Η Κάρλα - που το Φεβρουάριο γίνεται 10 - ...ξανάνιωσε από την ανάποδη. Η συμπεριφορά της στη βόλτα γύρισε 9 χρόνια πίσω, όταν την είχα πρωτοπάρει (7-8 μηνών τότε) και αρνιόταν να προχωρήσουμε πέρα από το σημείο όπου χάναμε την οπτική επαφή με το σπίτι. Σταματά όπως και τότε στην ίδια ακριβώς γωνία και τσιμεντώνει εκεί. Την παίρνω με το καλό, της πετάω ξύλο για να το κυνηγήσει προς την κατεύθυνση που θέλω να πάω, τίποτα. Την σέρνω - πάλι τίποτα.
Χθες την έχωσα στο αυτοκίνητο για την πάω βόλτα σε άλλο σημείο της περιοχής, με τη λογική ότι δεν έχουμε επαφή με το σπίτι. Με το που στρίψαμε και χάσαμε οπτική επαφή με το παρκαρισμένο αυτοκίνητο, το ίδιο βιολί. Τσιμέντωσε κάτω και το κεφάλι γυρισμένο πάντα προς την κατεύθυνση του αυτοκινήτου.
Σήμερα την δοκίμασα μόνη της, χωρίς την Πέππερ, πάλι τα ίδια.
Αυτό δεν είναι βόλτα πια. Θα με καταγγείλουν για κακοποίηση ότι σέρνω το σκυλί στην άσφαλτο.
Χθες την έχωσα στο αυτοκίνητο για την πάω βόλτα σε άλλο σημείο της περιοχής, με τη λογική ότι δεν έχουμε επαφή με το σπίτι. Με το που στρίψαμε και χάσαμε οπτική επαφή με το παρκαρισμένο αυτοκίνητο, το ίδιο βιολί. Τσιμέντωσε κάτω και το κεφάλι γυρισμένο πάντα προς την κατεύθυνση του αυτοκινήτου.
Σήμερα την δοκίμασα μόνη της, χωρίς την Πέππερ, πάλι τα ίδια.
Αυτό δεν είναι βόλτα πια. Θα με καταγγείλουν για κακοποίηση ότι σέρνω το σκυλί στην άσφαλτο.