Γεια σας! Παρόλο που έχω γραψει κάποια λίγα πράγματα σε διαφορα σημεία για τον Ζαχαρία, αποφάσισα να ανοιξω ένα νέο thread, να σας παρουσιάσω τον τσοπανοβρωμιά μου και την καθημερινότητα μας και να σας ζητήσω κάποιες συμβουλές/ιδέες κλπ για τη διαχείρηση καταστάσεων.
Ο Ζαχαρίας έφτασε στον μαγευτικό Πειραιά από τη Χαλκιδική τον περασμενο Μαιο (αρα είναι καπου 15 μηνών). Υποθετικά υιοθέτησα ένα σκυλάκι που θα γινόταν 20-25 κιλά αλλά τελικά είναι ημιαιμο ΕΠ και εχει φτασει ήδη τα 40 (εδώ να προσθέσω οτι δεν είμαι καμιά νταρντάνα με ό,τι αυτό συνεπάγεται
).
Από όταν συνήλθε από τον τύφο (4-5 μηνων τοτε - άρα υπολογίστε πως άρχισα να τον βγάζω βόλτες τέλος Ιουνίου γιατί έπρεπε να αναρρώσει και να κανουμε και τον εμβολιασμό), άρχισε να δείχνει ότι δεν του άρεσε και πολύ ο νέος κόσμος στο σπίτι, γαβγιζε και κυρίως πήγαινε προς τα πίσω. Τελικά έγινε φίλος με όλους αυτούς που γνώρισε απο μικρούλης και τους αγαπάει πολύ. Το Σεπτέμβρη ξεκινήσαμε και εκπαίδευση την οποία και συνεχίζουμε μέχρι σήμερα απλά σε πιο αραιά διαστήματα ώστε να μάθω να τον διαχειρίζομαι μιας και είναι και ο πρώτος μου σκύλος.
Πρέπει να σημειώσω πως μέσα στο σπίτι είναι άψογος ('εχει κανει αρκετα λίγες ζημιές) και είναι και άψογος μαζί μας. Δεν έχει θέματα κτητικότητας με το φαγητό, κάθεται πχ να τον στεγνώσω με πιστολάκι, να του βάλω κολλύριο (εχει πάθει 2-3 φορες επιπεφυκίτιδα, να του πλύνω τα δόντια). Σα να λέμε τσοπάνης του γλυκού νερού! Επίσης τελευταία με αφήνει να του παρου και πράγματα απο το στόμα χωρίς πρόβλημα (στην αρχή με άφηνε, μετα είχε αρχίσει κατι γρυλίσματα (έχουμε μαλώσει ακόμα και για το ταμπελακι του αντιλυσσικου ωστε να το παρω απο το στομα του), μετά περάσαμε στη φάση της ανταλλαγής (ειχα παντα λιχουδιες, εμαθε το αστο, οποτε τα βρίσκαμε ετσι) και πλέον με αφήνει να του τα παρω!
Τρωει δυο φορες την ημέρα (πρωι μετά τη βόλτα και βράδυ μετα τη βόλτα).
Προσπαθώ να τον εκτονώνω αρκετά.
Το πρωί περπατάμε αναλογα τα κεφια 2-3 χλμ, μετά φαι και ξεκουραση μιας και εγω εργαζομαι και μετα βγαινουμε 1-2 βολτες αναλογα με τις δουλειες μου. Δηλαδή είτε θα παμε περίπατο πάλι 2-3 χλμ και μετα μια μικρή βολτίτσα πιο αργά το βράδυ είτε θα παμε σε ένα άλλο πάρκο για περπάτημα και παιχνίδι μιας και εκει εχει και σκυλοπαρκο. Στο σκυλοπάρκο κανουμε παρέα με 2 θηλυκες μεγαλοσωμες, ε και αντε και κανα κουταβι αν τυχει και περασει.
Δεν τον αφήνω με πολλα σκυλιά μιας και είναι σιγουρο πως θα μαλωσει ειδικά αν υπάρχουν θηλυκα στη μέση.
Φροντίζω να τον πηγαινω στο σκυλοπαρκο περιπου 3-4 φορες την εβδομαδα ώστε να τρεχει με την ησυχια του μιας και προφανως δεν τον αφηνω πουθενα αλλού λυτό.
Η εκπαίδευση με βοηθησε πολυ στο μαθω να τον χειριζομαι με το σώμα μου κυρίως όταν νευριάζει ή χαιρεται πολύ και τραβαει. Έχουμε φτασει σε ένα σημειο που πλεόν δεν τραβαει χωρίς λόγο! κατα κυριο λογο περπαταμε στρωτα και μαζι!
Α, επίσης να προσθέσω πως τον στείρωσα τέλος Γενάρη, δηλαδη αφου είχε κλείσει το 1 έτος.
Είδα μεγαλη διαφορα ως προς το τράβηγμα του για θηλυκα και στο οτι δε σημαδευει σαν τρελος πλεον (αρα λιγοτερο τραβηγμα).
Πάμε τώρα στα θέματα! Το βασικό μου πρόβλημα είναι η συμπεριφορά του ως προς τους ανθρωπουσ. Να πω για αρχη πως απ οσο γνωριζω, δεν εχει κακοποιηθει ποτε! Από σχεδόν 2 μηνών που τον βρηκαν παρατημενο με τον αδερφο του, ζουσε σε περιφραγμενο χωρο μεχρι 4 μηνων που τον πηρα εγω. Στην αρχή όπως προείπα ξεκινησε να "ελεγχει" ποιος μπαινει σπιτι. Μετά αυτό επεκτάθηκε και έξω μιας και αν δε συμπαθούσε κανεναν, μπορει να γαβγιζε στο δρόμο σε ανθρώπουσ. Μπορεί να περάσουμε απο 200 άτομα και να βρει εναν που δεν του αρεσει και τοτε θα πεταχτει να τραμπουκίσει. Αυτό το έχω διαχειριστεί τελευταία με τη χρήση Halti. Η αλήθεια ειναι για την ώρα με εχει βοηθησει πολύ καθώς έττσι δεν αγχωνομαι για τη συμπεριφορα αγου νιωθω ασφαλεια για τουσ γυρω μου και ο ζαχαριας φαινεται να το εχει αποδεχτει.
Να πω πως απο τελη Ιουνιου που ξεκινησαμε βολτες, τον πηγαινα καθε μερα σε παρκο με πολυ κοσμο, παιδακια, ποδηλατα, πατινια κλπ. όσο το επετρεψε ο covid, τον παιρναμε μαζι και σε καποιες καφετεριες και ταβερνες σε εξωτερικο χώρο προφανως. Στην τελευταια εκδρομη που πηγαμε ομως (τον οκτωβρη) είχαμε ενα κακο περιστατικο (δεν δαγκωσε κανεναν - κακο για την εκπαιδευση του εννοω) σε ενα εστιατορειο και μετα γαβγιζε σε ολους τους σερβιτορους για το υπολοιπο της εκδρομης - απο τοτε ειναι ολα κλειστα οποτε δεν εχουμε παει ξανα καπου.
όσον αφορά το σπίτι τωρα, είναι υπερβολικά καχύποπτος. Η διαδικασία που ακολπυθουμε είναι ότι όταν χτυπαει το κουδουνι, εαν βρίσκτεαι ο μικρος στο σαλόνι (αρα φατσα φόρα τη πορτα εισοδου), τον στελνουμε στο δωματιο οπου ειναι και το κρεβατακι του πλεον και κλεινουμε την πορτα. Ανεβαινει ο επισκεπτης, τον χαιρεταμε κλπ, και μετα παμε και βγαζουμε σιγα σιγα τον ζαχαρια, ο ζαχαριας, αρχιζει τα γαβγισματα και τισ μαγκιες, εκει τον κοβουμε με μη και τον βαζουμε πχ κατσε και μετα κατω.. μετα συνεχιζουμε να πλησιαζουμε τον επισκεπτη, παλι αν γαβγισει, τα ιδια (ωστε να του δειξουμε πως δεν ειναι επιθυμητη αυτη η συμπεριφορα).
Το θέμα ειναι οτι πχ ο ζαχαριας μπορει φαινομενικα να αποδεχτει το νεο άτομο, αλλα φαινεται πως το "ελεγχει". Δηλαδη αν καθεται ο επισκεπτης και ξαφνικα σηκωθει να παει προς το μπανιο, ειναι σχεδον σιγουρο οτι ο ζαχαριας θα πεταχτει να του γαβγισει και καποιες φορες θα κανει και ψευτοδαγκωμα, κυριως με ανοιχτο το στομα και καπου γυρω στα χερια η στα μανικια του επισκεπτη.
Σε άλλα σπίτια, δυο φορες έχει κανει και γρατζουνια σε νέο άτομο. Το ένα οκ τον φοβοταν και ενω τα πηγαιναν καλα, του εκανε μια αποτομη κινηση να του πιασει τη μουρη και ο Ζαχαριας νευριασε οποτε το δικαιολογω καπως ετσι.
Το άλλο όμως ηταν εξοικοιωμενο με τα σκυλια, ο Ζαχαριας πρωτο το γνωρισε κατω απο το σπιτι οπου γαβγιισε αλλα οκ μετα καλα, μετα οι υπολοιποι ανεβηκαμε, και οταν μετα απο καποιες ωρες γυρισε το αλλο ατομο, ο ζαχαριας στην πορτα εκανε γαβγισματα, γρυλισματα κλπ, τον κοβαμε, το ατομο εκατσε κατω στο υψος του σκυλου, τον ταισε, τον αφησε να τον μυρισει οσο ηθελε. Μετα πηγαμε ολοι σε αλλο δωματιο και το ατομο χαιδευε τον ζαχαρια και ο ζαχαριας φαινοταν κουλ.
Λιγο πριν φυγουμε, αφου ειχαμε σηκωθει ολοι και κινουμασταν στο χωρο, το ατομο σκυβει να παρει κατι απο την τσαντα του που την ειχε ακουμπισει στο πατωμα, δεν ξερω αν εκανε καποια αποτομη κινηση γιατι ημουν λιγο παραπερα και δεν το ειδα καλα αλλα οταν σηκωθηκε, ο ζαχαριας πεταχτηκε και της εκανε ψευτοδαγκωμα στο χερι (γρατζουνια) Έχετε καποια σχολια;
Να προσθεσω πως για την ωρα έχει εναν κύκλο περιπου 15 ανθρωπων που τους δεχεται μια χαρα παντου. Θα είχε νοημα πχ να του φοραω φιμωτρο ή έστω το halti μεσα στο σπιτι ώστε να μπορουμε να το δουλεψουμε ολο αυτο αντι πχ να τον κλεισω σε αλλο δωματιο; Φυσικα αναφερομαι σε επισκεπτες που εχουν την ορεξη να το δουλεψουμε και οχι σε ανθρωπουσ που φοβουνται..
Αυτός ήταν και ό λόγος που μεταφεραμε το κρεβατακι του σε αλλο δωματιο ώστε να μην ελέγχει ποιοςς μπαινει και ποιος βγαίνει και να προλαβαινει και ο αλλος ανθρωπος να χαλαρωσει και να του εξηγησουμε και πως να το χειριστει.
Συγγνώμη για το σεντονι αλλα πιστευω πως έπρεπε να περιγραψω λιγο τη γενικοτερη κατασταση! Σιγουρα λειπουν και αλλες λεπτομερειες που θα φανουν χρησιμες.
Ο Ζαχαρίας έφτασε στον μαγευτικό Πειραιά από τη Χαλκιδική τον περασμενο Μαιο (αρα είναι καπου 15 μηνών). Υποθετικά υιοθέτησα ένα σκυλάκι που θα γινόταν 20-25 κιλά αλλά τελικά είναι ημιαιμο ΕΠ και εχει φτασει ήδη τα 40 (εδώ να προσθέσω οτι δεν είμαι καμιά νταρντάνα με ό,τι αυτό συνεπάγεται
).Από όταν συνήλθε από τον τύφο (4-5 μηνων τοτε - άρα υπολογίστε πως άρχισα να τον βγάζω βόλτες τέλος Ιουνίου γιατί έπρεπε να αναρρώσει και να κανουμε και τον εμβολιασμό), άρχισε να δείχνει ότι δεν του άρεσε και πολύ ο νέος κόσμος στο σπίτι, γαβγιζε και κυρίως πήγαινε προς τα πίσω. Τελικά έγινε φίλος με όλους αυτούς που γνώρισε απο μικρούλης και τους αγαπάει πολύ. Το Σεπτέμβρη ξεκινήσαμε και εκπαίδευση την οποία και συνεχίζουμε μέχρι σήμερα απλά σε πιο αραιά διαστήματα ώστε να μάθω να τον διαχειρίζομαι μιας και είναι και ο πρώτος μου σκύλος.
Πρέπει να σημειώσω πως μέσα στο σπίτι είναι άψογος ('εχει κανει αρκετα λίγες ζημιές) και είναι και άψογος μαζί μας. Δεν έχει θέματα κτητικότητας με το φαγητό, κάθεται πχ να τον στεγνώσω με πιστολάκι, να του βάλω κολλύριο (εχει πάθει 2-3 φορες επιπεφυκίτιδα, να του πλύνω τα δόντια). Σα να λέμε τσοπάνης του γλυκού νερού! Επίσης τελευταία με αφήνει να του παρου και πράγματα απο το στόμα χωρίς πρόβλημα (στην αρχή με άφηνε, μετα είχε αρχίσει κατι γρυλίσματα (έχουμε μαλώσει ακόμα και για το ταμπελακι του αντιλυσσικου ωστε να το παρω απο το στομα του), μετά περάσαμε στη φάση της ανταλλαγής (ειχα παντα λιχουδιες, εμαθε το αστο, οποτε τα βρίσκαμε ετσι) και πλέον με αφήνει να του τα παρω!
Τρωει δυο φορες την ημέρα (πρωι μετά τη βόλτα και βράδυ μετα τη βόλτα).
Προσπαθώ να τον εκτονώνω αρκετά.
Το πρωί περπατάμε αναλογα τα κεφια 2-3 χλμ, μετά φαι και ξεκουραση μιας και εγω εργαζομαι και μετα βγαινουμε 1-2 βολτες αναλογα με τις δουλειες μου. Δηλαδή είτε θα παμε περίπατο πάλι 2-3 χλμ και μετα μια μικρή βολτίτσα πιο αργά το βράδυ είτε θα παμε σε ένα άλλο πάρκο για περπάτημα και παιχνίδι μιας και εκει εχει και σκυλοπαρκο. Στο σκυλοπάρκο κανουμε παρέα με 2 θηλυκες μεγαλοσωμες, ε και αντε και κανα κουταβι αν τυχει και περασει.
Δεν τον αφήνω με πολλα σκυλιά μιας και είναι σιγουρο πως θα μαλωσει ειδικά αν υπάρχουν θηλυκα στη μέση.
Φροντίζω να τον πηγαινω στο σκυλοπαρκο περιπου 3-4 φορες την εβδομαδα ώστε να τρεχει με την ησυχια του μιας και προφανως δεν τον αφηνω πουθενα αλλού λυτό.
Η εκπαίδευση με βοηθησε πολυ στο μαθω να τον χειριζομαι με το σώμα μου κυρίως όταν νευριάζει ή χαιρεται πολύ και τραβαει. Έχουμε φτασει σε ένα σημειο που πλεόν δεν τραβαει χωρίς λόγο! κατα κυριο λογο περπαταμε στρωτα και μαζι!
Α, επίσης να προσθέσω πως τον στείρωσα τέλος Γενάρη, δηλαδη αφου είχε κλείσει το 1 έτος.
Είδα μεγαλη διαφορα ως προς το τράβηγμα του για θηλυκα και στο οτι δε σημαδευει σαν τρελος πλεον (αρα λιγοτερο τραβηγμα).
Πάμε τώρα στα θέματα! Το βασικό μου πρόβλημα είναι η συμπεριφορά του ως προς τους ανθρωπουσ. Να πω για αρχη πως απ οσο γνωριζω, δεν εχει κακοποιηθει ποτε! Από σχεδόν 2 μηνών που τον βρηκαν παρατημενο με τον αδερφο του, ζουσε σε περιφραγμενο χωρο μεχρι 4 μηνων που τον πηρα εγω. Στην αρχή όπως προείπα ξεκινησε να "ελεγχει" ποιος μπαινει σπιτι. Μετά αυτό επεκτάθηκε και έξω μιας και αν δε συμπαθούσε κανεναν, μπορει να γαβγιζε στο δρόμο σε ανθρώπουσ. Μπορεί να περάσουμε απο 200 άτομα και να βρει εναν που δεν του αρεσει και τοτε θα πεταχτει να τραμπουκίσει. Αυτό το έχω διαχειριστεί τελευταία με τη χρήση Halti. Η αλήθεια ειναι για την ώρα με εχει βοηθησει πολύ καθώς έττσι δεν αγχωνομαι για τη συμπεριφορα αγου νιωθω ασφαλεια για τουσ γυρω μου και ο ζαχαριας φαινεται να το εχει αποδεχτει.
Να πω πως απο τελη Ιουνιου που ξεκινησαμε βολτες, τον πηγαινα καθε μερα σε παρκο με πολυ κοσμο, παιδακια, ποδηλατα, πατινια κλπ. όσο το επετρεψε ο covid, τον παιρναμε μαζι και σε καποιες καφετεριες και ταβερνες σε εξωτερικο χώρο προφανως. Στην τελευταια εκδρομη που πηγαμε ομως (τον οκτωβρη) είχαμε ενα κακο περιστατικο (δεν δαγκωσε κανεναν - κακο για την εκπαιδευση του εννοω) σε ενα εστιατορειο και μετα γαβγιζε σε ολους τους σερβιτορους για το υπολοιπο της εκδρομης - απο τοτε ειναι ολα κλειστα οποτε δεν εχουμε παει ξανα καπου.
όσον αφορά το σπίτι τωρα, είναι υπερβολικά καχύποπτος. Η διαδικασία που ακολπυθουμε είναι ότι όταν χτυπαει το κουδουνι, εαν βρίσκτεαι ο μικρος στο σαλόνι (αρα φατσα φόρα τη πορτα εισοδου), τον στελνουμε στο δωματιο οπου ειναι και το κρεβατακι του πλεον και κλεινουμε την πορτα. Ανεβαινει ο επισκεπτης, τον χαιρεταμε κλπ, και μετα παμε και βγαζουμε σιγα σιγα τον ζαχαρια, ο ζαχαριας, αρχιζει τα γαβγισματα και τισ μαγκιες, εκει τον κοβουμε με μη και τον βαζουμε πχ κατσε και μετα κατω.. μετα συνεχιζουμε να πλησιαζουμε τον επισκεπτη, παλι αν γαβγισει, τα ιδια (ωστε να του δειξουμε πως δεν ειναι επιθυμητη αυτη η συμπεριφορα).
Το θέμα ειναι οτι πχ ο ζαχαριας μπορει φαινομενικα να αποδεχτει το νεο άτομο, αλλα φαινεται πως το "ελεγχει". Δηλαδη αν καθεται ο επισκεπτης και ξαφνικα σηκωθει να παει προς το μπανιο, ειναι σχεδον σιγουρο οτι ο ζαχαριας θα πεταχτει να του γαβγισει και καποιες φορες θα κανει και ψευτοδαγκωμα, κυριως με ανοιχτο το στομα και καπου γυρω στα χερια η στα μανικια του επισκεπτη.
Σε άλλα σπίτια, δυο φορες έχει κανει και γρατζουνια σε νέο άτομο. Το ένα οκ τον φοβοταν και ενω τα πηγαιναν καλα, του εκανε μια αποτομη κινηση να του πιασει τη μουρη και ο Ζαχαριας νευριασε οποτε το δικαιολογω καπως ετσι.
Το άλλο όμως ηταν εξοικοιωμενο με τα σκυλια, ο Ζαχαριας πρωτο το γνωρισε κατω απο το σπιτι οπου γαβγιισε αλλα οκ μετα καλα, μετα οι υπολοιποι ανεβηκαμε, και οταν μετα απο καποιες ωρες γυρισε το αλλο ατομο, ο ζαχαριας στην πορτα εκανε γαβγισματα, γρυλισματα κλπ, τον κοβαμε, το ατομο εκατσε κατω στο υψος του σκυλου, τον ταισε, τον αφησε να τον μυρισει οσο ηθελε. Μετα πηγαμε ολοι σε αλλο δωματιο και το ατομο χαιδευε τον ζαχαρια και ο ζαχαριας φαινοταν κουλ.
Λιγο πριν φυγουμε, αφου ειχαμε σηκωθει ολοι και κινουμασταν στο χωρο, το ατομο σκυβει να παρει κατι απο την τσαντα του που την ειχε ακουμπισει στο πατωμα, δεν ξερω αν εκανε καποια αποτομη κινηση γιατι ημουν λιγο παραπερα και δεν το ειδα καλα αλλα οταν σηκωθηκε, ο ζαχαριας πεταχτηκε και της εκανε ψευτοδαγκωμα στο χερι (γρατζουνια)
Έχετε καποια σχολια; Να προσθεσω πως για την ωρα έχει εναν κύκλο περιπου 15 ανθρωπων που τους δεχεται μια χαρα παντου. Θα είχε νοημα πχ να του φοραω φιμωτρο ή έστω το halti μεσα στο σπιτι ώστε να μπορουμε να το δουλεψουμε ολο αυτο αντι πχ να τον κλεισω σε αλλο δωματιο; Φυσικα αναφερομαι σε επισκεπτες που εχουν την ορεξη να το δουλεψουμε και οχι σε ανθρωπουσ που φοβουνται..
Αυτός ήταν και ό λόγος που μεταφεραμε το κρεβατακι του σε αλλο δωματιο ώστε να μην ελέγχει ποιοςς μπαινει και ποιος βγαίνει και να προλαβαινει και ο αλλος ανθρωπος να χαλαρωσει και να του εξηγησουμε και πως να το χειριστει.
Συγγνώμη για το σεντονι αλλα πιστευω πως έπρεπε να περιγραψω λιγο τη γενικοτερη κατασταση! Σιγουρα λειπουν και αλλες λεπτομερειες που θα φανουν χρησιμες.
