Ο κοσμος του φορουμ και η ελληνικη πραγματικοτητα
Θελω να εξωτερικευσω καποιες σκεψεις μου, που πιστευω πως οσοι διαβαζουν και γραφουν στο φορουμ τους εχει προβληματισει.
Αφορμη σταθηκε μια ακομη προταση ζευγαρωματος της alithias μου με "αρσενικο ροτβαιλερ τεραστιο κατ'ευθειαν απο Γερμανια":smurf:.
Καποιες απο αυτες τις προτασεις εγιναν ειτε απο κτηνιατρους, ειτε απο εκπαιδευτες, ειτε απο pet-shopπαδες, ανθρωπους δηλαδη που εχουν σχεση και μαλιστα πολυετη με τα σκυλια. Κι ομως... το χαβα τους...
Αυτα που συζηταμε στο forum περι αδεσποτων, ζευγαρωματος, εκτροφης, υγειας, μορφολογιας, χαρακτηρα, κυνοφιλια και κυνογνωσια γενικοτερα, ποσο μακρυα ειναι τελικα με την κοινωνικα εμπεδωμενη αντιληψη και νοοτροπια περι κατοικιδιου που αλλοτε εκφραζεται με "φιλοζωικες" εκφρασεις του τυπου που μου ειπε μια κυρια παραπονομενη πως η σκυλας της ειναι παλι εγγυος, και οταν της ειπα,
"πλεον η στειρωση ειναι επεμβαση ρουτινας"
με αγριοκοιξε και μου απαντησε,
"νυστερι στο σκυλο μου δεν θα ακουμπουσει κανεις"!!!
Ενω τα κουταβακια μια χαρα τα σουταρε στα βραχια στην παραλια.
Ειτε με εκφρασεις "γιατι εχετε μονιμα δεμενο το σκυλο σας?"
"ελα μωρε σκυλος ειναι".
Πραγματικα δυο διαφορετικοι κοσμοι, ποσος δρομος χρειαζεται ακομη για να αποκτησουν εστω οσοι σχετιζονται με το σκυλο ενα επιπεδο σεβασμου προς τη δουλεια τους και τα σκυλια???
Αληθεια στην κτηνιατρικη δεν εχουν μαθηματα που να σχετιζονται με τη φιλοζωια????
Αυτα τα λιγα, θα επανελθω..
Θελω να εξωτερικευσω καποιες σκεψεις μου, που πιστευω πως οσοι διαβαζουν και γραφουν στο φορουμ τους εχει προβληματισει.
Αφορμη σταθηκε μια ακομη προταση ζευγαρωματος της alithias μου με "αρσενικο ροτβαιλερ τεραστιο κατ'ευθειαν απο Γερμανια":smurf:.
Καποιες απο αυτες τις προτασεις εγιναν ειτε απο κτηνιατρους, ειτε απο εκπαιδευτες, ειτε απο pet-shopπαδες, ανθρωπους δηλαδη που εχουν σχεση και μαλιστα πολυετη με τα σκυλια. Κι ομως... το χαβα τους...
Αυτα που συζηταμε στο forum περι αδεσποτων, ζευγαρωματος, εκτροφης, υγειας, μορφολογιας, χαρακτηρα, κυνοφιλια και κυνογνωσια γενικοτερα, ποσο μακρυα ειναι τελικα με την κοινωνικα εμπεδωμενη αντιληψη και νοοτροπια περι κατοικιδιου που αλλοτε εκφραζεται με "φιλοζωικες" εκφρασεις του τυπου που μου ειπε μια κυρια παραπονομενη πως η σκυλας της ειναι παλι εγγυος, και οταν της ειπα,
"πλεον η στειρωση ειναι επεμβαση ρουτινας"
με αγριοκοιξε και μου απαντησε,
"νυστερι στο σκυλο μου δεν θα ακουμπουσει κανεις"!!!
Ενω τα κουταβακια μια χαρα τα σουταρε στα βραχια στην παραλια.
Ειτε με εκφρασεις "γιατι εχετε μονιμα δεμενο το σκυλο σας?"
"ελα μωρε σκυλος ειναι".
Πραγματικα δυο διαφορετικοι κοσμοι, ποσος δρομος χρειαζεται ακομη για να αποκτησουν εστω οσοι σχετιζονται με το σκυλο ενα επιπεδο σεβασμου προς τη δουλεια τους και τα σκυλια???
Αληθεια στην κτηνιατρικη δεν εχουν μαθηματα που να σχετιζονται με τη φιλοζωια????
Αυτα τα λιγα, θα επανελθω..