Σαφώς και αν ακολουθήσεις τη σέλα με το σώμα σου και αφήσεις χαλαρή τη μέση σου δεν πρόκειται να πιαστείς στη μέση...Αυτός είναι όμως ένας τρόπος ίππευσης που χρειάζεται να περάσει αρκετός καιρός για να μπορεσεις να εφαρμόσεις...Το θέμα είναι ότι υπάρχει μια δύσκολη περίοδος, όταν μαθαίνεις που όλα θέλουν προσπάθεια ακόμα και το ανακουφιστικό με το οποίο αν το χάνεις πάλι καταπονείς τη μέση σου...(την πάτησα έτσι στην αρχή...
)Αλλά ακόμα και αν τα κάνεις όλα στην εντέλεια, επειδή το κάθε άλογο έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες στο βηματισμό, καλπασμό, κ.λπ., ιππασία μαθαίνεις σε όλη σου τη ζωή, όπως λεέι το βιβλίο θεωρίας μου!
Επίσης, εννοείται ότι το μαστίγιο δεν είναι για να το μαυρίσεις στο ξύλο...!
Αυτό που έγραψε η Alexia ισχύει, αλλά για τα αθλητικά άλογα που είναι ήδη ντρεσαρισμένα πολύ καλά και τα οποία ιππεύονται συνήθως από έναν ιππέα, ο οποίος είναι κι αυτός αθλητής! Αυτά τα άλογα δεν θέλουν σχεδόν καθόλου μαστίγιο!
Δυστηχώς (ή ευτηχώς!), στους ομίλους οι αρχάριοι δεν δουλεύουν με αθλητικά άλογα...Δουλεύουν με άλογα τα οποία ιππέυονται κάθε μέρα από διαφόρους, άλλους αρχάριους και άλλους προχωρημένους. Ειδικά λοιπόν στους αρχάριους πέφτει πολύ μεγάλο δούλεμα:roll:... Οπότε χρειάζεται πίεση αρκετή με τα πόδια (και με το βάρος του σώματος), τα ηνία και βέβαια και το μαστίγιο με το οποίο στη χειρότερη περίπτωση και μετά από απίστευτες φωνές της προπονήτριάς μου (του στυλ τι κάνεις δε βλέεεεεεπεις σε δουλεύει, εσύ δεν ιππέυεις αλλά πας καβάλα σε γαιδούρι....κλπ) καταφέρνω να του δώσω ένα τσααααφ στα καπούλια για ν' αρχίσει να καλπάζει... Και τότε εκεί σταματάει κάπως το δούλεμα...
Και συμφωνώ απολύτως σ' αυτό το σημείο με τον/την silk ότι ένα τσαααφ στα καπούλια ενώ ιππέυεις και σε δουλεύει το άλογο (όταν δεν υπακούει με τα άλλα βοηθήματα), δεν είναι τίποτα...
Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς ότι ο ιππέας είναι σε μειονεκτική θέση διότι βρίσκεται από πάνω, και αν το άλογο αρχίσει να κάνει ότι θέλει τότε άστα να πάνε...