Καλημέρα σας.
Ζητώ συγγνώμη σε περίπτωση δημοσίευσης του θέματος σε ακατάλληλη ενότητα, αλλα θεώρησα, ότι επειδή οι ανησυχίες μου εμπίπτουν σε πιθανά θέματα συμπεριφοράς, μπορώ να αναρτήσω εδώ. Σκέφτομαι σοβαρά να υιοθετήσω ένα σκυλάκι που εγκαταλείφθηκε πρόσφατα, το οποίο είναι περίπου ενός έτους και ημίαιμο κυνηγόσκυλο. Ζω σε ευρύχωρο διαμέρισμα. Ωστόσο, έχω τους εξής προβληματισμούς και θα ήθελα τη γνώμη σας. Γνωστοί και ένας εκπαιδευτής μου είπαν, ότι λόγω της φυλής του είναι πολύ ενεργητικός και θα δημιουργεί ζημιές, αλλα και θα γαβγίζει πολύ τις ώρες που θα απουσιάζω στη δουλειά, κάτι που με ανησυχεί και εμενα λόγω αντιδράσεων των γειτόνων. Μάλιστα, κάποιοι φίλοι μου πρότειναν να υιοθετήσω κάποιο πιο ήσυχο σκυλάκι, ώστε να μην προκύψουν τέτοια ζητήματα, αλλα εγώ κάπως συνδεθεί μαζί του και θα ήθελα να γίνει εκεινος μέλος της οικογένειας. Αναρωτιέμαι, αν η ζωή σε διαμέρισμα ειναι κατάλληλη για τετοιου είδους σκυλάκια ή αν ειναι καλύτερο να υιοθετηθεί από κηδεμόνες, που διαθέτουν και αυλη, ώστε να έχει περισσότερο χώρο για παιχνίδι. Φυσικά, προτίθεμαι να τον πηγαίνω όλες τις βόλτες που χρειάζεται, αλλα δεν ξέρω, αν θα ειναι ασφαλές να τον αφήνω να τρέχει χωρίς λουρί, καθώς στην περιοχή που ζω δεν υπάρχουν παρκα σκύλων. Μια σκέψη μου ειναι η συνεργασία με εκπαιδευτή από την πρώτη μέρα που θα έρθει στο σπίτι ο μικρός, αλλα η φράση του, οτι λογω ηλικίας και φυλης θα ειναι δύσκολο να προσαρμοστεί, με έχει κάπως θορυβήσει. Ευχαριστώ εκ των προτέρων για τις απόψεις σας και με συγχωρείτε για το μακροσκελές κείμενο.
Ζητώ συγγνώμη σε περίπτωση δημοσίευσης του θέματος σε ακατάλληλη ενότητα, αλλα θεώρησα, ότι επειδή οι ανησυχίες μου εμπίπτουν σε πιθανά θέματα συμπεριφοράς, μπορώ να αναρτήσω εδώ. Σκέφτομαι σοβαρά να υιοθετήσω ένα σκυλάκι που εγκαταλείφθηκε πρόσφατα, το οποίο είναι περίπου ενός έτους και ημίαιμο κυνηγόσκυλο. Ζω σε ευρύχωρο διαμέρισμα. Ωστόσο, έχω τους εξής προβληματισμούς και θα ήθελα τη γνώμη σας. Γνωστοί και ένας εκπαιδευτής μου είπαν, ότι λόγω της φυλής του είναι πολύ ενεργητικός και θα δημιουργεί ζημιές, αλλα και θα γαβγίζει πολύ τις ώρες που θα απουσιάζω στη δουλειά, κάτι που με ανησυχεί και εμενα λόγω αντιδράσεων των γειτόνων. Μάλιστα, κάποιοι φίλοι μου πρότειναν να υιοθετήσω κάποιο πιο ήσυχο σκυλάκι, ώστε να μην προκύψουν τέτοια ζητήματα, αλλα εγώ κάπως συνδεθεί μαζί του και θα ήθελα να γίνει εκεινος μέλος της οικογένειας. Αναρωτιέμαι, αν η ζωή σε διαμέρισμα ειναι κατάλληλη για τετοιου είδους σκυλάκια ή αν ειναι καλύτερο να υιοθετηθεί από κηδεμόνες, που διαθέτουν και αυλη, ώστε να έχει περισσότερο χώρο για παιχνίδι. Φυσικά, προτίθεμαι να τον πηγαίνω όλες τις βόλτες που χρειάζεται, αλλα δεν ξέρω, αν θα ειναι ασφαλές να τον αφήνω να τρέχει χωρίς λουρί, καθώς στην περιοχή που ζω δεν υπάρχουν παρκα σκύλων. Μια σκέψη μου ειναι η συνεργασία με εκπαιδευτή από την πρώτη μέρα που θα έρθει στο σπίτι ο μικρός, αλλα η φράση του, οτι λογω ηλικίας και φυλης θα ειναι δύσκολο να προσαρμοστεί, με έχει κάπως θορυβήσει. Ευχαριστώ εκ των προτέρων για τις απόψεις σας και με συγχωρείτε για το μακροσκελές κείμενο.