Σε πολλές περιπτώσεις δεν ξέρουμε τι να κάνουμε με ένα χτυπημένο ή άρρωστο ζώο, δεν έχουμε τα χρήματα να το πάμε στον κτηνίατρο και να ακολουθήσει μια ίσως ακριβή θεραπεία και δεν έχουμε και τον χώρο ή και τον χρόνο να το περιθάλψουμε. Αν ενδιαφερθούμε όμως τελικά λύσεις υπάρχουν.
Από χθες στον κήπο της πολυκατοικίας που μένω εντόπισα μια γάτα σε κακή κατάσταση , σχεδόν ετοιμοθάνατη κρυμμένη σε θάμνους. Καθώς το συζητούσα με περιοικους αποδείχτηκε ότι πολλοί την είχαν δει όλες αυτές τις ημέρες αλλά κανείς δεν αποφάσιζε να κάνει κάτι.
Χθες ριχνοντας της μια πετσέτα πάνω της προσπάθησα να την πιάσω αλλά παρόλη την άσχημη κατάστασή της ήταν άγρια.
Σήμερα με την βοήθεια μιας γειτόνισας την πιάσαμε και την πήγαμε στον κτηνίατρο. Ο πρώτος κτηνίατρος έλειπε και ήταν η βοηθός του που εν ολίγοις μας τα παρουσίασε μαύρα και ήθελε να την ναρκώσει , αλλά δεν ρισκάραμε να ψοφήσει επι τόπου.
Τελικά επικοινωνήσαμε με την φιλοζωική της περιοχής και την πήγαμε σε άλλη κτηνίατρο με την οποία συνεργάζονται, πήραμε αίμα το οποίο το πήγαμε εμείς στο εργαστήριο επί τόπου και μας στοίχισαν οι εξετάσεις 2 € (ναι δεν κάνω πλάκα) και τώρα μένει να δούμε τα αποτελέσματα και αν το ζωντανό δεν έχει πρόβλημα με τα νεφρά του να ακολουθήσουμε θεραπεία, (θα νοσηλευτεί στην γιατρό που το πήγαμε )μετά στείρωση και μετά πάλι θα τον αφήσουμε στον κήπο μας όπου ζούσε και θα τον παρακολουθούμε (να δωθεί δύσκολο , είναι γύρω στα 12).
Γενικά ήθελα να πω σε όποιον θέλει να βοηθήσει αδέσποτα αλλά ο φόβος του μπλεξίματος και ενδεχομένως το κόστος του κτηνιάτρου τον αποτρέπει ότι εάν επικοινωνήσει με το φιλοζωικό σωματείο του Δήμου του θα του γίνουν άλλες τιμές από τον κτηνίατρο που θα το περιθάλψει και που θα συνεργάζεται με τον Δήμο. Περιμένω με αγωνια τα αποτελέσματα των εξετάσεων και είπα να γράψω την περιπέτεια του γατούλη και να δώσω και ένα μήνυμα να μην μένουμε απαθείς μπροστά σε ένα ζώο που υποφέρει.
Από χθες στον κήπο της πολυκατοικίας που μένω εντόπισα μια γάτα σε κακή κατάσταση , σχεδόν ετοιμοθάνατη κρυμμένη σε θάμνους. Καθώς το συζητούσα με περιοικους αποδείχτηκε ότι πολλοί την είχαν δει όλες αυτές τις ημέρες αλλά κανείς δεν αποφάσιζε να κάνει κάτι.
Χθες ριχνοντας της μια πετσέτα πάνω της προσπάθησα να την πιάσω αλλά παρόλη την άσχημη κατάστασή της ήταν άγρια.
Σήμερα με την βοήθεια μιας γειτόνισας την πιάσαμε και την πήγαμε στον κτηνίατρο. Ο πρώτος κτηνίατρος έλειπε και ήταν η βοηθός του που εν ολίγοις μας τα παρουσίασε μαύρα και ήθελε να την ναρκώσει , αλλά δεν ρισκάραμε να ψοφήσει επι τόπου.
Τελικά επικοινωνήσαμε με την φιλοζωική της περιοχής και την πήγαμε σε άλλη κτηνίατρο με την οποία συνεργάζονται, πήραμε αίμα το οποίο το πήγαμε εμείς στο εργαστήριο επί τόπου και μας στοίχισαν οι εξετάσεις 2 € (ναι δεν κάνω πλάκα) και τώρα μένει να δούμε τα αποτελέσματα και αν το ζωντανό δεν έχει πρόβλημα με τα νεφρά του να ακολουθήσουμε θεραπεία, (θα νοσηλευτεί στην γιατρό που το πήγαμε )μετά στείρωση και μετά πάλι θα τον αφήσουμε στον κήπο μας όπου ζούσε και θα τον παρακολουθούμε (να δωθεί δύσκολο , είναι γύρω στα 12).
Γενικά ήθελα να πω σε όποιον θέλει να βοηθήσει αδέσποτα αλλά ο φόβος του μπλεξίματος και ενδεχομένως το κόστος του κτηνιάτρου τον αποτρέπει ότι εάν επικοινωνήσει με το φιλοζωικό σωματείο του Δήμου του θα του γίνουν άλλες τιμές από τον κτηνίατρο που θα το περιθάλψει και που θα συνεργάζεται με τον Δήμο. Περιμένω με αγωνια τα αποτελέσματα των εξετάσεων και είπα να γράψω την περιπέτεια του γατούλη και να δώσω και ένα μήνυμα να μην μένουμε απαθείς μπροστά σε ένα ζώο που υποφέρει.
