@TheBestBoi Έχεις μια ροπή προς την υπερβολή σχετικά με απολύτως οτιδήποτε αφορά στους σκύλους. Το αποτέλεσμα είναι τελικά να παρασύρεσαι σε γενικεύσεις και υπερβολές, τις οποίες θα αναγνώριζες ακόμα κι εσύ αν σκεφτόσουν λίγο ψύχραιμα.
Τα σκυλιά δεν είναι παιδιά, δεν είναι ενήλικες, δεν είναι γατιά, δεν είναι άλογα, δεν είναι καναρίνια, δεν είναι τίποτε άλλο/παραπάνω/παρακάτω από σκυλιά. Ως σκυλιά τα μελετάμε, ως σκυλιά τους συμπεριφερόμαστε, ακριβώς για να περνάνε όσο το δυνατόν καλύτερα, και όσο το δυνατόν πιο κοντά στη σκυλίσια ζωή που θα ζούσαν αν δεν τους κόβαμε τα μισά και παραπάνω πράγματα που τα ευχαριστούν.
Οπότε, όχι, δεν είναι δείγμα ψυχικής ασθένειας ότι ένας σκύλος κυνηγάει και σκοτώνει λαγούς, ποντίκια, κότες, γάτες, αγριογούρουνα. Δεν είναι ανισόρροπος ο σκύλος που δεν επιθυμεί να μοιραστεί τα κεκτημένα του με άλλον σκύλο και του επιτίθεται. Δε θα σταματούσαν αυτές οι συμπεριφορές αν οι σκύλοι κοιμούνταν αγκαλιά με τους ιδιοκτήτες τους, αν είχαν κάνει ΒΥ για παγκόσμιο, ή αν πήγαιναν καθημερινά τρεις βόλτες και καπάκι σκυλοπάρκο.
Επίσης ότι δε θα χρησιμοποιούσα ηλεκτρικό κολάρο στον εαυτό μου, αυτό δεν αποδεικνύει ότι είναι λάθος να το χρησιμοποιήσω στο σκύλο μου. Αν ακολουθήσω αυτό το συλλογισμό στο σκύλο δε θα πρέπει να φοράω ούτε κολλάρο ή σαμαράκι, δε θα πρέπει να τον ταϊζω ωμά κρέατα και εντόσθια, ούτε να τον βγάλω σήμερα το βράδυ χωρίς μπουφανάκι, αφού τίποτε από αυτά δεν κάνω στον εαυτό μου.
Τελος, η απάντηση «βοηθός κτηνιάτρου είμαι
άρα ξέρω από θέματα συμπεριφοράς» είναι εξίσου άκυρη με το να «διαγνώσει» ο κτηνίατρος την καθαροαιμία ενός σκύλου, ή να αποφασίσει ο εκπαιδευτής αν ο σκύλος πρέπει να πάει κορτιζόνη ή αντιφλεγμονώδη για κάποιο τραυματισμό.
Δεν ξέρω τι κάνει η θεματοθέτρια με τα σκυλιά της και πως ζουν, και αν έχουν υπάρξει λάθη στη σχέση της με τα ζώα της. Ακόμα όμως κι αν (οποιοσδήποτε ανοίγει ένα θέμα εδώ μέσα) έχει κάνει λάθος, το να της απαντάς με ένα άλλο λάθος δε θα βοηθήσει να το διορθώσει.
@Orjo Stilwell/Yin/Frawley/Koehler και εκατοντάδες άλλοι, κανείς τους δεν έχει το αλάνθαστο, και καμία μέθοδος εκπαίδευσης δεν είναι Η καλύτερη. Ο καθένας μας διαλέγει τον εκπαιδευτή/μέθοδο που του ταιριάζει. Και αν όλα έχουν πάει καλά (δηλαδή ποτέ...) έχουμε επιλέξει τον σωστό σκύλο για τον χαρακτήρα μας, ώστε να μη χρειαστεί να στραφούμε σε μεθόδους που δε μας κάθονται και πολύ καλά. Που συμβαίνει μάλλον σπάνια να έχουμε κάνει την εξαιρετική επιλογή . Οπότε, ας ξεκινήσουμε με ανταμοιβές και λιχουδιές, αλλά αν χρειαστεί, καλό θα είναι να παραμένουμε ανοιχτοί σε άλλες προτάσεις.