Καλησπέρα στην παρέα.
Έχω κι εγώ μία σκυλίτσα την Ίρμα η οποία είναι 6 μηνών.
Την βρήκαμε μόνη της να περιφέρεται σε κάτι λιβάδια του νομού Ιωαννίνων και την πήραμε μαζί μας.
Αρχικά δεν ήταν ο σκοπός μας να την κρατήσουμε, δεν θεωρούσαμε τους εαυτούς μας (ούτε τους θεωρούμε) ικανούς κηδεμόνες για ένα κουτάβι το οποίο απαιτεί αμέριστη προσοχή και, βέβαια εκπαίδευση.
Τελικά, αποφασίσαμε να την υιοθετήσουμε, δεν εμπιστευόμουν να την αφήσουμε στο χωριό σε κάποιον γνωστό.
Απο τα μέσα Απρίλη λοιπόν, η Ίρμα μας έχει χαρίσει πολλές στιγμής γέλιου, χαράς και γνήσιας ευτυχίας. Παράλληλα όμως, ειδικά μέχρι και πριν ένα μήνα, μας είχε τεντώσει.
Τώρα είμαστε σε μια φάση που έχουμε αρχίσει να εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλον και σίγουρα έχει εξελιχθεί συμπεριφορικά παρα πολύ, σε σχέση με τις αρχές.
Άργησε παρα πολύ να βγει βόλτα, επειδή τα εμβόλια τα ολοκλήρωσε στον 5ο μήνα, και νομίζω ότι αυτό της έκανε ζημιά ως προς την κοινωνικοποίησή της με ανθρώπους και σκύλους.
Στη βόλτα είναι καλή, όμως δε δέχεται κοντά της άνθρωπο ή σκύλο. Αρχίζει να γαυγίζει ασύστολα.
Το ίδιο κάνει και όταν - σπανίως πια - έρθει κανένας άνθρωπος στο σπίτι.
Με τις γάτες δεν έχει κανένα πρόβλημα, ίσα ίσα τις πλησιάζει να τις μυρίσει και θέλει να παίξει.
Όμως τους σκυλους και τους ανθρωπους δείχνει να τους φοβάται πολύ οπότε του δίνει και καταλαβαίνει στο γαύγισμα!
Επίσης, να σημειώσω ότι βγαινει 4 φορές την ημέρα, ακριβώς επειδή μένει 8 ώρες μονη της στο πάρκο της μεχρι να γυρίσουμε από τη δουλειά. Δηλαδή την εκτονώνουμε πολύ καλά (αν μη τι άλλο όσο μπορούμε κι εμείς) και με βόλτα και με παιχνίδι.
Είχατε αντίστοιχη εμπειρία με τα σκυλάκια σας, και εάν ναι πώς το διαχειριστήκατε;
Σας ευχαριστώ πολύ, θα με ενδιέφεραν οι απόψεις σας!
Έχω κι εγώ μία σκυλίτσα την Ίρμα η οποία είναι 6 μηνών.
Την βρήκαμε μόνη της να περιφέρεται σε κάτι λιβάδια του νομού Ιωαννίνων και την πήραμε μαζί μας.
Αρχικά δεν ήταν ο σκοπός μας να την κρατήσουμε, δεν θεωρούσαμε τους εαυτούς μας (ούτε τους θεωρούμε) ικανούς κηδεμόνες για ένα κουτάβι το οποίο απαιτεί αμέριστη προσοχή και, βέβαια εκπαίδευση.
Τελικά, αποφασίσαμε να την υιοθετήσουμε, δεν εμπιστευόμουν να την αφήσουμε στο χωριό σε κάποιον γνωστό.
Απο τα μέσα Απρίλη λοιπόν, η Ίρμα μας έχει χαρίσει πολλές στιγμής γέλιου, χαράς και γνήσιας ευτυχίας. Παράλληλα όμως, ειδικά μέχρι και πριν ένα μήνα, μας είχε τεντώσει.
Τώρα είμαστε σε μια φάση που έχουμε αρχίσει να εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλον και σίγουρα έχει εξελιχθεί συμπεριφορικά παρα πολύ, σε σχέση με τις αρχές.
Άργησε παρα πολύ να βγει βόλτα, επειδή τα εμβόλια τα ολοκλήρωσε στον 5ο μήνα, και νομίζω ότι αυτό της έκανε ζημιά ως προς την κοινωνικοποίησή της με ανθρώπους και σκύλους.
Στη βόλτα είναι καλή, όμως δε δέχεται κοντά της άνθρωπο ή σκύλο. Αρχίζει να γαυγίζει ασύστολα.
Το ίδιο κάνει και όταν - σπανίως πια - έρθει κανένας άνθρωπος στο σπίτι.
Με τις γάτες δεν έχει κανένα πρόβλημα, ίσα ίσα τις πλησιάζει να τις μυρίσει και θέλει να παίξει.
Όμως τους σκυλους και τους ανθρωπους δείχνει να τους φοβάται πολύ οπότε του δίνει και καταλαβαίνει στο γαύγισμα!
Επίσης, να σημειώσω ότι βγαινει 4 φορές την ημέρα, ακριβώς επειδή μένει 8 ώρες μονη της στο πάρκο της μεχρι να γυρίσουμε από τη δουλειά. Δηλαδή την εκτονώνουμε πολύ καλά (αν μη τι άλλο όσο μπορούμε κι εμείς) και με βόλτα και με παιχνίδι.
Είχατε αντίστοιχη εμπειρία με τα σκυλάκια σας, και εάν ναι πώς το διαχειριστήκατε;
Σας ευχαριστώ πολύ, θα με ενδιέφεραν οι απόψεις σας!