Πετρο, υπηρξαν φυσικα πολλες και ουσιαστικες αλλαγες στη συμπεριφορά, αλλά όχι στα βασικα στοιχεια του χαρακτηρα. Αυτό είναι και η βαση οσων εννοουσα. Άλλο ο ελεγχος.
Επισης άλλο η ζωη μεσα σε ένα διαμερισμα μιας οικοδομης, οπου αναγκαστικα υπαρχουν κανονες και επιβαλλονται καποιες συμπεριφορες. Υπαρχουν γειτονες, επισκεπτες, φιλοι, πιτσαδόροι, κοινοχρηστάδες.
Βλεπω όμως το ταμπεραμεντο στο κτημα, οπου (πιθανον κακώς) την εχω χυμα και στην ουσια χωρις κανονες, πέρα από τους πολύ βασικους.
Συμπεριφερεται ακριβως όπως όταν την πρωτοπηρα, με τη μονη διαφορα ότι εχει πολύ περισσοτερο θαρρος, δεν βλεπει παντου εχθρους και δεν γαυγιζει συνεχεια.
Πλεον ορμαει χωρις προειδοποιηση και μονο όταν την σταματησει η περιφραξη θα αρχισει να γαυγιζει απειλητικά για να διωξει τους εν δυναμει εισβολεις με εκφοβισμο, μια και δεν μπορει να γινει εμπλοκη.
Τα βασικα στοιχεια του χαρακτηρα της, όπως κυριαρχικοτητα, έπαρση, χοντροκεφαλιά κλπ και διαφορες τασεις, απλά εξελιχτηκαν. Ουτε χαθηκαν, ουτε και μειωθηκαν.
Γι αυτό και λεω ότι στην ουσια δεν αλλαξε κατι επανω της. Ουτε και προσπαθησα να αλλαξω κατι (λες και θα μπορουσα, αλλά λεμε τωρα). Προσπαθησα μονο να ελεγξω.
Εξαλλου, τα περισσοτερα χαρακτηριστικα της ηταν ιδιαιτερα επιθυμητα. Φυσικα ορισμενα είναι λιγο εκνευριστικα όταν ζεις σε διαμερισμα.