Προς τους ανεύθυνους ιδιοκτήτες Pitbull

[AGRIAN]

@Yorkaddict έχουμε κάνει αυτή τη συζήτηση πολλές φορές στο παρελθόν, αλλά πάμε άλλη μία :

Υποστηρίζεις την άποψη (που έχουν και πολλοί άλλοι εδώ μέσα) οτι καθαρόαιμος είναι ο σκύλος που έχει pedigree. Εγώ λέω οτι αυτό δεν είναι απαραίτητο : Πολλοί σκύλοι χωρίς pedigree ΕΙΝΑΙ καθαρόαιμοι, όπως και πολλοί σκύλοι με pedigree ΔΕΝ είναι καθαρόαιμοι. Ξέρεις και ξέρω.

Υποστηρίζεις την άποψη (που έχουν και πολλοί άλλοι εδώ μέσα) οτι οι εκθέσεις μορφολογίας και οι όμιλοι φυλής προάγουν την κυνολογία και την κυνοφιλία. Εγώ έχω την ακριβώς αντίθετη άποψη : Οι όμιλοι δια των εκθέσεων έχουν καταστρέψει τους σκύλους (υπερτυπισμός, ασθένειες, απώλεια των εγγενών ιδιοτήτων της κάθε φυλής στο όνομα της μορφολογίας κ.α.). Χαρακτηριστικά παραδείγματα υπάρχουν άπειρα. Αντιθέτως, δεν υπάρχει ούτε μία (1) φυλή σκύλου που να ευνοήθηκε από τον όμιλό της και τις εκθέσεις.

Υποστηρίζεις την άποψη (που έχουν και πολλοί άλλοι εδώ μέσα) οτι το πρότυπο της φυλής διασώζει τα χαρακτηριστικά της φυλής και την προάγει. Εγώ έχω την ακριβώς αντίθετη άποψη : Τα χαρακτηριστικά της φυλής οδηγούν στο πρότυπο και όχι το αντίθετο. Το πρόβλημα είναι ΠΟΙΟΣ ορίζει αυτά τα χαρακτηριστικά, ΠΟΙΑ είναι αυτά και πώς αυτά κρίνονται. Η ιστορία είναι γνωστή : Για χιλιάδες χρόνια ο σκύλος αναπτύσσονταν σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, ανταποκρινόμενος στις ανάγκες εργασίας των ντόπιων πληθυσμών και απέκτησε έτσι φυλές/γένη/οικογένειες/τύπους (ο καθένας ας τα ονομάσει όπως θέλει). Επιβίωσε και μεγαλούργησε χωρίς κτηνιάτρους, εμβόλια, ειδικές τροφές, συμπληρώματα, αποπαρασιτώσεις, dog behaviorists και όλα τα καλούδια που έχουν τα σημερινά σκυλιά.
Δυστυχώς, τον 19ο αιώνα, Άγγλοι αριστοκράτες και μεγαλοαστοί, κυνηγοί ως επί το πλείστον, αποφάσισαν να ασχοληθούν με τους κυνηγετικούς σκύλους τους, να καταγράψουν επίσημα τα γενεαλόγια τους, να συντάξουν πρότυπα, να οργανώσουν εκθέσεις μορφολογίας. Έτσι, η πρώτη οργανωμένη έκθεση μορφολογίας έγινε στο Town Hall της περιοχής Newcastle-on-Tyne στην Αγγλία στις 28 και 29 Ιουνίου του 1859 και είχε 60 συμμετοχές από Pointers και Setters ! Επειδή αυτοί ήξεραν καλύτερα από τους κυνοκόμους τους, συνέταξαν αυτοί τα πρότυπα. ΔΕΝ γνώριζαν τους σκύλους αλλά ΠΙΣΤΕΥΑΝ οτι γνώριζαν ποιά είναι εκείνα τα μορφολογικά χαρακτηριστικά που τους βοηθούν στην εργασία τους. Στη συνέχεια "ασχολήθηκαν" με τα μαστιφ, τα μπουλντόγκ, τα τέρριερ κ.λ.π. Γνωρίζουμε την εξέλιξη αυτών των φυλών.....
Χάριν των εκθέσεων, τα 9/10 του προτύπου είναι μορφολογικά χαρακτηριστικά και το 1/10 χαρακτήρας. Τα μορφολογικά χαρακτηριστικά είναι εν πολλοίς λάθος για την εργασία και ο χαρακτήρας δεν "διαβάζεται" σε μια έκθεση μορφολογίας. Χάριν λοιπόν της μορφολογίας, θυσιάστηκαν/αποκλείστηκαν από την αναπαραγωγή εκατοντάδες χιλιάδες σκύλοι με άριστα χαρακτηριστικά επειδή είχαν π.χ. μια τούφα λευκές τρίχες εκεί που το πρότυπο το απέκλειε ενώ αντίθετα πριμοδοτήθηκαν άλλοι με επικίνδυνα χαρακτηριστικά επειδή το τρίχωμα είχε το σωστό χρώμα ή μήκος (χαρακτηριστικό παράδειγμα : το 25% τουλάχιστον των σημερινών Dogo Argentino είναι κουφά επειδή η θηλυκιά Bull Terrier - ίνα που χρησιμοποιήθηκε στην αρχική εκτροφή ήταν κουφή (αλλά ήταν πρωταθλήτρια....).

Κοντολογίς, εγώ προσωπικά αδιαφορώ πλήρως για τα pedigree, εκθεσιακά σκυλιά, ομίλους κ.λ.π.

Με ενδιαφέρει πρώτα ο εργασιακός σκύλος και μετά η όποια καθαροαιμία (μεγάλη κουβέντα και τα δύο).

Δεν με ενδιαφέρει αν ο σκύλος που θα μου επιτεθεί στο δρόμο είναι ή δεν είναι καθαρόαιμος και ποιάς φυλής, όπως δεν με ενδιαφέρει και η εθνικότητα του διαρρήκτη που θα εισβάλει στο σπίτι μου. Πρώτα θα τους αντιμετωπίσω - αν μπορέσω - και μετά θα ζητήσω διαπιστευτήρια.

Πιστεύω ακράδαντα οτι όσο πιο γρήγορα και πιο πολύ η κυνοφιλία αποστασιοποιηθεί από τις εκθέσεις μορφολογίας και τα πρότυπα, τόσο καλύτερα για το σκύλο ως είδος.

Αυτά τα ολίγα περί ουσίας.

 

[vasilis_mike]

Δεν με ενδιαφέρει αν ο σκύλος που θα μου επιτεθεί στο δρόμο είναι ή δεν είναι καθαρόαιμος και ποιάς φυλής, όπως δεν με ενδιαφέρει και η εθνικότητα του διαρρήκτη που θα εισβάλει στο σπίτι μου. Πρώτα θα τους αντιμετωπίσω - αν μπορέσω - και μετά θα ζητήσω διαπιστευτήρια.

To the point. Ασε που δεν ζητάς ποτέ διαπιστευτήρια, ούτε έχει ζητήσει ποτέ κανείς.

 

[vrmode]

Eμάς πάντως μας έχει δαγκώσει και πεντιγκράτο και απέντιγκρο.
Το ίδιο πόναγε.

 

[Yorkaddict]

Μάλλον δεν είναι σαφές αυτό που έγραψα.
Αυτό που λέω, είναι πως οι σκύλοι που συναντάμε έξω και αναγνωριζουμε εδώ στην Ελλάδα ως ΧΨ φυλή, στην συντριπτική πλειοψηφία τους προέρχονται είτε από byb, είτε από παπυμιλαδικα. Το πώς επηρεάζει αυτος ο τρόπος απόκτησης τους σκύλους και την συμπεριφορά τους περιέγραψα στο ποστ #52.

Ακριβώς λοιπόν επειδή αυτούς τους σκύλους βλέπουμε συχνότερα, έχει εντυπωθει στο μυαλό μας μια στρεβλη εικόνα για τις φυλές που υποτίθεται εκπροσωπούν και σε εμφάνιση, αλλά και σε χαρακτήρα.

Δεν ειπα να κυκλοφορεί ο κόσμος με τα πεντιγκρί στο κούτελο...
Μία απλή διαπίστωση έκανα για χάριν συζήτησης.

Στα άλλα που λες @AGRIAN, διαφωνώ.
Πολύ ευχαρίστως αν θες κι εσύ, να το συζητήσουμε.

 

[AGRIAN]

Το πώς επηρεάζει αυτος ο τρόπος απόκτησης τους σκύλους και την συμπεριφορά τους περιέγραψα στο ποστ #52.

Με όλη την καλή πίστη του κόσμου σου λέω οτι στο συγκεκριμένο σου μήνυμα, εγώ δεν διάβασα αυτήν την περιγραφή που αναφέρεις.

Σε κάθε περίπτωση, ο χαρακτήρας του σκύλου εξαρτάται από πάρα πολλούς παράγοντες, το αν είναι από byb ή παπυμυλάδικα, μάλλον είναι ο τελευταίος στη λίστα (φυσικά είμαι κάθετα αντίθετος στα παπυμυλάδικα και τους παπυμυλάδες θα πρέπει να τους απαγχονίζουν στο Σύνταγμα, κανείς δε να μην αγοράζει κουτάβια από αυτούς).
Το καλύτερο ροτβάϊλερ που έχω δει και σε χαρακτήρα και σε υγεία και ίσως και σε μορφολογία ήταν από παπυμυλάδικο, αλλά τυχαία έπεσε σε καταπληκτικά χέρια και οικογένεια. Το ίδιο ισχύει και για άλλους σκύλους που γνωρίζω προσωπικά. Αντίστοιχα, κάποια από τα χειρότερα σκυλιά που έχω δει σε όλους τους τομείς, είναι από ονομαστά εκτροφεία.

Στα άλλα που λες @AGRIAN, διαφωνώ.

Το ξέρω !

Πολύ ευχαρίστως αν θες κι εσύ, να το συζητήσουμε.

Το ξέρεις οτι συζητώ πάντα με μεγάλη χαρά και θα συζητήσω οποιοδήποτε θέμα θέσεις. Εξ άλλου το έχουμε ξανακάνει ! Αναρωτιέμαι όμως αν το παρόν θέμα είναι ο καταλληλότερος χώρος γι' αυτή τη συζήτηση. It's up to you, my friend

 

[vasilis_mike]

Μάλλον δεν είναι σαφές αυτό που έγραψα.
Αυτό που λέω, είναι πως οι σκύλοι που συναντάμε έξω και αναγνωριζουμε εδώ στην Ελλάδα ως ΧΨ φυλή, στην συντριπτική πλειοψηφία τους προέρχονται είτε από byb, είτε από παπυμιλαδικα. Το πώς επηρεάζει αυτος ο τρόπος απόκτησης τους σκύλους και την συμπεριφορά τους περιέγραψα στο ποστ #52.

Ακριβώς λοιπόν επειδή αυτούς τους σκύλους βλέπουμε συχνότερα, έχει εντυπωθει στο μυαλό μας μια στρεβλη εικόνα για τις φυλές που υποτίθεται εκπροσωπούν και σε εμφάνιση, αλλά και σε χαρακτήρα.

Δεν ειπα να κυκλοφορεί ο κόσμος με τα πεντιγκρί στο κούτελο...
Μία απλή διαπίστωση έκανα για χάριν συζήτησης.

Στα άλλα που λες @AGRIAN, διαφωνώ.
Πολύ ευχαρίστως αν θες κι εσύ, να το συζητήσουμε.

Ο Μαικ ημιαιμο αμσταφ=πιτμπουλ ή κοπρίτης, οπως θέλετε πέστε το, πεντιγκρί πάντως δεν είχε, χαρακτήρας άριστος και απόλυτα ισορροπημένο σκυλί.
Στην ίδια γειτονιά είχαμε και μια καθαρόαιμη αμσταφιτσα, πρωταθλήτρια μορφολογίας (αν και εγω την εβλεπα σαν μπιγκλ) που δεν την πλησίαζε ούτε άνθρωπος ούτε ζώο.
Ποια από τα δύο είχαν την κατάλληλη συμπεριφορά και χαρακτήρα για τα πρότυπα της φυλής;
Να υποθέσω το καθαρόαιμο;

 

[Yorkaddict]

Καθαρόαιμος σκύλος δεν σημαίνει απαραίτητα και ΤΥΠΙΚΟΣ για την φυλή του σκυλος.
Δεν είναι πανάκεια δηλαδή η εγγραφή σε ένα γενεαλογιο και η γνώση της καταγωγής.

Συνεπώς Βασιλη, δεν είναι απαραίτητο το καθαρόαιμο να έχει τον χαρακτήρα που πρέπει (για την φυλή του ξανατονιζω) μόνο και μόνο επειδή είναι καθαρόαιμο.

Επίσης ο κατάλληλος χαρακτήρας δεν είναι απαραίτητο πως θα είναι αρεστός στον καθένα. Δεν είναι υποκειμενικό το θέμα, ούτε πρέπει να είναι.
Ένα τεριε με ταμπεραμέντο λαμπ, όσο θελκτικο κι αν φαντάζει, είναι πέρα για πέρα λάθος (για την φυλή του).

 

[vasilis_mike]

Καθαρόαιμος σκύλος δεν σημαίνει απαραίτητα και ΤΥΠΙΚΟΣ για την φυλή του σκυλος.
Δεν είναι πανάκεια δηλαδή η εγγραφή σε ένα γενεαλογιο και η γνώση της καταγωγής.

Συνεπώς Βασιλη, δεν είναι απαραίτητο το καθαρόαιμο να έχει τον χαρακτήρα που πρέπει (για την φυλή του ξανατονιζω) μόνο και μόνο επειδή είναι καθαρόαιμο.

Επίσης ο κατάλληλος χαρακτήρας δεν είναι απαραίτητο πως θα είναι αρεστός στον καθένα. Δεν είναι υποκειμενικό το θέμα, ούτε πρέπει να είναι.
Ένα τεριε με ταμπεραμέντο λαμπ, όσο θελκτικο κι αν φαντάζει, είναι πέρα για πέρα λάθος (για την φυλή του).

Πάμε μία τελευταία:
Από την αρχή σε αυτό το νήμα έχεις ξεκινήσει ότι στον δρόμο δεν συναντάμε τον αντιπροσωπευτικό χαρακτήρα της κάθε "ράτσας" γιατί δεν είναι καθαρόαιμα και δεν έχουν τον τυπικό χαρακτήρα της φυλής.
Και σε ρωτάω ανάμεσα στα δύο σκυλιά που περιέγραψα ( και ξέρετε ότι δεν τα βγάζω από το μυαλό μου), που τα συναντάς στον δρόμο και ξέρεις πχ τον αντιπροσωπευτικό χαρακτήρα ενός αμσταφ τι αποφασίζεις; ποιό είναι ποιό;

Τι θέλει να πει ο ποιητής;
Ότι ο δρόμος είναι δρόμος. Και το ζευγάρι σκύλος-ιδιοκτήτης έχουν συγκεκριμένη συμπεριφορά στον δρόμο. Το πως συμπεριφέρεσαι εσύ και πως έχεις μάθει τον σκύλο σου να συμπεριφέρεται ή πως προβλέπεις διάφορες μη αποδεκτές συμπεριφορές του στον δρόμο, έχει να κάνει καθαρά με σένα/αυτόν σαν υπεύθυνος ιδιοκτήτης του σκύλου και όχι η ράτσα.

 

[Yorkaddict]

Βασίλη, η επισήμανση που έκανα ήταν μια απλή διαπίστωση, τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο.
Δεν έχει κάποια χρηστική αξία για να κρίνει κάποιος τι θα κάνει και πως θα φερθεί, αν ο σκύλος απέναντι είναι τυπικός ή όχι.

Στο τελευταίο που γραφεις θεωρώ πως παίζει ρόλο και η γενετική προδιάθεση, και οι εμπειρίες, όπως και η κοινωνικοποιηση ενός σκύλου.

 

[tasos malinoua]

λα βι α γοοζ

 

[vrmode]

Το αν έχει πεντικγρί ή δεν έχει, αν τα αυτιά είναι εκτός προτύπου, αν είναι παπυμιλάδικο ή πρωταθλητής Ελλάδος δεν έχει καμία σημασία στη μάχη. Και επιτέλους τα πιτμπουλ είναι φυλή με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και τα ξεχωρίζει και η κουτσή μαρία και δεν μπορούμε να μιλάμε για αυτά σαν να μην υπάρχουν επειδή δεν τα ευλόγησε η fci.

Σημασία έχει η μάζα, η ορμή και η κατασκευή της μασέλας. Αν είμαι με το γαλλάκι (που έχει μηδέν ικανότητες άμυνας) και του την πέσει ένα τζακ ράσελ ή μπίγκλ μπορώ ενδεχομένως με μια κλωτσιά ή ένα βούτηγμα να το απομακρύνω. Αν του την πέσει το sbt ή το αμσταφ ή το ντόγκο την έχω μαμήσει.

Επίσης, το να λέμε ότι η σωστή κοινωνικοποίηση και εκπαίδευση διασφαλίζουν την ίδια ηρεμία σε όλες τις φυλές είναι σα να μην λαμβάνουμε υπόψη την ιδιοσυγκρασία κάθε φυλής. Για άλλη δουλειά φτιάχτηκε το μπιγκλ και για άλλη το SBT, που ευχαρίστως θα θελήσει να χώσει τα δόντια του στο λαιμό του άλλου αρσενικού.

Συνεπώς, οι ιδιοκτήτες φυλών όπως πιτμπουλοειδών και σταφ διαφόρων ειδών, πρέσα και άλλων "μεγάλων κυβικών" σκύλων θα πρέπει να κατανοούν ότι έχουν στα χέρια τους ένα εν δυνάμει όπλο και να είναι στην τσίτα 2 φορές περισσότερο από ότι θα ήταν με μια πιο ζεν φυλή. Κάτι που δεν ισχύει πάντα, άλλος μιλάει στο κινητό την ώρα της βόλτας, της άλλης της έφυγε το φλέξι απο το χέρι, κοκ. Επίσης δεν είναι όλοι ικανοί για όλα τα μεγέθη και όλες τις ιδιοσυγκρασίες σκύλων.

Παρεμπιπτόντως το "δεν κάνει να σηκώνει κανείς το μικρόσωμο" δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει - έχω γλιτώσει 2 φορές με σήκωμα, δεν υπήρχε άλλη επιλογή, ειδικά στη μία περίπτωση τα σκυλιά μου θα είχαν γίνει κιμάς.

 

[zerom0]

κάπου εδώ να πω ότι με τη μπουκιά που κυκλοφορώ κι ενώ σκανάρω πάντα ένα τετράγωνο μπροστά, έχει τύχει να τον πάρω αγκαλιά ενώ έχω δει άλλον σκύλο ΠΡΙΝ αυτός μας δει.
νομίζω πως το έχω επαληθεύσει μέχρι στιγμής, ότι η αγκαλιά ΠΡΙΝ μας σποτάρει ο άλλος σκύλος μπορεί να λειτουργήσει και αποτρεπτικά, καθώς τον καθιστά αδιάφορο για τον άλλο ως επί το πλείστον. αυτό αφορά κάποια ασταθή αδέσποτα της περιοχής. δεσποζόμενο χωρίς λουρί και δη μεγαλόσωμο αν είναι να την κάνει, θα την κάνει είτε πάνω σου είτε αν το αφήσεις κάτω άρα το να το αποφύγεις όσο πιο έγκαιρα είναι το ιδανικό...

επίσης τον έχω πάρει αγκαλιά για να αποφύγουμε τρελαμένο τζακ ράσελ σε φλέξι που άργησε πολύ να φρενάρει και γλιτώσαμε την όποια μανούρα ή τραυματισμό. ο ιδιοκτήτης του ήξερε ότι είναι επιθετικός...

μέχρι στιγμής δεν έχει εκτεθεί σε καβγά, με μεγαλύτερα αν δεν είναι βούδες, είναι επιφυλακτικός, δεν είναι τσαμπουκαλής αλλά τοχει να γίνει αν προκληθεί και μόνο τότε.
πάντως όταν βλέπω συγκεκριμένα μεγαλόσωμα ακόμα και σε λουρί, ή φροντίζω να μας χωρίζει ένα παρκαρισμένο αμάξι πίσω από το οποίο κοντοστεκόμαστε ώσπου να απομακρυνθούν οι άλλοι ή ανάλογα την περίπτωση αλλάζω τετράγωνο ή μεταβολή. γενικά δεν πλησιάζουμε γιατί ποτέ δεν ξέρεις πόσο σταθερός μπορεί να είναι ο ιδιοκτήτης. και ναι, τα πιτμπουλοειδή (και όχι μόνο) τα αποφεύγουμε!

ρίσκο για το αν θα τα πάνε καλά με όποια φυλή μπορεί να τον αφήσει σέκο δεν παίρνω για κανένα μα κανένα λόγο!!!!

Ο προηγούμενος σκύλος που ήταν και 11-12 κιλάκια, το γνωστό ανύπαρκτο "κανίς-γκριφόν", έλαχε να το ξεσκίσει στην εξοχή αρσενικό ακίτα που βγήκε από την αυλή γιατί ο ιδιοκτήτης δεν είχε κλείσει καλά την πόρτα. Τρεις γυναίκες δε μπορούσαν να τον βγάλουν από το στόμα του, ήρθε από πίσω, τελείως αθόρυβα, ο πρώτος "θόρυβος" ήταν τα ουρλιαχτά του δικού μου. ΔΕΝ ήμουν μπροστά στο γεγονός, όμως πήγα και βρήκα ένα σκύλο λίγο πιο κάτω από το σβέρκο ως την ουρά με εσωτερικά και ατελείωτα εξωτερικά ράμματα, τελείως παραμορφωμένο που επέζησε από τύχη γιατί δεν του επιτέθηκε από μπροστά....μολύνσεις από αερομικρόβια κλπ. Φυσικά ο γείτονας ιδιοκτήτης του ακίτα έκανε όλα τα ιατρικά έξοδα, αλλά παραμένει πολύ πολύ τραυματική εμπειρία. Ο κακομοίρης χαλβάδιαζε σε στάση της βόλτας μια θηλυκιά toy κανίς γριά στο απέναντι σπίτι από το δικό μας, σε ήσυχο δρόμο, με λουρί και ξαφνικά έγινε ο μαύρος χαμός!

Το να κυκλοφορείς με μικρόσωμο μπορεί να είναι και βάσανο

 

[zerom0]

Η κόρη μου είχα βγάλει το γουέστι της βόλτα όταν ελεύθερος Γερμανικός Ποιμενικός έφυγε από πάρκο, διέσχισε το δρόμο και επιτέθηκε στο σκύλο μας δαγκώνοντάς τον στα πίσω πόδια.

Ακριβώς το ίδιο σκηνικό με γουέστι και σκύλο που ήρθε από απέναντι πάρκο έγινε στη γειτονιά μου. Και μάλιστα διέσχισε δρόμο πυκνής κυκλοφορίας...

 

[Yorkaddict]

@AGRIAN όντως δεν ειναι το κατάλληλο θέμα για μια τέτοια συζήτηση.
Θα έχει ενδιαφέρον όμως να διαβάσω μια άλλη άποψη.

 

[Amaliaz]

Νομιζω οτι ολη η συζητηση ειναι σε λαθος βαση... Ημιαιμο, καθαροαιμο, πολυ μεγαλοσωμο ή 25 κιλα εχουν λιγη σημασια. Περισσοτερη σημασια εχει εαν ο σκυλος ξερει να δαγκωνει και να πιανει. Και οχι δεν ισχυει οτι τα πιτμπουλ και τα ντογκο ξερουν ή οτι οι ποιμενικοι και τα κυνηγοσκυλα δεν ξερουν. Η ζημια που θα κανει ο σκυλος σε εναν αλλο σκυλο δεν εχει να κανει με τη φυλη του ή την μη φυλη του.

 

[Yorkaddict]

Από τη στιγμή που θα ξεκινήσει αυτή η διαδικασία και δεν υπάρχει περιθώριο αποφυγής, ο κάθε σκύλος θα κάνει ό,τι μπορεί προκειμένου να επιβιώσει, με τα όπλα που διαθέτει.
Η ζημιά που θα κάνει εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.

Παρόλα αυτά αυτό είναι το τελευταίο στάδιο.

Πιο πριν θεωρώ πως είναι το σημείο κλειδί, πριν καν ξεκινήσει καβγάς.

Πως δηλαδή είναι δομημένος ο χαρακτήρας ενός σκύλου ώστε να αποφύγει ή ακόμα και να προκαλέσει έναν καβγά.
Πόσα περιθώρια αφήνει, πόσο επιρρεπής είναι, πόσες λάθος κινήσεις από την άλλη πλευρά θα τον φτάσουν στα άκρα, τι σημάδια θα δείξει.
Εκεί κολλάνε κατά την γνώμη μου οι φυλές και τα γονίδια και η κοινωνικοποιηση, όπως και οι εμπειρίες που έχει ένας σκύλος.

 

[Estranged]

Ακριβως,
Ξεχασα να πω οτι οσο αποφευγω τα πιτ αλλο τοσο αποφευγω και τα τζακ ρασελ.

Μλκ, εγώ δεν αποφεύγω τα πιτ (σταφ, πιτοειδή). Αποφεύγω όμως τα τζακ ράσελ!

Eμάς πάντως μας έχει δαγκώσει και πεντιγκράτο και απέντιγκρο.
Το ίδιο πόναγε.

Σορρυ, και και μαζί. Δεν είχε καθόλου... πλάκα η δαγκωνιά φαντάζομαι, αλλά η διατύπωση είχε πλάκα.

 

[vrmode]

Μλκ, εγώ δεν αποφεύγω τα πιτ (σταφ, πιτοειδή). Αποφεύγω όμως τα τζακ ράσελ!

Σορρυ, και και μαζί. Δεν είχε καθόλου... πλάκα η δαγκωνιά φαντάζομαι, αλλά η διατύπωση είχε πλάκα.

Το τζακ ράσελ πάνω που "σάλιωσε" το χω βουτήξει από το σβέρκο σαν τα γατιά (ακόμη χτυπιόταν) και το εκτόξευσα πιο πέρα.

Η φασαρία μπορεί να γίνει από οτιδήποτε σκυλί - το πρόβλημα είναι ότι με κάποια σκυλιά δεν μπορείς να τα βγάλεις πέρα και η έκβαση μπορεί να είναι μοιραία.

 

[Estranged]

Το τζακ ράσελ πάνω που "σάλιωσε" το χω βουτήξει από το σβέρκο σαν τα γατιά (ακόμη χτυπιόταν) και το εκτόξευσα πιο πέρα.

Η φασαρία μπορεί να γίνει από οτιδήποτε σκυλί - το πρόβλημα είναι ότι με κάποια σκυλιά δεν μπορείς να τα βγάλεις πέρα και η έκβαση μπορεί να είναι μοιραία.

Oh don't I know it. Που για να πλησιάσω στα 30 μέτρα άλλο σκυλί, το "ζυγίζω" πρώτα. Το χουμε ή όχι;;

Υ.Γ. Έχει επιτεθεί στον δικό μου θρασύτατο επίμονο παγκ, σήκωσα το μπροστά μέρος του δικού μου στην αγκαλιά μου για να μην κάνει το παγκ δυο κομμάτια, κ όσο πάλευα να τον κρατήσω να μην το αρπάξει αυτό το μλκισμένο του δάγκωνε τα καλαμπαλίκια κ την ευρύτερη περιοχή (εντάξει κ λίγο ). Πίσω ερχόταν μια ηλίθια με το πάσο της κ το λουρί κολιέ που ο μόνος λόγος που δεν της έριξα αυτηνής το κλωτσίδι που μάζευα ήταν γιατί λυπήθηκα το παγκ που έπρεπε να αφήσω τον δικό μου για να την κλωτσήσω.

 

[tasos malinoua]

Μλκ

μαλακτικο;;;;;;;;;;;;