Το πρώτο σύγχρονο ΑPBT ήρθε στην Ελλάδα τη δεκαετία του ‘80. Το έφερε ένας Αμερικανός λοχίας που υπηρετούσε τότε στη βάση του Ελληνικού. Φεύγοντας το άφησε σε έναν Γλυφαδιώτη. Όταν έγινε κατανοητό τί έκανε στο dog fighting όλοι όσοι ασχολούνταν μέχρι τότε με το «σπορ» και είχαν άσχετες ράτσες, στράφηκαν στα πιτ. Με διάφορους τρόπους έφεραν σκύλους από Αμερική αλλά και από Δυτική Ευρώπη.
Μέχρι το 2000 περίπου η ποιότητα των πιτ που είχαν έρθει Ελλάδα ήταν μέτρια. Από τότε και μετά ήρθαν καταπληκτικά σκυλιά από τους καλύτερους pitmen από Αμερική, Μεξικό και Ρωσσία κυρίως. Οι ντόπιοι ωρίμασαν, οι γνώσεις τους πολλαπλασιάστηκαν και η ποιότητα των σκύλων αυξήθηκε τόσο που πλέον έκαναν και εξαγωγή.
Τα τελευταία 4-5 χρόνια λόγω των αυστηρών ποινών στις κυνομαχίες οι περισσότεροι παλιοί τα παράτησαν, διέλυσαν τα yards τους και σκόρπισαν τα σκυλιά τους σε γνωστούς και φίλους ως πετς. Πλέον με το «σπορ» ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά οι συμπαθείς Ρομά και Ρωσσοπόντιοι.
Τα πιτ στην Ελλάδα ήταν αυθεντικά και καθαρόαιμα, στην πλειοψηφία τους από πολύ καλά αίματα. Η ζημιά έγινε με τα Amstaf που ήρθαν για εκθέσεις και αφού αυξήθηκαν σε αριθμούς, σε πολλές περιπτώσεις διασταυρώθηκαν με πιτ, με διασταυρώσεις με άλλες ράτσες και με γέννες που έβαζε ο οποιοσδήποτε κάτοχος χωρίς κανένα κριτήριο αναπαραγωγής.
Πλέον, υπάρχουν λίγες συγκεκριμένες «οικογένειες» με πολύ καλούς έως άριστους σκύλους, αλλά είναι πολύ δύσκολο να τις βρει κάποιος. Η μεγάλη πλειοψηφία των πιτ που κυκλοφορεί είναι απλά πιτοειδή. Δυστυχώς.
Κανείς από τους σοβαρούς εκτροφείς πιτ δεν μπήκε ποτέ εδώ μέσα, ούτε και ζήτησε συμβουλές.
Γίνεται, ή τουλάχιστον γίνονταν.
Οι μόνες κρίσεις κι εξετάσεις των πιτ γίνονταν στο «κουτί». Εδώ και μερικά χρόνια οι ιθαγενείς σταμάτησαν κι ασχολούνται μόνο ευπαθείς ομάδες με τραγικές συνέπειες για τους άτυχους σκύλους τους.
Πάντως, αναφορές και πηγές (φωτογραφίες και γραπτές ιστορίες) αποδεικνύουν οτι πιτ υπήρχαν στην Ελλάδα πολύ πριν τη δεκαετία του 1980. Υπάρχουν φωτογραφίες με ρεμπέτες και κουτσαβάκηδες με τους σκύλους τους που τους έβαζαν σε κυνομαχίες από τη δεκαετία του 1930 τουλάχιστον. Άγνωστη η προέλευσή τους και πάντως αυτοί χάθηκαν εντελώς στη συνέχεια, μέχρι που επανήλθαν τη δεκαετία του ‘80.
Την προσωπική μου άποψη για την ιστορία και την καταγωγή των πιτ (μπουλντόγκ κατ´ εμέ επί το ορθότερον) την έχω καταθέσει και υποστηρίξει εδώ :
Περί bulldogs και άλλων δαιμονίων.
Αν όχι όλα, τα περισσότερα από όσα κατωτέρω θα γράψω, είτε έχουν ήδη γραφεί στο φόρουμ παλαιότερα, είτε είναι ήδη γνωστά στους περισσότερους. Επίσης, τα περισσότερα από αυτά είτε δεν γίνονται δεκτά από τους περισσότερους, είτε στην καλύτερη είναι αμφισβητούμενα και συζητήσιμα. Σε κάθε περίπτωση...
www.dogforum.gr
