Άγχος κηδεμόνα στην βόλτα: είναι λύση η εκπαίδευση;

[trinitygr89]

Καλημέρα σε όλους!

Την περασμένη Κυριακή με βρήκε ένα κουτάβι. Την Δευτέρα πήγαμε στην κτηνίατρό μας (ο σύντροφός μου έχει ένα αρσενικό κοκόνι 8 χρονών), ελέγχθηκε η μικρή για μικροτσιπ, αλλά όσο έχω εγώ, άλλο τόσο είχε κι αυτή. Κάναμε ενδο- και έξω- αποπαρασίτωση και το πρώτο εμβόλιο. Η μικρή τελικά είναι 4.5 μηνών, 3.7 κιλά και θα μείνει... ζουμπάς!

Στο σπίτι μας έχουμε, εκτός από το κοκόνι, και έναν γάτο στειρωμένο 11 μηνών, με τον οποίο παραλίγο να έχουμε δράματα, αλλά φαίνεται πώς μέσα σε τόσο λίγες ημέρες έχουν ξεκινήσει και τα βρίσκουν (πάντα με επίβλεψη).

Τώρα, ενώ θέλω πάρα πολύ να την υιοθετήσω, μου έχουν τύχει μερικά άσχημα σκηνικά στις βόλτες με τον Bianco (το κοκόνι), με χειρότερη αυτή που δαγκώθηκα από άλλον "δεσποζόμενο" λυτό σκύλο - από βλακεία μου - πριν 2.5 χρόνια. Από τότε, μου έχει δημιουργηθεί τεράστια φοβία με τα λυτά σκυλιά, τα οποία μπορεί να μην πλησιάζουν με κακές διαθέσεις, αλλά ποτέ δεν μπορείς να το γνωρίζεις εκ των προτέρων. Επίσης, δεν είναι κι όλοι οι σκύλοι φίλοι μας. Όπως είναι λογικό, το άγχος που έχω στην βόλτα, το μεταδίδω και στον Bianco, με αποτέλεσμα να γίνεται κι αυτός πιο νευρικός.

Πιστεύετε ότι εάν πάρω την απόφαση να υιοθετήσω τελικά την μικρή, με την βοήθεια ενός καλού εκπαιδευτή θα μπορέσω να κουμαντάρω το άγχος μου; Γιατί το τελευταίο που θέλω είναι να "περάσω" την δική μου φοβία στον σκύλο.

Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας και σχωράτε με για το χαλί, αλλά είμαι newbie.

 

[sis]

Καλημέρα! Ο εκπαιδευτής δε θα μπορέσει να σε βοηθήσει να καταπολεμήσεις το άγχος. Μπορεί να σε βοηθήσει έμμεσα μέχρις ένα βαθμό, για παράδειγμα να μάθεις να "διαβάζεις" ένα σκύλο, για να αναγνωρίζεις μια συμπεριφορά. και πως - πιθανότατα - θα εξελιχθεί, ίσως πως να αποφύγεις μια συνάντηση που δε θές ή πως να αντιδράσεις αν δεν έχεις πολλά περιθώρια. Κι αυτό όμως δε λύνει υποχρεωτικά το πρόβλημά σου.
Θα πρότεινα για αρχή να δουλέψεις με έναν εκπαιδευτή και τον σκύλο που ήδη έχετε. Κάντε κανονικά μαθήματα, βγείτε έξω βόλτες σε πάρκα και δρόμους, και δες αν τα μαθήματα βοηθάνε την αυτοποποίθηση και την ηρεμία σου. Κι έτσι πάντως, καταλαβαίνεις φαντάζομαι ότι θα χρειαστεί δουλειά από μέρους σου, και μάλλον και χρόνος. Νομίζω όμως ότι θα πάρεις μια καλή ιδέα από την αρχή αν είναι κάτι που τελικά μπορείς να διαχειριστείς, κι έτσι να αποφασίσεις και τι να κάνεις με την πιτσιρίκα.
Εύκολη απάντηση δε σου έχω μάλλον

 

[trinitygr89]

Κι έτσι πάντως, καταλαβαίνεις φαντάζομαι ότι θα χρειαστεί δουλειά από μέρους σου, και μάλλον και χρόνος. Νομίζω όμως ότι θα πάρεις μια καλή ιδέα από την αρχή αν είναι κάτι που τελικά μπορείς να διαχειριστείς, κι έτσι να αποφασίσεις και τι να κάνεις με την πιτσιρίκα.
Εύκολη απάντηση δε σου έχω μάλλον

Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση!

Δεν έχω την παραμικρή υπόνοια ότι το άγχος (που σε τελική ανάλυση είναι πρωτίστως δικό μου αλλά το μεταφέρω και στον σκύλο) θα φύγει χωρίς ουσιαστική και συστηματική δουλειά από μέρους μου.

Ζούμε σε προάστιο της πόλης των Χανίων, και πολύ πρόσφατα η ψυχική μου ηρεμία κλονίστηκε ακόμα περισσότερο, καθώς είχαμε επιθέσεις στα αδέσποτα της γειτονιάς από 3 δεσποζόμενα μεγαλόσωμα σκυλιά, με πολύ κακή κατάληξη για το ένα αδεσποτάκι το οποίο κυριολεκτικά κατακρεουργήθηκε. Λίγες μέρες μετά το συμβάν, τα ίδια σκυλιά δάγκωσαν μια κοπέλα και τα σκυλιά της. Για λόγους που δεν θα ήθελα να αναφέρω, αν και η αστυνομία ενημερώθηκε, ο εν λόγω κηδεμόνας γλίτωσε το αυτόφωρο. Τα σκυλιά αυτά επανεμφανίστηκαν πριν 10 ημέρες, ενώ κάνουμε την βραδινή μας βόλτα με τον σύντροφό μου και τον Bianco. Κάλεσα την αστυνομία πανικόβλητη αφού πρώτα με είχε ακούσει όλο το τετράγωνο να φωνάζω, αλλά προφανώς και δεν είχα ανταπόκριση.

+1 άγχος και για την απόφαση της υιοθεσίας της μικρής.

 

[sis]

Δεν εννοώ ότι οι φόβοι σου είναι αδικαιολόγητοι ή ότι μεγαλοποιείς τα πράγματα, σε καμία περίπτωση. Αντικειμενικά, από ιστορίες τρόμου δυστυχώς άλλο τίποτα όταν βγαίνεις βόλτα με σκυλιά :-(

Δε μπορώ να σου πω είναι αν και πόσο μπορείς να το διαχειριστείς με τη βοήθεια του εκπαιδευτή, του συντρόφου σου, με δική σου προσπάθεια ή με ό,τι άλλο. Υποθέτω ότι αν δε σου κόβονται τα γόνατα στη σκέψη και μόνο ότι πρέπει να βγάλεις το σκύλο βόλτα, και αν δεν παραλύεις από φόβο στη θέα άλλου σκύλου (μάλλον όχι αφού κατορθώνεις να τσιρίξεις και να πάρεις την αστυνομία!), υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Πόση βελτίωση, κανείς δεν ξέρει.

Στα πρακτικά, ο φίλος μπορεί να βοηθήσει έμπρακτα, και με ενδεχόμενο να βρεθεί τελικά να κρατάει δύο λουριά στη βόλτα; Αν ναι, κερδίζεις χρόνο ώστε να δουλέψεις το άγχος σου. Αν δε μπορεί, ίσως για την ώρα να ψάξεις ένα σπίτι για τη μικρή, και αν θέλεις χρησιμοποίησε τον υπάρχοντα σκύλο να προετοιμαστείς καλύτερα για το επόμενο ουρανοκατέβατο κουτάβι!

 

[trinitygr89]

Υποθέτω ότι αν δε σου κόβονται τα γόνατα στη σκέψη και μόνο ότι πρέπει να βγάλεις το σκύλο βόλτα, και αν δεν παραλύεις από φόβο στη θέα άλλου σκύλου

Αυτό που περιγράφεις, το πέρασα την περίοδο μετά το δάγκωμα. Αλλά νομίζω ότι το έχω φέρει. Έχω λιγότερο άγχος όταν δεν είμαι μόνη μου, γιατί κατά κάποιο τρόπο νιώθω μεγαλύτερη ασφάλεια. Πλέον όταν βγαίνω μόνη μου κρατώ μαζί μου ένα μπουκάλι νερό.

Στα πρακτικά, ο φίλος μπορεί να βοηθήσει έμπρακτα, και με ενδεχόμενο να βρεθεί τελικά να κρατάει δύο λουριά στη βόλτα; Αν ναι, κερδίζεις χρόνο ώστε να δουλέψεις το άγχος σου.

Ναι, αν και για την ώρα τα βγάζουμε βόλτα μαζί, και την μικρή την κρατάω εγώ.

Για το κομμάτι της εκπαίδευσης, το ρώτησα περισσότερο με την έννοια του ότι αν έχω εκπαιδευτεί κι εγώ και ο σκύλος μου, τότε αφενός θα γνωρίζω καλύτερα το πώς να διαχειρίζομαι τυχόν περίεργες καταστάσεις (όπως σωστά ανέφερες), αλλά αφετέρου θα έχω δουλέψει με τον σκύλο μου ώστε να φτιάξει έναν καλό χαρακτήρα, με σωστή συμπεριφορά και να έχει σωστή κοινωνικοποίηση.

 

[Aliki V.]

Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση!

Δεν έχω την παραμικρή υπόνοια ότι το άγχος (που σε τελική ανάλυση είναι πρωτίστως δικό μου αλλά το μεταφέρω και στον σκύλο) θα φύγει χωρίς ουσιαστική και συστηματική δουλειά από μέρους μου.

Ζούμε σε προάστιο της πόλης των Χανίων, και πολύ πρόσφατα η ψυχική μου ηρεμία κλονίστηκε ακόμα περισσότερο, καθώς είχαμε επιθέσεις στα αδέσποτα της γειτονιάς από 3 δεσποζόμενα μεγαλόσωμα σκυλιά, με πολύ κακή κατάληξη για το ένα αδεσποτάκι το οποίο κυριολεκτικά κατακρεουργήθηκε. Λίγες μέρες μετά το συμβάν, τα ίδια σκυλιά δάγκωσαν μια κοπέλα και τα σκυλιά της. Για λόγους που δεν θα ήθελα να αναφέρω, αν και η αστυνομία ενημερώθηκε, ο εν λόγω κηδεμόνας γλίτωσε το αυτόφωρο. Τα σκυλιά αυτά επανεμφανίστηκαν πριν 10 ημέρες, ενώ κάνουμε την βραδινή μας βόλτα με τον σύντροφό μου και τον Bianco. Κάλεσα την αστυνομία πανικόβλητη αφού πρώτα με είχε ακούσει όλο το τετράγωνο να φωνάζω, αλλά προφανώς και δεν είχα ανταπόκριση.

+1 άγχος και για την απόφαση της υιοθεσίας της μικρής.

Κατ αρχήν, το ότι φοβάσαι, δεν είναι κακό-αναπηρία. Φοβάσαι γιατί κάτι σου έτυχε (πολλά δηλαδή όχι ένα) και μη νιώθεις ένοχη γι αυτό.
Κι εδώ να ρωτήσω κάτι τα έμπειρα μέλη του φόρουμ: πιστεύετε ότι αν είναι στειρωμένο το σκυλί μου, έχω λιγότερες πιθανότητες να υποστεί επίθεση από άλλα αδέσποτα/δεσποζόμενα που μπορεί κι αυτά να είναι αστείρωτα?? ή δεν έχει καμία σημασία???

 

[sis]

Για το κομμάτι της εκπαίδευσης, το ρώτησα περισσότερο με την έννοια του ότι αν έχω εκπαιδευτεί κι εγώ και ο σκύλος μου, τότε αφενός θα γνωρίζω καλύτερα το πώς να διαχειρίζομαι τυχόν περίεργες καταστάσεις (όπως σωστά ανέφερες), αλλά αφετέρου θα έχω δουλέψει με τον σκύλο μου ώστε να φτιάξει έναν καλό χαρακτήρα, με σωστή συμπεριφορά και να έχει σωστή κοινωνικοποίηση.

Αυτή η κουβέντα είναι μεγάλη... Ο εκπαιδευτής θα σου δείξει 10 πράγματα, πόσα από αυτά θα συγκρατήσεις και πόσες επαναλήψεις θα χρειαστούν στην πραγματική ζωή χωρίς τον εκπαιδευτή μέχρι να γίνουν κτήμα σου είναι άλλο θέμα Όσον αφορά στην εκπαίδευση του σκύλου, ο καλός χαρακτήρας, η σωστή συμπεριφορά και η κοινωνικοποίηση, έχουν πολύ διαφορετικό νόημα για τον καθένα. Κράτα αν θέλεις ότι η εκπαίδευση δε μπορεί να αλλάξει το χαρακτήρα, όπως επίσης ότι ένας σκύλος που δε θέλει να βλέπει άλλο σκύλο ούτε ζωγραφιστό ή που του λές ¨ελα" και σε γράφει γιατί κάτι του μύρισε παραδίπλα, δεν είναι παλιόπαιδο ούτε έχει κακή συμπεριφορά.

Δεν υποτιμώ το ρόλο της εκπαίδευσης ή του εκπαιδευτή σε καμία περίπτωση, αντιθέτως στο προτείνω ανεπιφύλακτα και πιστεύω ότι θα σε βοηθήσει. Απλά δε μπορώ να σου πω ότι με την εκπαίδευση θα λύσεις όλα τα θέματα που αναφέρεις, ξεκινώντας από το άγχος σου μέχρι τον "καλό" χαρακτήρα που θέλεις για τη μικρή.

@Aliki V. Η σύντομη απάντηση είναι ναι, σε κάποιο βαθμό. Από την άλλη, αν δε συνυπολογίσεις και την αιτία της επίθεσης, η απάντηση είναι μισή...

 

[Nymeria_12_97]

Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση!

Δεν έχω την παραμικρή υπόνοια ότι το άγχος (που σε τελική ανάλυση είναι πρωτίστως δικό μου αλλά το μεταφέρω και στον σκύλο) θα φύγει χωρίς ουσιαστική και συστηματική δουλειά από μέρους μου.

Ζούμε σε προάστιο της πόλης των Χανίων, και πολύ πρόσφατα η ψυχική μου ηρεμία κλονίστηκε ακόμα περισσότερο, καθώς είχαμε επιθέσεις στα αδέσποτα της γειτονιάς από 3 δεσποζόμενα μεγαλόσωμα σκυλιά, με πολύ κακή κατάληξη για το ένα αδεσποτάκι το οποίο κυριολεκτικά κατακρεουργήθηκε. Λίγες μέρες μετά το συμβάν, τα ίδια σκυλιά δάγκωσαν μια κοπέλα και τα σκυλιά της. Για λόγους που δεν θα ήθελα να αναφέρω, αν και η αστυνομία ενημερώθηκε, ο εν λόγω κηδεμόνας γλίτωσε το αυτόφωρο. Τα σκυλιά αυτά επανεμφανίστηκαν πριν 10 ημέρες, ενώ κάνουμε την βραδινή μας βόλτα με τον σύντροφό μου και τον Bianco. Κάλεσα την αστυνομία πανικόβλητη αφού πρώτα με είχε ακούσει όλο το τετράγωνο να φωνάζω, αλλά προφανώς και δεν είχα ανταπόκριση.

+1 άγχος και για την απόφαση της υιοθεσίας της μικρής.

Ειλικρινά στεναχωριέμαι και νευριάζω με την ανευθυνότητα ορισμένων κηδεμόνων. Δεν μπορείς να έχεις λυτό ένα σκυλί είτε είναι μεγάλο/μικρό ήμερο ή επιθετικό. Ειδικά όταν έχουν προηγηθεί δαγκώματα και άσχημες καταστάσεις.

Σε κάθε περίπτωση δεν ευθύνεσαι εσύ, ο φόβος σου είναι δικαιολογημένος. Θυμήσου όμως ότι το κακό μπορεί να συμβεί οπουδήποτε.

Προσωπικά θα συμφωνήσω στο να ρωτήσεις εκπαιδευτές. Πάρε πολλές και διαφορετικές απόψεις.
Ειλικρινά πιστεύω ότι μαζί με το σκυλί εκπαιδευόμαστε και εμείς οι ίδιοι. Από ένα σημείο και μετά μαθαίνεις να διαβάζεις και τη γλώσσα του σώματος ενός σκύλου και πως μπορείς να διαχειριστείς ορισμένες καταστάσεις. Απλά χρειάζεσαι τους κατάλληλους ανθρώπους.

Δεν μπορώ να φανταστώ πόσο ψυχοφθόρο είναι να έχεις τέτοιο άγχος, είτε κρατήσεις το κουτάβι είτε όχι.

Σου εύχομαι να πάνε όλα καλά, να μπορέσεις να αντιμετωπίσεις τους φόβους σου και να μπορέσεις να κρατήσεις τη μικρή!

Positive Thinking, always helps

 

[trinitygr89]

@sis
@Aliki V.

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας!

Σήμερα κλείνουμε 9 ημέρες φιλοξενίας, βγαίνουμε κάθε μέρα βόλτα 2-3 φορές, όλοι μαζί.
Σκέφτομαι πολύ σοβαρά να την τσιπάρω και εάν τελικά δοθεί για υιοθεσία να αλλάξει το όνομα στο τσιπ η νέα οικογένεια. Επίσης θέλω να της κάνω την βασική εκπαίδευση, και ίσως με αυτό τον τρόπο να βοηθηθώ κι εγώ.

Το πιο δύσκολο κομμάτι θα είναι όταν θα χρειαστεί να βγω μόνη μου και με τα δύο μαζί.

Σε όλο αυτό περισσότερο με αγχώνει μην πάθουν κάτι τα σκυλιά από δικιά μου βλακεία.
Αυτές τις μέρες, για τις βραδινές βόλτες πάμε επί του κεντρικού δρόμου που έχει σχετική κίνηση, ώστε να αποφύγουμε μέρη που μπορεί να βρούμε τα σκυλιά που ανέφερα πιο πάνω.

Και πάλι σας ευχαριστώ!