ξέρω.

 

[Noela]

Τα πράγματα Νατασσάκι δεν είναι τόσο συμπτώσεις όσο νομίζουμε σκεφτόμενοι ορθολογιστικά. Ένα κομμάτι των σκυλιών που αγαπήσαμε και χάσαμε είναι πάντα μαζί μας. Δύσκολο να ξεπεράσεις τον θανατο αλλά πίστεψε με, στη σκέψη της μια μέρα θα σου έρχεται χαμόγελο αντί για δάκρυ. Η Λίζα ήταν άλλο ένα υπέροχο σκυλί που θα μείνει στις καρδιές μας.

 

[mousoudofatsa]

Natassa καλημέρα ... Λυπάμαι πολύ για την απώλεια που έχεις .. Ένα είναι σίγουρο , οτι τα χρόνια που πέρασε κοντά σας ήταν τα πιο ευτυχισμένα της. Καλό κουράγιο και σίγουρα δεν θα ήθελε να σε νιώθει έτσι αν θα ζούσε.. Πάρε δύναμη μόνο για χάρη της..

 

[fenia-fenia]

λυπάμαι πολύ... κουράγιο και να την θυμάσαι!
σίγουρα έζησε ευτυχισμένα μαζί σας!
εγώ τον κούκλο της φωτογραφίας τον έχασα 18/9/2008 και δεν πέρασε μέρα που να μην είπα κάτι για εκείνον...
μου κάνει καλό που τον αναφέρω κάθε μέρα που περνάει...

 

[Natassa]

Τα πράγματα Νατασσάκι δεν είναι τόσο συμπτώσεις όσο νομίζουμε σκεφτόμενοι ορθολογιστικά.

το πιστεύω κάθε μέρα κ περισσότερο αυτό Εφάκι μου.

Ένα κομμάτι των σκυλιών που αγαπήσαμε και χάσαμε είναι πάντα μαζί μας. Δύσκολο να ξεπεράσεις τον θανατο αλλά πίστεψε με, στη σκέψη της μια μέρα θα σου έρχεται χαμόγελο αντί για δάκρυ. Η Λίζα ήταν άλλο ένα υπέροχο σκυλί που θα μείνει στις καρδιές μας.

να 'σαι καλά βρε φιλενάδα...