Αδυναμίες

[markos14]

όπως λεει και ο τίτλος, σε αυτο το θέμα θα ήθελα να συζητήσουμε για τις αδυναμίες που έχουμε στους φίλους μας και γιατι ή κατι που κανει ο σκυλος μας και μας αρεσει. π.χ. εγω εχω αδυναμία στα αυτάκια του Μάρκου γιατι ειναι τοσο απαλα. όλο τα πασπατευω.
εσεις??

 

[dnassib]

Αυτάκια από βελούδο που τα δαγκώνω (απαλά!).
Ουρά που κουνιέται όλο χαρά όταν βλέπει άλλα σκυλάκια η κυραΤασούλα μου και είναι τόσο ευτυχισμένη που θέλω να την φάω! (με την καλή έννοια)
Μουσούδα που χώνεται στο λαιμό, στην μασχάλη και όπου αλλού βρει όταν έρχεται να μου ζητήσει χάδια.
Η βούλα/κουμπί που έχει στο πάνω μέρος του κεφαλιού της και με κάνει να της τραγουδάω το κλασικό 'πατάω ένα κουμπίιιιιιιιι - και βγαίνει μια μικρήηηηηηηηηηηηη!' (ΔΕΝ λέμε 'χοντρή' στο σπίτι μας!)
Και, φυσικά, η μυρωδιά της... θα την αναγνώριζα και στο πιο βαθύ σκοτάδι!

Αχ, τι ωραίο θέμα

 

[Nina+Garry]

Το γεγονός ότι από τις 5 το πρωί κάθεται και με κοιτάει ασταμάτητα μέχρι να ανοίξω τα μάτια μου για να με γλύψει και να πάμε έξω. Αν τα ανοίξω και μετά κάνω ότι κοιμάμαι κάνει θόρυβο επίτηδες, και καλά σκοντάφτει στο τραπεζάκι, κουτουτουλάει στην πόρτα...
Που γλύφει με τις ώρες μιά ουλή που έχω στο πόδι μου από εγχείρηση, σαν να θέλει να το γιάνει..
Τι πλάσματα!!

 

[Δάφνη]

Όλοι βλέπω λατρεύουμε αυτάκια!
Λατρεύω επίσης την ουρά που είναι σαν να έχει τρέσσες και αν είναι καθιστός και την κουνάει ξεσκονίζει ωραιότατα...
Μεγάλη αδυναμία στον πωπό του που λιώνει όταν του τον ξύνουμε και τουρλώνεται Επίσης, στο στέρνο του που είναι μπόλικο και τριχωτό και άσπρο και παχύ και λαχταριστό
Η μεγαλύτερη λατρεία στις ματάρες του, με αυτά τα φρύδια που τα κουνάει όλη την ώρα και κοιτάει γύρω γύρω με νόημα και κάνει γλύκες και νάζια ο παμπόνηρος

Και κάτι ακόμα, από τις ωραιότερες απρόσμενες στιγμές της ημέρας: όταν περπατάω ξυπόλητη και περνάω τυχαία πάνω από κάποιο σημείο που πριν λίγο κοιμόταν και είναι ζεστό και δεν το περιμένω... Νιώθω απίστευτα όμορφα, ένα περίεγο συναίσθημα
Αχ και η μυρωδιά... Ειδικά όταν πάει και κοιμάται στον διάδρομο που μετά μυρίζει με τις ώρες Μάρλεϋ... Το ίδιο ακριβώς, κάθομαι και παίρνω τζούρες, την λατρεύω τη μυρωδιά του!


Τον αγαπώ!

 

[HolywoodBrn]

Αδυναμίες ε; χμχμ..για να δούμε..Όταν έχασα την Ίρμα μου και εισέβαλε η Μίλβα στη ζωή μου, ήμουν προετοιμασμένη, αν χρειαζόταν, να τη χαρίσω σε κάποιον που θα μπορούσε να της δίνει όλη την αγάπη του κόσμου. Η ψυχή μου ήταν τόσο μαύρη, που δεν πίστευα ότι θα μπορούσα να ανταπεξέλθω στις απαιτήσεις ενός κουταβιού. Δε θα ήταν δίκαιο για εκείνη. Όμως αυτά τα ρημαδοκόκερ..όταν σε κοιτάζουν με τις ματάρες τις θλιμμένες..ε πόσο ν' αντέξεις. Με κέρδισε μέσα σε 2 24ωρα. Το βλέμμα της και η απίστευτη επικοινωνία που είχαμε από την αρχή. Δέθηκα μαζί της σε άλλο επίπεδο. Απο μωρό ερχόταν στην καρέκλα του γραφείου και κούρνιαζε πίσω από την πλάτη μου. Το λατρεύω όταν το κάνει αυτό κι ας λένε όλοι ότι την κακομαθαίνω. Με ξύνει με το πατουσάκι της και με κοιτάει με τα υγρά ματάκια της, για να την ανεβάσω στην καρέκλα. Επίσης, η μυρωδιά της. Αυτός ο σκύλος μοσχοβολάει πάντα. Και σε λάσπες να συρθεί, πάλι θα μοσχοβολάει.

Το Audreακι μου από την άλλη, αν και λίγο καιρό μαζί μας, είναι το πιό καλοσυνάτο πλάσμα του κόσμου. Λατρέυω τα πρωινά του Σαββάτου, που τις αφήνω ν ανέβουν και οι 2 στο κρεβάτι και κουρνιάζουν αγκαλίτσα μου. Και μετά όταν ξυπνάω που κάθονται και μου δίνουν φιλάκια με τις ώρες. Λες και έχουν να με δουν βδομάδες Αγαπώ την κεφάλα της και το "περίεργο" τρίχωμά της (μου θυμίζει sphynx ώρες ώρες), τις πράσινες ματάρες της, το κόκκινο μυτάκι της και το ότι είναι "μικρομέγαλη" και ατσούμπαλη..πιο goofy πεθαίνεις

Χαίρομαι αφάνταστα που μεγάλωσε κατά 1 μέλος η αγέλη μας και δε βλέπω την ώρα που θα γυρίσω σπίτι, θ' ανοίξω την πόρτα και θα πέσουν και οι 2 πάνω μου κλοτσοπατινάροντας :xD:

 

[maxinikol]

Λατρευα τα υγρα ματια του ορφεα μου οταν ακουμπουσε το σαγονι του στο γονατο μου και με κοιτουσε με λατρεια, οταν τον φωναζαμε η αργοτερα οταν εχασε την ακοη του και του καναμε νοηματα να ρθει που ερχοταν με τον κωλο καθιστο ολο χαρα,που εγλυφε το ματακι του γατου μου του πιπη που γεννηθηκε με συστροφη βλεφαρου και ολο δακρυζε ωσπου να τον εγχειρησουμε ,που εγλυφε καθε πληγη που ειχαμε .τι να πρωτοθυμηθω ,ολα του ηταν λατρεμενα και σημερα που τον εχω συνεχεια στο μυαλο κου μου λειπει ειναι οδυνηρο.

 

[HolywoodBrn]

Και κάτι ακόμα, από τις ωραιότερες απρόσμενες στιγμές της ημέρας: όταν περπατάω ξυπόλητη και περνάω τυχαία πάνω από κάποιο σημείο που πριν λίγο κοιμόταν και είναι ζεστό και δεν το περιμένω... Νιώθω απίστευτα όμορφα, ένα περίεγο συναίσθημα

Πολύ όμορφο αυτό που έγραψες

 

[Giannis_Rottie]

μεγαλη αδυναμια εχω στην Ροτυ για την χαιτη της...καθοτι εκει παντα εχει το πιο πλουσιο και μαλακο τριχωμα...το οποιο χαιδευω με τις ωρες! Μια αλλη αδυναμια εχω στα αυτια της,που ειναι εξισου απαλο το τριχωμα εκει..και πολλες φορες της τα πιανω απαλα..οπως πιανουμε τις λαβες στο μηχανακι και τηα τα κουναω πανω κατω! Τελος μεγαλη αδυναμια εχω στο πλατυ/μεγαλο κεφαλι της...ειναι υπεροχη αισθηση να τεντωνεις την παλαμη σου και να την χωραει τσιμα τσιμα μια τοσο μεγαλη κεφαλα!
Υ.Γ. αδυναμια εχω και στο πως πεφτουν τα μαγουλα του σκυλου...στις οσες φορες κοιμαται ανασκελα....μου ρχεται παντα να παω να τα ζουληξω...!

 

[ghelly]

η μικρή οταν εχει βρει το καταλληλο σημείο να βολευτεί για υπνο (συνηθως ως παντα κολλημένη πάνω μου) κανει ενα ξεφύσημα... ε οταν το ακουω αυτό απλά λιωνω!!!

 

[Δάφνη]

η μικρή οταν εχει βρει το καταλληλο σημείο να βολευτεί για υπνο (συνηθως ως παντα κολλημένη πάνω μου) κανει ενα ξεφύσημα... ε οταν το ακουω αυτό απλά λιωνω!!!

Και το μοσχαράκι μου το κάνει αυτό, κι εγώ τρελαίνομαι... :mrgreen:

 

[ghelly]

Και το μοσχαράκι μου το κάνει αυτό, κι εγώ τρελαίνομαι... :mrgreen:

εκεινη τη στιγμή με πιανει ενα υφος... απλά λιωωωωωωωωωνω!

 

[haviharakennel]

εμένα με σκοτώνουν και οι δυο όταν ξαπλώνουν ανάσκελα για να τους χαϊδεύω την κοιλίτσα

 

[καψοραχη]

ο τσουληθρομουρης μου!
τρελαινομαι για την καμπηλωτη μουρακλα,τις χειλαρες που κρεμονται.τα σχιστα ματακια,την ροζ κοιλια,τα σημεια πισω απο τα αυτια που τα χαιδευω και ''κοκαλωνει''το σχημα των πισω ποδιων του,την ανασα του στον λαιμο μου οταν μου χωνει την μοσχαροκεφαλη για αγκαλιες........μα εκεινο που με απογειωνει ειναι ειναι εκεινη η αντιμετωπιση οταν δεν ειμαι καλα...........οταν πεθανε η μαμα μου στο νοσοκομειο ημασταν οι δυο μας στο σπιτι και εγω ετοιμαζομουν να παω εκει....οταν με ενημερωσε η αδελφη της οτι ''εφυγε''τρελαθηκα που για μια ωρα που εφυγα για να κανω ενα μπανιο δεν την προλαβα....ειχα κατσει στον καναπε και κοιταζα με γυαλινα ματια τον τοιχο....ουτε εκλαιγα για να πω οτι το σκυλι με ακουσε ουτε φωναξα....και ξαφνικα μετα απο λιγη ωρα ανακαλυπτω οτι ο Τζοι γυρναγε ταραγμενα γυρω μου,πηγαινε στην πορτα,ξαναγυρνουσε κοντα μου και στο τελος ανεβηκε στον καναπε (ποτε δεν τον αφηνουμε και δεν το κανει) και εχωσε την μουρακλα του στην μασχαλη μου! αυτο ειναι το μεγαλειο του σκυλου μου και δεν θα το ξεχασω ποτε ποτε στην ζωη μου!!!!!



ΥΓ τωρα θα γελασετε.....αγαπω ακομα και την μυρωδια απο τις θηριωδεις πορδες!!!ναι....τοση ψυχανωμαλια!!!!!

 

[ghelly]

haviharakennel εχω γνωστη που εχει το σκυλι που περπατάμε την πλάτη... μονιμως ανασκελα για χάδια ειναι σε ολους, οπουδήποτε... να σας γνωρισω!!

καψοραχη, όσο για τις πορδες... αμαν βρε παιδι μου!

Παντως και εγώ χώνω τη μυτη μου στο μαλλι της μικρής μου. Ισως επειδη δεν εχει τριχωμα αλλα μαλλι δεν μυριζει σκυλιλας, αλλά διαφορετικά. Και πραγματικα παιρνω τη δόση μου. Λατρεύω τη μυρωδιτσα της!!!

 

[Δάφνη]

Παντως και εγώ χώνω τη μυτη μου στο μαλλι της μικρής μου. Ισως επειδη δεν εχει τριχωμα αλλα μαλλι δεν μυριζει σκυλιλας, αλλά διαφορετικά. Και πραγματικα παιρνω τη δόση μου. Λατρεύω τη μυρωδιτσα της!!!

Κι εμένα που έχει τρίχωμα κανονικό λατρεύω τη μυρωδιά του. Η διαφορά έγκειται στο ότι μυρίζει σκύλος μου και όχι απλά σκύλος... :mrgreen: (αν και γενικά δεν μου φαίνεται άσχημη η μυρωδιά των σκύλων)

 

[dnassib]

ΥΓ τωρα θα γελασετε.....αγαπω ακομα και την μυρωδια απο τις θηριωδεις πορδες!!!ναι....τοση ψυχανωμαλια!!!!!

εντάξει, τώρα... αυτό... να το κοιτάξεις!!!!!!!!!

 

[st3li0s]

Έχω αδυναμία στο ότι εκεί που κοιμάται και ακούσει κάτι, πετάγεται σαν αγουροξυπνημένος τσαλακομούρης και δεν ξέρει από που του έρχεται ο θόρυβος, πετάει κανα 2-3 γαβ γουβ και εν τέλει πηγαίνει προς την πηγή του θορύβου.

Έχω αδυναμία όταν ξυπνάει είναι σαν μαθητής της 3ης λυκείου έπειτα από 7ήμερη εκδρομή που δεν κοιμήθηκε καθόλου και ύστερα από 3-4 μερόνυχτα συνεχόμενου ύπνου λόγω της κούρασης.

Έχω αδυναμία στο ότι όταν ακούει περίεργους θορύβους με κοιτάει συνεχόμενα και τα αυτιά τρελένονται και γυρίζουν πέρα δώθε να ακούσουν καλύτερα.

Έχω αδυναμία να βάζω τα χέρια μου στην κοιλιά του.

Έχω αδυναμία στο ότι όταν μπαίνω σπίτι και είναι κάπου ξάπλα θα σηκώσει μόνο το πόδι ενώ ο υπόλοιπος δεν θα κουνηθεί.

Έχω αδυναμία στο να τον πονάω από την μανία μου να τον κατσιάσω σε σημείο που ματώνουν τα χείλια μου εσωτερικά από την μανία.

Έχω αδυναμία όταν τον βάζω να φάει και από τότε που θα ακούσει την τροφή να πέφτει στο μπολ πάει συνέχεια τα σαγόνια του "κλαπ κλαπ". Μερικές φορές σκούζει, άλλες χοροπηδάει.

Δεν μπορώ να περιγράψω τις αδυναμίες μου απέναντι στον σκύλο μου.
Όλη η ζωή μαζί του είναι μια αδυναμία. Με τα έντονα του, με τα τούτα του, με τα 'κείνα του.

 

[Δάφνη]

Έχω αδυναμία στο ότι όταν ακούει περίεργους θορύβους με κοιτάει συνεχόμενα και τα αυτιά τρελένονται και γυρίζουν πέρα δώθε να ακούσουν καλύτερα.

Αχ κι εγώ το λατρεύω αυτό! Κοιτάει σαν να ζητάει το "οκ", ότι όλα πάνε καλά, να μην ανησυχεί. :mrgreen:

Έχω αδυναμία όταν τον βάζω να φάει και από τότε που θα ακούσει την τροφή να πέφτει στο μπολ πάει συνέχεια τα σαγόνια του "κλαπ κλαπ". Μερικές φορές σκούζει, άλλες χοροπηδάει.

Κι εμάς οι χαρές που κάνει την ώρα του φαγητού είναι απερίγραπτες... Τρέχει πάνω κάτω, κάθεται με το στόμα ανοιχτό και χτυπιέται η ουρά στο πάτωμα με δύναμη και κοιτάει στα μάτια, ο παλιομούργος. Αν τον δει κανένας τρίτος θα νομίζει ότι το ταΐζουμε μιά φορά τη βδομάδα το σκυλί

Και όταν τρώμε εμείς είναι θεός, που ποτέ ποτέ δεν μας ενοχλεί, ούτε ζητιανεύει φαγητό ούτε τίποτα, απλώς κάθεται και μας κοιτάει, μυρίζει τον αέρα και γλείφεται... Αν καμιά φορά φάω στο γραφείο ή στο σαλόνι έρχεται και κάθεται καθιστός απέναντι και παρακολουθεί με γουρλωμένα μάτια... Ο πεινάλας μου *agapoylas*

 

[ntoulis]

αδυναμια στη σταση σωματος οταν με δει την πρωτη φορα της ημερας αλλα και κατα την διαρκεια της ημερας οταν με δει ξαξα αν λειπω μερικες ωρες...caterpillar και modified cobra στη γιογκα για οσους και οσες γνωριζουν..το ευχαριστω <<που υπαρχεις>> και το σ'αγαπαω <<και εγω>> στην γλωσσα των σκυλων..

δεν νομιζω να ειναι αδυναμια.. ειναι κατι που το νιωθεις αληθινα..αμοιβαια..
ενας απο τους λογους που ηρθα στη ζωη εγω και αυτος..για να <<ζησουμε>> αυτο..το αληθινο..
ενας απο τους λογους που εχω σταματησει να τρωω κρεας..για να ειμαι πιο <<καθαρος>> εσωτερικα..
και να <<βλεπω>> αλλα πραγματα στη ζωη..

 

[καψοραχη]

αδυναμια στη σταση σωματος οταν με δει την πρωτη φορα της ημερας αλλα και κατα την διαρκεια της ημερας οταν με δει ξαξα αν λειπω μερικες ωρες...caterpillar και modified cobra στη γιογκα για οσους και οσες γνωριζουν..το ευχαριστω <<που υπαρχεις>> και το σ'αγαπαω <<και εγω>> στην γλωσσα των σκυλων..

δεν νομιζω να ειναι αδυναμια.. ειναι κατι που το νιωθεις αληθινα..αμοιβαια..
ενας απο τους λογους που ηρθα στη ζωη εγω και αυτος..για να <<ζησουμε>> αυτο..το αληθινο..
ενας απο τους λογους που εχω σταματησει να τρωω κρεας..για να ειμαι πιο <<καθαρος>> εσωτερικα..
και να <<βλεπω>> αλλα πραγματα στη ζωη..

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!