Το ίδιο λέτε όλοι, το ξέρετε ε;
Οι λέξεις σας "τσιγκλάνε" απλά.
Οι αγγλικοί όροι, παρόλο που είναι αλληλένδετοι, όπως και οι ελληνικοί, νομίζω δείχνουν καλύτερα τις διαφορές.
Conditioning - training - learning.
Αυτό που θέλουμε (ξερουμε ότι μπορούμε) να πετύχουμε είναι το training (εκπαίδευση υπό την έννοια ανάπτυξης δεξιοτήτων).
Συχνά το κάνουμε μέσω conditioning (επανάληψη μιας δράσης για την οποία θέλουμε να λαμβάνουμε μία κ μοναδική συγκεκριμένη αντίδραση, πράγμα που επιτυγχανουμε με το να επιβάλλουμε μια αρνητική ή θετική συνέπεια, αναλόγως, στην αντίδραση της αρχικής δράσης). Ειδικά σε έναν άδειο καμβά, είναι ο πιο γρήγορος κ σίγουρος τρόπος να μάθει ο εκπαιδευόμενος κάτι που ΠΡΕΠΕΙ να μάθει να ανταποκρίνεται με ένα συγκεκριμένο τρόπο κ με συνέπεια. Π.χ. τα πολύ βασικά, life-saving, πράγμστα τύπου "στοπ", "μείνε", "έλα". Κ κάποια πολύ χρήσιμα τύπου "κάτσε" κτλ.
Πολλοί θεωρούν ότι μόνο το conditioning είναι εφικτό στα ζώα και μόνο σε αυτό μένουν. Αλλά το training δεν είναι μόνο conditioning και δε χρειάζεται να επιτευχθεί μόνο με conditioning. Το training προσομοιάζει σαν έννοια αυτήν της προπόνησης, π.χ. της αθλητικής προπόνησης. Εμπεριέχει δηλαδή πάλι την επανάληψη κάποιων δράσεων, αλλά δεν αναμένεται απαραίτητα μόνο μία *πολύ συγκεκριμένη* αντίδραση (ίσως να συγκλίνουν εν τέλει προς μία, αλλά είτε αυτή η μία μπορεί να είναι λίγο πιο πολύπλοκη, είτε πάνω από μία να είναι αποδεκτές, είτε ένας συνδυασμός). Και κυρίως, παρότι μπορεί να υπάρχουν συνέπειες, αυτές δεν είναι απαραίτητο να είναι *επιβεβλημένες* ή να είναι σταθερά ακριβώς οι ίδιες.
Π.χ. κάποια πράγματα που δεν προσπάθησα να μάθω στον δικό μου αλλά με επανάληψη έμαθε είναι: το "απέναντι" (τι είναι το απέναντι; Πού είναι απέναντι; Δεξιά μου, αριστερά μου, πίσω μου, μπροστά μου, ένας συνδυασμός; Γιατί περνάει πάντα έναν δρόμο κ βρίσκει μόνος του τη διαδρομή, π.χ. να πάει πίσω κ δεξιά για να φτασει το κοντινότερο άνοιγμα στο πεζοδρόμιο κ να παει στο απέναντι πεζοδρόμιο; Πώς καταλαβαίνει τι είναι δρόμος κ τι πεζοδρόμιο; Είναι αρκετά περιπλοκο το απέναντι αν το καλοσκεφτείς κ είναι πολλές κ διαφορετικές οι αντιδράσεις που μπορεί, κ πρέπει, να έχει. Το "στρίψε" (μόνο σε γωνία τετραγώνου. Ανεξαρτήτως κατεύθυνσης. Παρομοίως πολυπλοκο). Το "πρόσεχε" (εκεί έπαιξε κ λίγο φυσικό conditioning, γιατί μερικές φορές έπεσε σε κανά δέντρο, σε καμιά λακούβα, αλλά συχνότερα δεν έγινε κάτι κ γενικά κ πάλι σημαίνει κάτι πολύπλοκο, δλδ άμεσο κίνδυνο που χρειάζεται επαναφορά της συγκέντρωσής του στον περιμετρικό του χώρο κ πολύ άμεση αντίδραση). Το "μπροστα σου" (κοίτα) - (παρόμοιο με το πρόσεχε αλλά υπάρχει διαφορά στην αντίδρασή του, κάτι από μόνο του πολύπλοκο, κ πάλι βοήθησαν τα κουτουλίδια σε δέντρα κ ανθρώπους, η διαφορά έγκειται στο ότι δεν τσιτώνει τόσο για αλέρτ, το "κλέβει" δλδ κ λίγο κ σκανάρει λιγότερο το χώρο). Και οι λέξεις να ξέρετε δεν είναι παντα ακριβώς ίδιες. Αλλα προφανώς όλες οι εκφάνσεις τους και η πιθανή εξέλιξή τους έχουν "παιχτεί" πολλές φορές, χωρίς επιβεβλημένη συνέπεια. Άλλο παράδειγμα είναι η ώρα που ξέρουν τα σκυλιά μας ότι είναι να φάνε ή να βγουν. Και σ'αυτό "προπονημένα" είναι.
Τέλος, το learning. Το learning είναι η μάθηση (την παιδεία την αφήνω απ'έξω γιατί είναι κοινωνική έκφανση/εξέλιξη, όχι λειτουργία). Κάπου εδώ να αποσαφηνήσω ότι το training σαν έννοια, εμπεριέχει το conditioning και το learning εμπεριέχει το training. Αλλά το learning αφορά και ακόμα πιο πολύ πολύπλοκες διεργασίες πρόσληψης, απορρόφησης και αντίδρασης σε ερεθίσματα. Πάντα φυσικά παίζει κάποια επανάληψη, αλλά χωρίς καθοδήγηση, με πιο απρόβλεπτα αποτελέσματα. Π.χ. διαφορετικα άτομα παρατηρουνται να αντιδράν διαφορετικά στα ίδια ερεθίσματα ή να αντιδράν το ίδιο σε διαφορετικά ερεθίσματα.
Δεν υπάρχει τρόπος να το ελέγξουμε (τεστάρουμε) αυτό στα ζώα, γιατί είναι τόσο ανοιχτό που δεν είναι δυνατόν να υπάρξει επαληθευτική συνέπεια. Στους ανθρώπους διαπιστώνεται μόνο με το διάλογο - π.χ. "τι έμαθες περνώντας μια πανδημία;" - "ότι δεν πρεπει ποτέ να ξαναβγώ απ'το σπίτι μου, the world is a scary place!" -"ότι υπάρχουν απλά καθημερινά πράγματα που μπορούμε ολοι να κάνουμε για να ελαχιστοποιούμε τη μετάδοση ιώσεων, όπως να μην ξεφυσάμε πανω στους άλλους, να βάζουμε το χεράκι μας μπροστά όταν βήχουμε, ή να πλένουμε τα χέρια μας πριν τα βάλουμε σε μάτια, μύτη, στόμα" - "ότι η υγεία σαν κλάδος αιμορραγεί, στη χώρα μου τόσο, στις άλλες χώρες τόσο", - "ότι μας βάζουν τσιπάκια κ μας παρακόλουθούν!!!!1!11ενα". Αυτό δε σημαίνει απαραίτητα ότι τα ζώα δε μπορεί να μάθουν χωρίς καθοδήγηση έτσι (διαφορετικά κ με δική τους αφομοίωση). Απλά δε μπορούμε να το ξέρουμε με συνέπεια. Κάποιοι παρατηρούμε κάποια πραγματα διαισθητικά, αλλά κ πάλι δεν επαληθεύονται γιατί δε μπορούμε να ξέρουμε αν είναι αλήθεια ή δικια μας προβολή της αλήθειας.
Αυτά. Από τη μελέτη μου σε βιολογικές μεθόδους εξέλιξης του intelligence για την εφαρμογη ιδεών σε artificial intelligence (δε μπορείς να εφαρμόσεις κάτι μηχανικά αν δε σου είναι γνωστό στη φυσική ζωή) και σε προτζεκτ υποβοηθούμενης μαθησης για νευροτυπικούς και "ατυπικούς" μαθητευόμενους.
Άσχετο, το ΑΙ που βιώνετε γύρω σας σήμερα να ξέρετε στην πλειοψηφία του, οι επιτυχημένες περιπτώσεις, αντικατοπτρίζουν το conditioning και εμπνέονται από τις αντίστοιχες μελέτες μάθησης πιο πολυ σε ζώα κ όσο εξελίσσεται σε ανθρωπους. Δλδ όχι ότι δεν τα μελετάν όλα κ δεν υπάρχουν επιτυχημένες μέθοδοι κ σε άλλα, απλα μόνο κάτι αντίστοιχο του conditioning είναι αυτο που έχει επιτυχία με συνέπεια ως τώρα. Το κινητό σας είναι τόσο έξυπνο όσο το σκυλί σας;;;;