το κουτάβι είναι μικρό σε ηλικία..
τα αυτιά της αλωπεκίδας είναι τεράστια... γεννιούνται με κάτω τα αυτάκια και σηκώνονται πολύ αργότερα...
ο τύπος της αλωπεκίδας συναντάται με όλων των ειδών τα τριχώματα... και χρώματα... κοντότριχος τύπος, μακρύτριχος μέσοτριχος και σκληρότριχος τύπος
το συγκεκριμένο κουτάβι είναι ένα από τις πρώτες φαινοτυπικές γέννες που έχουν πραγματοποιηθεί υπό την επιμέλεια της ΟΜΜΑ.
Αυτό σημαίνει ότι οι γονείς φαινοτυπικά είναι τυπικά δείγματα αλωπεκίδας, προσεκτικά διαλεγμένα ώστε να παρουσιάζουν όλα τα στοιχεία της αλωπεκίδας και στον χαρακτήρα (ενός τυπικού μικρού σκύλου αγροκτηματος, φύλαξη οικόσιτων ζώων , κυνήγι τρωκτικών από τον χώρο, χωρίς φοβίες με επιφυλακτικότητα) κατά προτεραιότητα των μεγάλων σε ηλικία ευρημάτων και απολύτως απαλλαγμένα από ιατρικά προβλήματα.
πρέπει να τονίσουμε ότι η αλωπεκίδα βάση αρχαιολογικών ευρημάτων προϋπάρχει στην χώρα μας τα τελευταία 7.500 8.000 χρόνια... δεν υπήρχε συστηματική εκτροφή και όσα δείγματα συναντώνται ακόμα και σήμερα δεν μπορούμε να θεωρήσουμε ότι είναι καθαρά δείγματα αλωπεκίδας. Τα γονίδια όμως είναι τόσο ισχυρά που υπερισχύουν των υπολοίπων επιμίξεων κι εμφανίζονται συνεχώς.
Το συγκεκριμένο είναι και καλό... έχουμε δείγματα υγιέστατων ζώων 16 17 ετών (από μαρτυρίες κατοίκων) με συμπεριφορά εφήβων... ακόμα και θυληκά σκυλιά αυτής της ηλικίας με κουτάβια.
πρόκειται για υγιέστατα ζώα απαλλαγμένα από ιατρικά προβλήματα που ταλανίζουν τις υπόλοιπες φυλές κλειστής εκτροφής.
σε αυτή την φάση λοιπών δεν μπορούμε να εγγυηθούμε ακόμα την ομοιομορφία των κουταβιών και την τελική τους ανάπτυξη σύμφωνα με το τυπικό πρότυπο. ΆΛΛΩΣΤΕ ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΟΜΜΑ στο συγκεκριμένο στάδιο.
αυτό που προσπαθεί η ΟΜΜΑ να δημιουργήσει ένα μινιμουμ πληθυσμό ικανό προς επιβίωση της φυλής... προσπαθώντας να κρατήσει διαφορετικές γραμμές ανά τόπο αλλά και μη συγγενικές μεταξύ τους....
το μεγάλο πρόβλημα για το παραπάνω είναι
ο μικρός αριθμός ευρημάτων που υπάρχει.... (πιστεύω ότι υπάρχει κι αντίστοιχο θέμα εδώ από το 2013, όταν το πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης είχε δημοσιεύσει μία μελέτη)
ο μικρός αριθμός των εθελοντών στην υπηρεσία της ΟΜΜΑ
ο μεγάλος αριθμός των ενεργών "φιλόζωων" κι αντίστοιχων οργανώσεων που υπάρχει ανά την Ελλάδα που βρίσκουν αντίστοιχα δείγματα... κι αρνούται πεισματικά να συνεργαστούν τρέχοντας να στειρώσουν άμεσα μόλις βρεθεί ανάλογο ζώο, είτε παρουσιάζοντας το ως "βρέθηκε κόργκι στην αμαλιάδα".
έπειτα από την μεγάλη παρένθεση, επιστρέφω στο θέμα...
ο μικρός Λαέρτης λοιπόν... μέχρι στιγμής έχει κάνει περήφανη την ΟΜΜΑ γιατί... οι εκπαιδευτές της έχουν πάθει σοκ από το πόσο γρήγορα αφομοιώνει κι ανταποκρίνεται στα στάδια της εκπαίδευσης που μέχρι στιγμής μόνο σε μεγαλύτερες ηλικίες σκυλιά που έχουν εκτραφεί γι αυτό το σκοπό ανταποκρίνονται!
το πως θα μοιάζει τελικά (πιθανολογούμε ένα μεγαλόσωμο αλωπεκίδι) λίγο μας ενδιαφέρει για την δουλιά που έχει επιλεγεί.
το σημαντικό είναι ότι κουβαλάει όλα τα ορμέμφυτα χαρακτηριστικά της φυλής. αντίληψη, πείσμα, επιμονή, θάρρος, θράσος, ανθρωποκεντρικότητα στο βαθμό που χρειάζεται και γνωρίζοντας τους γονείς του, πιστεύω χωρίς να είμαι σίγουρος ότι στην τελική του ανάπτυξη θα γίνει ένας τυπικός αλωπεκίδαρος!